-
481.《宿峻极下院》 宋·张耒
天寒苍山高,野寺在山麓。
长林系我马,古屋留客宿。
空岩阴风豪,达旦号古木。
梦为神仙游,境界脱尘俗。 -
482.《有所叹》 宋·张耒
达士不可羁,其次远羁绊。
我无达人风,又不能自远。
纷纷随世俗,碌碌走薄宦。
其来或遭驱,其去或被挽。 -
483.《和归去来词》 宋·张耒
归去来兮,行世不偶予曷归。
其出无所为喜兮,舍去而何悲。
眄一世之无与兮,古之人逝莫追。
求不疚于予义兮,又奚恤余子之是非。 -
484.《再和马图》 宋·张耒
我年十五游关西,当时惟拣恶马骑。
华州城西铁骢马,勇士十人不可羁。
牵来当庭立不定,两足人立迎风嘶。
我心壮此宁复畏,抚鞍蹑镫乘以驰。 -
485.《捣药》 宋·张耒
指可握而足,臂可攘无他。
何为勤药物,杵臼日諠哗。
指臂何与人,正欲使其佳。
念此惭吝生,达人其我嗟。 -
486.《登高》 宋·张耒
怀不展兮居无聊,默谇语兮浩长谣。
写我心兮登彼高,陟万仞兮扪九霄。
命清风兮披浮云,瞰四荒兮视天垠。
大海荡潏兮潜龙鲲,吐吞日月兮制明昏。 -
487.《夜霜》 宋·张耒
夜霜偏警军城角,晚日如催林寺钟。
蹭蹬此身甘已老,推迁世事本无穷。
邯郸梦里忘将寤,蛮触军中尚战雄。
我有一言开达者,到头可倚是天公。 -
488.《和答魏道辅寄怀十首》 宋·黄庭坚
生涯共七十,去日良已半。
短长相觖望,面尽酒可断。
大道体甚宽,窘束非达观。
莫问夜如何,醉从鸡号旦。 -
489.《次韵师厚病间十首》 宋·黄庭坚
德人更疢疾,术智益洒落。
反身见万古,道不在卜度。
胸中有镆鋣,老境要志弱。
谢公赋达生,达生真可托。 -
490.《丙寅十四首效韦苏州》 宋·黄庭坚
出身世丧道,解绶饥驱我。
杯中得醉乡,去就不复果。
岂为俗人言,达人傥余可。 -
491.《赠赵言》 宋·黄庭坚
饶阳赵方士,眼如九秋鹰。
学书不成不学剑,心术妙解通神明。
医如俯身拾地芥,相如仰面观天星。
自言方术杂鬼怪,万种一贯皆天成。 -
492.《对酒歌答谢公静》 宋·黄庭坚
我为北海饮,君作东武吟。
看君平生用意处,萧洒定自知人心。
南阳城边雪三日,愁阴不能分皂白。
摧轮踠蹄泥数尺,城门昼开眠贾客。 -
493.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
494.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿。
裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。 -
495.《感怀 其二》 元·王冕
蒙庄旷达士,鲁连倜傥生。
不徼一时利,乃有千载名。
雎泽务诡谲,仪秦尚纵横。
反复弄小技,于道未为贞。
圣贤久不作,余生复何营?赖有白鸥鸟,可与忘世情。 -
496.《送沙德润之焉城》 元·王冕
公昔新著进士衫,道酣气岸清且髯。
政事堂堂史册载,威仪肃肃民具瞻。
光风回春霭芳草,剩水残山振枯槁。
至今吾乡诸父老,去思剧口谈公好。 -
497.《八月十七日夜省直纪事呈同舍》 宋·司马光
穷秋直省舍,大雨吁可畏。
九河翻层空,入夜愈恣睢。
置床东壁根,时有涂塈坠。
飒飒势将摧,怵惕不成寐。 -
498.《都下秋怀呈聂之美》 宋·司马光
愚疏强从仕,趣尚与时乖。
朅来游京邑,荣愿知谁谐。
王国富英奇,气象摽岩崖。
云鸿送双目,攀援路可阶。 -
499.《和昌言官舍十题·萱草》 宋·司马光
叶濯宿露翠,花迎朝日黄。
昔谁封殖此,俨列侍高堂。
达士隐於吏,孰为行与藏。
逍遥玩永日,自无忧可忘。 -
500.《景仁书云去冬因酒病耳病牙遂不入洛以诗寄呈》 宋·司马光
许昌携手尽时英,况复新开甲第成。
醉里都将春作达,老来不向酒藏情。
齿疏无废衔杯趣,耳病犹分度曲声。
旧友昔游浑忘却,可怜寂寂洛阳城。