-
541.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫仿佛时。
写字吟诗为润色,通经达道是镃基。
经纶亦可为余事,性命方能尽所为。
可谓一生男子事,尧夫非是爱吟诗。 -
542.《西门豹庙诗》 南北朝·庾信
君子为利博。
达人树德深。
苹藻由斯荐。
樵苏幸未侵。 -
543.《依韵和子充杂言》 宋·晁补之
君不见东方朔,避世金马门,侏儒倡郭同陆沉。
滑稽突梯意已深,不如孙登闭口逃苏门。 -
544.《送吕承奉至山从吕龙图晋伯辟秦州机宜》 宋·晁补之
去日剧奔骥,新交非曩图。
怜君事业长,蔚若颐生须。
表东海者谁,君世有显儒。
端委论百揆,鞭弭雄千夫。 -
545.《答陈屦常秀才谑赠》 宋·晁补之
驱车触热中烦满,苦无蔗浆冻金碗。
陈君诗卷可洗心,持作终朝晤言伴。
男儿三十四方身,布衣不化京洛尘。
白驹皎皎在空谷,黄鸟睍睆鸣青春。 -
546.《赠余樗年试院作》 宋·晁补之
平生车轨周四方,结交童龀老相忘。
异哉余子久弥芳,吴人犹记称周郎。
河豚入网荻芽长,宜兴罨画烟水苍。
风雩春服真少狂,不愧戴崇升后堂。 -
547.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
548.《次韵子瞻与邓圣求承旨同直翰苑怀武昌西山旧》 宋·苏辙
我游齐安十日回,东坡桃李初未栽。
扁舟乱流入樊口,山雨未止淫黄梅。
寒溪闻有古精舍,相与推挽登崔嵬。
山深县令嘉客至,寺荒蔓草生经台。 -
549.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。 -
550.《次韵子瞻发洪泽遇大风却还宿》 宋·苏辙
昨夜宿鸿泽,再来遂如归。
却行虽唝拙,乘险谅亦非。
谁言淮阴近,阻此骇浪飞。
长风径千里,蛟蜃相因依。 -
551.《复次韵》 宋·苏辙
滕王阁在谁携手,徐孺湖宽可放情。
楚客解书南国恨,秦筝助发上林莺。
系匏独负杯中物,拥鼻和逢洛下生。
问得长须添梦想,蓬窗灯火达天明。
〈近遣仆至钟陵,还言定国与黄君鲁直会于舟中,灯火终夜而去。
〉主 -
552.《送韩康公归许州》 宋·苏辙
功成不愿居,身退有余勇。
心安里闾适,望益缙绅重。
朝为北阙辞,莫犯南河冻。
人知疏公达,王命显父送。 -
553.《次韵子瞻发洪泽遇大风却还宿》 宋·苏辙
昨夜宿洪泽,再来遂如归。
却行虽云拙,乘险谅亦非。
谁言淮阴近,阻此骇浪飞。
长风径千里,蛟蜃相因依。 -
554.《欲雪》 宋·苏辙
今年麦中熟,饼饵不充口。
老农畏冬旱,薄雪未覆亩。
骄阳引狂风,三白知应否。
久青车牛通,薪炭家家有。 -
555.《赠石台问长老二绝〈并叙〉》 宋·苏辙
石台长老问公,本成都吴氏子,弃俗出家,手书《法华经》,字细如黑蚁,前后若一,将诵之万遍,虽老而精进不倦,胁不至席者二十有三年。
余来高安,以乡人相好,盖余懒而好睡,见之惕然自警,因赠之二小诗云。
法达曾经见老卢,半生勤苦一朝虚。
心通口诵方无碍,笑把吴鸾细字书。 -
556.《李侯新斋植松竹聊为杂言》 宋·张舜民
尝闻君子居,一日顾必葺。
李侯作新斋,制度皆自给。
轩楹如肺腑,豁达可出入。
取竹渭水湄,移松陇山隰。 -
557.《送汤朝美还金坛》 宋·韩元吉
腾驹轻卧驼,野蔓欺落木。
举头便干霄,春至亦重绿。
人生百年内,万事纷过目。
得为蠖步伸,失作蠵颈缩。 -
558.《齐天乐·丙辰岁》 宋·姜夔
丙辰岁与张功父会饮张达可之堂,闻屋壁间蟋蟀有声,功父约予同赋,以授歌者。
功父先成,辞甚美。
予裴回茉莉花间,仰见秋月,顿起幽思 ,寻亦得此。
蟋蟀,中都呼为促织,善斗。 -
559.《题吴微仲常斋》 宋·李吕
人心非无常,自为外物禁。
喜怒烈火炽,宠辱铦锋森。
从兹失本然,至理而浮沉。
达人解其会,魔军讵能侵。 -
560.《喜入杉岭》 宋·李吕
行尽山岭头,欢喜入乡关。
忆昨冒雨去,寒涩亦多端。
处登粮纲船,出入狗窦宽。
水涨泊无岸,水落浅凑滩。