-
641.《春怀十首》 宋·汪莘
鱼鳖好山川,鸟兽好在山。
人皆好山水,所好非一端。
君子抱仁智,寓意山水间。
矧乃阳春月,富贵相追攀。 -
642.《祷雨阳山》 宋·曹彦约
所以登山不惮烦,为藏云气达泉源。
多峰岂炫千岩秀,一线才通万壑奔。
其在兹乎须出岫,此时何不早翻盆。
名高已到岩瞻地,只有为霖可养尊。 -
643.《次韵赵使君师夏谒白鹿游棲贤长句》 宋·曹彦约
三峡移名涧响空,中著一桥如饮虹。
帝连溅瀑龙所宫,谓佛有力真冥濛。
非造物意无禹功,一线偶达成巨谼。
可怪一律人聩聋,助桀唱和更撞舂。 -
644.《再用韵》 宋·郑清之
孔明本躬耕,樊迟请学稼。
力田乃有秋,暑雨敢咨夏。
圣贤每忧民,孔墨不遑暇。
因思比岁饥,可谓越俗乍。 -
645.《赠已讷二老轩》 宋·郑清之
吾闻墨者徒,设教本兼爱。
释伽弘其源,方识宇宙大,河沙与宝塔,平待了无碍。
夫何佛法衰,涉晋唐五代。 -
646.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
647.《即席和丁首帅送行诗韵》 宋·魏了翁
眼明织翠剪新诗,勉我当今尚可为。
知觉斯民知觉我,溺饥天下溺饥谁。
志亨不管身穷达,谊正宁论效疾迟。
倒尽玉瓶谈未了,沙头忍泪与君辞。 -
648.《先立春一日电雪交作程叔运赋诗次韵》 宋·魏了翁
自从日驭行牵牛,四十五日为春朝。
谁驱阿香送劈历,更遣玉女来姑瑶。
从来雷雪不两立,有如皋禹於驩苗。
闯然方驾朝正月,是反常性皆为妖。 -
649.《张永平鎋作亭于渠河之右予请名以观而通守江》 宋·魏了翁
渠河有水清且涟,弄丸之暇游其间。
风轻沙暖鸥忘机,天开日烜鱼逃筌。
山中不知岁月改,春洲六度听绵蛮。
闻人昔游不到此,岸容山色如有冤。 -
650.《长句简敬叟季仙兼呈端夫申父晦仲》 宋·刘学箕
士生樗散甘嘉遯,頫首衡敢尤怨。
良朋益友肯顾临,讲贯渐摩笃辨。
年来瘖哑瓶守口,俗子污人如避箭。
论交谩说笑金兰,厚貌深情半识讪。 -
651.《分题得雪浪斋石》 宋·刘学箕
四海广大万山立,奇怪崷崒几岩石。
弃而达者庸有之,爱乐每恨沙土蚀。
忽然一旦获所遇,刮垢磨光呈美质。
骚人讽诵脱诸口,世宝不减和氏壁。 -
652.《赠修水黄君子行》 宋·程公许
雨润莘野犁,水给汉阴瓮。
一为大烹鼎,玉食此焉供。
一如朽木偶,肯受关索弄。
显晦势则然,达观等一梦。 -
653.《千周风歌》 宋·程公许
华清舞徹霓裳散,五音繁会宵达旦。
人间何限失意人,西商凄切离骚乱。
我所思兮在东周,小雅尽废心之忧。
更堪羌调日嘈杂,径俗洗耳寒江流。 -
654.《游灵隐寺》 宋·程公许
赋予好在岩壑,强持缚缨簪。
野性当奈何,惝恍如惊麇。
京华百万家,{角戢}{角戢}瓦叠鳞。
海气荡烦暑,作威凌轹人。 -
655.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
656.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
657.《上泸州杨尚书四十韵》 宋·程公许
清莹坡璃水,巉岩石笋峰。
孕才供世用,有道致时雍。
阀阅宋清节,源流唐靖恭。
异时先太史,司匦事光宗。 -
658.《撰先伯桂隐先生哀词》 宋·程公许
丹山之岩兮阻且深,丹山之云兮必其霖。
中有地质学兮静处,冠及峨兮瑶簪。
方辙兮坎滞,陶返辔兮穹林。
辛夷兮为屋,芷幄兮兰衾。 -
659.《中元节日登舟赴官巴西兄侄偕亲友追送三十里》 宋·程公许
随牒倦尘土,归梦长纷纭。
及归岁阻饥,负米良艰勤。
细摹食粥帖,长歌送穷文。
忽棒毛生檄,往撷鲁宫芹。 -
660.《太宗皇帝处分手札御书赞》 宋·岳珂
於赫炎图,真主勃兴,人文其昌。
天开神机,海岳洗氛,龟龙发祥。