-
701.《芗峦》 宋·陈藻
香山白乐天,香草荆屈平。
释氏定而慧,道家直且清。
儒臣司燮理,至治薰神明。
不然岩谷间,亦作兰茝馨。 -
702.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
703.《古剑》 宋·释智圆
精刚经百链,可折不可柔。
三尺青蛇活,一匣止水秋。
解截蛟龙躯,能断佞臣头。
下去苍生害,上除天子雠。 -
704.《除夕》 宋·王铚
一岁尽今夕,既往那可追。
疏梅吐幽艳,轻冰释寒澌。
新陈自相代,长年万古悲。
亦复强取醉,椒盘杂儿嬉。 -
705.《翟方进》 宋·张嵲
相君事郡当少时,见谓迟钝遭谩欺。
一从蔡叟问所适,羇游万里来京师。
从冯老姥织屦卖,学问声名从此大。
胡常初毁更见誉,一日超升登掾宰。 -
706.《赠别》 宋·张嵲
艾杼灭浇殪,方召平夷蛮。
夏书纪少康,小雅咏周宣。
茂烈盖当代,休声垂亿年。
君臣今望之,犹若神人然。 -
707.《曾仲恭侍郎惠酒以偶有名酒无夕不饮为韵谢之》 宋·章甫
古来称达人,不愿身后名。
岂其未忘世,隤然聊遣情。
我生本衰愞,於时淡无营。
但得秫可酿,何劳诗有声。 -
708.《戏效乐天体》 宋·张镃
去日不可再,来日焉可虚。
直待百事足,漫把四大拘。
黄河几曾清,白发莫旋乌。
全福贵安然,真乐难强图。 -
709.《谢章泉再以前韵见寄三首》 宋·刘宰
白杜相从远与刘,可怜衲子溷儒流。
自嗟达巷知夫子,缅想诸荀从太丘。
书寄洪乔寄尔耳,诗编杜集可容不。
前山底处堪长望,我欲携筇上上头。 -
710.《分韵送王非之官山险得再字》 宋·刘宰
达官须亲民,未竟法应再。
昔君治姑孰,报政甫初载。
桃李春正华,风木养不待。
至今田里间,往往诵遗爱。 -
711.《挽齐斋倪尚书》 宋·刘宰
南山有孤松,屹立几寻丈。
雪根雨露滋,藤萝巧相傍。
高柯撑青空,落落不可上。
辽东白鹤归,城郭固无恙。 -
712.《傲将军歌赠周叔子马帅》 宋·刘宰
君不见细柳将军专号令,壁门不受天子命。
又不见隆中将备天下奇,屈致不可就见之。
丈夫意气类如此,达则守官穷守已。
斋坛未築国士去,军令已申美人死。 -
713.《追和渊明贫土诗七首》 宋·刘黻
高山与流水,妙趣归之琴。
吾愧学未成,菲叹无知音。
但向胸中会,毋劳指下寻。
种菊或可茹,得酒聊复斟。
穷达非所期,动静一以钦。
发为琴之声,邈矣天地心。 -
714.《与李叔夔钱子云同游兴教寺约齐都巡》 宋·刘黻
古寺坏壁存菩提,又有达磨苍龙如。
我来问讯若旧积,宇宙中间真蘧庐。
朋侪邂逅谁亲疏,秋风相对一笑醵。
杯行草草复徐徐,山僧野朴谈古初。 -
715.《兀兀栖精庐》 宋·刘黻
兀兀栖精庐,青山日相对。
静照年少非,动虞壮士悔。
耕锄计已晚,畚筑力犹耐。
夜卧司马衾,晨餐鲁直菜。 -
716.《纪行十首 清口》 明·张羽
豁达两河口,前与黄河通。
高岸忽斗折,清淮汇其中。
甘罗城在南,韩信城在东。
一为秦人英,一为汉家雄。 -
717.《题陈长司画(是其临难时作)》 明·张羽
若人悟县解,委蜕顺天刑。
慷慨赴东市,一日为千龄。
李公悲上蔡,陆子喟华亭。
识机若不豫,达生良可经。 -
718.《赠四明袁生廷玉(儒而善相)》 明·张羽
和氏善相玉,楚人乃失之。
后王不深谅,空沉沙与泥。
方歅善相马,秦穆犹见疑。
向无孙阳识,终与驽骀齐。 -
719.《花将军歌》 明·李东阳
花将军,身长八尺勇绝伦,从龙渡江江水浑。
提剑跃马走平陆,敌兵不能逼,主将不敢瞋。
杀人如麻满川谷,遍体无一刀枪痕。
太平城中三千人,楚贼十万势欲吞。 -
720.《拟古出塞(五首)》 明·李东阳
总戎戒行旅,器仗贵坚完。
典衣买刀剑,胡地多苦寒。
公家例颁与,私债复相干。
儿出贫尚可,亲老无盘餐。