-
61.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
62.《书所见感旧》 明·王佐
小小银筝压坐偏,曾将古调寄新弦。
芙蓉绿水秋将老,鹦鹉金笼语可怜。
两鬓秋霜明镜里,十年春梦夜灯前。
湖山隐约人如画,空负当年罨画船。 -
63.《点绛唇·我辈情锺》 宋·苏轼
我辈情锺,古来谁似龙山宴。
而今楚甸。
戏马馀飞观。
顾谓佳人,不觉秋强半。
筝声远。
鬓云吹乱。
愁入参差雁。 -
64.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
65.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
66.《念奴娇 登建康赏心亭,呈史留守致道》 宋·辛弃疾
我来吊古,上危楼赢得、闲愁千斛。
虎踞龙蟠何处是?只有兴亡满目。
柳外斜阳,水边归鸟,陇上吹乔木。
片帆西去,一声谁喷霜竹? -
67.《和赵国兴知录赠琴》 宋·辛弃疾
赵君胸中何瑰奇,白日照耀珊瑚枝。
新诗哦成七字句,孤桐赠我千金资。
人间皓齿蛾眉斧,筝笛纷纷君未许。
自言工作古谁骚,十指黄钟挟大吕。 -
68.《再作答徐天隐》 宋·黄庭坚
建德真乐国,万里渺中州。
除荡俗氛尽,心如九天秋。
满船载明月,乃可与同游。
平生期斯人,共挟风雅輈。 -
69.《寄渭州经略王龙图》 宋·梅尧臣
西城橐驰来驾兰,入贡美玉天可汗。
萧关夜开月团团,弹筝古峡鸣哀湍。
前将军,不擐甲,取大官。
今将军,能抚士,尚盘桓。
河西五郡兵气完,骏马跃栈无箭瘢。
我嗟乘劣不受鞍,焉得乞与都人看。 -
70.《感旧酬宋军咨见寄》 明·高启
我酒且缓倾,听君放歌行。
君歌意何苦,慷慨陈平生。
少为斗鸡儿,鲜裘夺春明。
走马出飞弹,撇捩夸身轻。 -
71.《兴化县》 宋·刘克庄
绕县百千峰,初疑路不通。
居民犹太古,令尹似春风。
筝远呼难至,杯寒吸易空。
却从归路望,飞榭半天中。 -
72.《东山怀谢傅用礼灭翁韵》 宋·洪咨夔
金堂石室旧徜徉,被发依然下大荒。
月送婵娟华落蕊,云移缥缈湿疏篁。
桓伊筝外深情酒,幼度棋边定力香。
往古来今开阖眼,楼头吹面朔风凉。 -
73.《宣曲二十二韵》 宋·杨亿
宣曲更衣宠,高堂薦枕荣。
十洲银阙峻,三阁玉梯横。
鸾扇裁纨製,羊车插竹迎。
南楼看马舞,北埭听鸡鸣。 -
74.《赠弹琴者》 宋·曾巩
至音淡薄谁曾赏,古意飘零自可怜。
不似秦筝能合意,满堂倾耳十三弦。 -
75.《雪咏》 宋·曾巩
雪花好洁白,不待咏说知。
区区取相似,今古同一辞。
薛能比众作,小去笔墨畦。
谁能出千载,为雪立传碑。 -
76.《清溪阁交胡仲蓄芳韵》 宋·刘过
琼树枝新梅蕊迸,与君携手清溪问。
旧时狎客歌舞场,何似诗人风雪迳。
溪边杰阁高崚层,左右华屋连飞甍。
依稀王谢鸣珂里,仿佛秦筝云母屏。
古来繁华各衰歇,只有不磨惟璧月。
小船何处载愁来,哀怨一声吹笛裂。 -
77.《听徐雪江琴》 宋·汪元量
徐卿寒夜弹玉琴,冻云妒月波澄阴。
海上神峰削幽翠,十二楼前玉妃坠。
湘娥素女相对泣,翠竹苍梧泪痕湿。
幽兰不香蕙花死,千愁万怨青枫里。 -
78.《送李象山趋朝二首》 宋·陈造
书肘讵容掣,筝柱不可胶。
付事多其防,职业自寂寥。
颇思圆机士,细苛举纲条。
宰邑古难之,茹苦耐煎熬。 -
79.《和谢吏部铁字韵三十四首·纪德十一首》 宋·邓肃
四海纷纷筝笛耳,谁识子期志流水。
韵高调古自难酬,得意政须副墨子。
我公声价第一人,积薪居上笑不嗔。
但将佳句妙今古,逝变雕虫返太真。
孟轲尝续吾道绝,功与神禹论工拙。
先生今复回狂澜,岂减旌阳柱铸铁。 -
80.《徐童子弹琴极聪慧诗勉其学》 宋·李石
髧如丫角垂两耳,口诵黄庭调绿绮。
诸公拂榻乃肯留,疑是前时徐孺子。
我琴挂壁久不弹,浙声分作蜀声看。
但得古人指下趣,转觉良工心事难。