-
421.《梁园吟》 唐·李白
我浮黄云去京阙,挂席欲进波连山。
天长水阔厌远涉,访古始及平台间。
平台为客忧思多,对酒遂作梁园歌。
却忆蓬池阮公咏,因吟渌水扬洪波。 -
422.《秋浦歌十七首》 唐·李白
其一
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。 -
423.《古风其八》 唐·李白
咸阳二三月。
宫柳黄金枝。
绿帻谁家子。
卖珠轻薄儿。 -
424.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念。
横有朝露身。
如是睹(一作都)阴界。
何方置我人。 -
425.《赠房卢氏琯》 唐·王维
达人无不可。
忘己爱苍生。
岂复少十(一作千)室。
弦歌在两楹。 -
426.《送綦毋秘(一作校)书弃官还江东》 唐·王维
明时久不达。
弃置与君同。
天命无怨色。
人生有素风。 -
427.《和陶拟古九首》 宋·苏轼
酒尽君可起,我歌已三终。
由来竹林人,不数涛与戎。
有酒从孟公,慎勿从扬雄。
崎岖颂沙麓,尘埃污西风。
昔我未尝达,今者亦安穷。
穷达不到处,我在阿堵中。 -
428.《郊祀庆成诗》 宋·苏轼
帝出乘昌运,天心予太平。
文章三代继,制作七年成。
大祀乾坤合,刚辰日月明。
泰坛朝埽地,魄宝夜垂精。 -
429.《次丹元姚先生韵(〔底本二首诗合为一首,今》 宋·苏轼
浮生知几何,仅熟一釜羹。
那于俯仰间,用此委曲情。
自怜无他肠,偶亦得此生,悬知当去客,中有不亡存。
但恐宿缘重,每为习气昏。 -
430.《径山道中次韵答周长官兼赠苏寺丞》 宋·苏轼
年来战纷华,渐觉夫子胜。
欲求五亩宅,洒扫乐清净。
学道恨日浅,问禅惭听莹。
聊为山水行,遂此麋鹿性。 -
431.《借前韵贺子由生第四孙斗老》 宋·苏轼
今日散幽忧,弹冠及新沐。
况闻万里孙,已报三日浴。
朋来四男子,大壮泰临复。
开书喜见面,未饮春生腹。 -
432.《次韵答章传道见赠》 宋·苏轼
并生天地宇,同阅古今宙。
视下则有高,无前孰为后。
达人千钧弩,一弛难再彀。
下士沐猴冠,已系犹跳骤。 -
433.《杭州牡丹开时仆犹在常润周令作诗见寄次其韵》 宋·苏轼
羞归应为负花期,已是成阴结子时。
与物寡情怜我老,遣春无恨赖君诗。
玉台不见朝酣酒,金缕犹歌空折枝。
従此年年定相见,欲师老圃问樊迟。 -
434.《谢苏自之惠酒》 宋·苏轼
高士例须怜曲糵,此语尝闻退之说。
我今有说殆不然,曲糵未必高士怜。
醉者坠车庄生言,全酒未若全于天。
达人本自不亏缺,何暇更求全处全。 -
435.《次丹元姚先生韵二首》 宋·苏轼
不学刘更生,黄金铸上方。
不学房次律,身事问颍阳。
王烈亦何人,叔夜未可量。
独见神山开,遽餐石髓香。 -
436.《送宋君用游辇下》 宋·苏轼
暴雨涨荒溪,尺水生洪流。
中有泼泼鲤,泛然方快游。
安知赤日烁,沸浪生浮沤。
石密岸狭束,鳞鬣窘若囚。 -
437.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
438.《题王维画》 宋·苏轼
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗辞。 -
439.《双石(并引)》 宋·苏轼
至扬州,获二石,其一绿色,冈峦迤逦,有穴达于背;其一玉白可鉴。
渍以盆水,置几案间。
忽忆在颍州日,梦人请住一官府,榜曰仇池。
觉而诵杜子美诗曰:“万古仇池穴,潜通小有天。 -
440.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。