-
101.《秋浦歌十七首》 唐·李白
秋浦长似秋,萧条使人愁。
客愁不可度,行上东大楼。
正西望长安,下见江水流。
寄言向江水,汝意忆侬不。 -
102.《游溧阳北湖亭望瓦屋山怀古赠同旅/赠孟浩然》 唐·李白
朝登北湖亭,遥望瓦屋山。
天清白露下,始觉秋风还。
游子托主人,仰观眉睫间。
目色送飞鸿,邈然不可攀。 -
103.《江上寄元六林宗》 唐·李白
霜落江始寒,枫叶绿未脱。
客行悲清秋,永路苦不达。
沧波眇川汜,白日隐天末。
停棹依林峦,惊猿相叫聒。 -
104.《纪南陵题五松山》 唐·李白
圣达有去就,潜光愚其德。
鱼与龙同池,龙去鱼不测。
当时版筑辈,岂知傅说情。
一朝和殷羹,光气为列星。 -
105.《寻高凤石门山中元丹丘》 唐·李白
寻幽无前期,乘兴不觉远。
苍崖渺难涉,白日忽欲晚。
未穷三四山,已历千万转。
寂寂闻猿愁,行行见云收。 -
106.《过汪氏别业二首》 唐·李白
游山谁可游,子明与浮丘。
叠岭碍河汉,连峰横斗牛。
汪生面北阜,池馆清且幽。
我来感意气,捶炰列珍羞。 -
107.《效古二首》 唐·李白
朝入天苑中,谒帝蓬莱宫。
青山映辇道,碧树摇苍空。
谬题金闺籍,得与银台通。
待诏奉明主,抽毫颂清风。 -
108.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
109.《茔禅师房观山海图》 唐·李白
真僧闭精宇,灭迹含达观。
列嶂图云山,攒峰入霄汉。
丹崖森在目,清昼疑卷幔。
蓬壶来轩窗,瀛海入几案。 -
110.《代别情人》 唐·李白
清水本不动,桃花发岸傍。
桃花弄水色,波荡摇春光。
我悦子容艳,子倾我文章。
风吹绿琴去,曲度紫鸳鸯。 -
111.《同长源归南徐,寄子西、子烈、有道》 唐·韦应物
东洛何萧条,相思邈遐路。
策驾复谁游,入门无与晤。
还因送归客,达此缄中素。
屡暌心所欢,岂得颜如故。
所欢不可暌,严霜晨凄凄。
如彼万里行,孤妾守空闺。
临觞一长叹,素欲何时谐。 -
112.《酬韩质舟行阻冻》 唐·韦应物
晨坐枉嘉藻,持此慰寝兴。
中获辛苦奏,长河结阴冰。
皓曜群玉发,凄清孤景凝。
至柔反成坚,造化安可恒。 -
113.《答贡士黎逢(时任京兆功曹)》 唐·韦应物
茂等方上达,诸生安可希。
栖神澹物表,涣汗布令词。
如彼昆山玉,本自有光辉。
鄙人徒区区,称叹亦何为。
弥月旷不接,公门但驱驰。
兰章忽有赠,持用慰所思。
不见心尚密,况当相见时。 -
114.《酬韩质舟行阻冻》 唐·韦应物
晨坐枉嘉藻,持此慰寝兴。
中获辛苦奏,长河结阴冰。
皓曜群玉发,凄清孤景凝。
至柔反成坚,造化安可恒。 -
115.《答贡士黎逢(时任京兆功曹)》 唐·韦应物
茂等方上达,诸生安可希。
栖神澹物表,涣汗布令词。
如彼昆山玉,本自有光辉。
鄙人徒区区,称叹亦何为。
弥月旷不接,公门但驱驰。
兰章忽有赠,持用慰所思。
不见心尚密,况当相见时。 -
116.《赠西岳山人李冈》 唐·岑参
君隐处,当一星。
莲花峰头饭黄精,仙人掌上演丹经。
鸟可到,人莫攀,隐来十年不下山。
袖中短书谁为达,华阴道士卖药还。 -
117.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。 -
118.《送田少府贬苍梧》 唐·高适
沉吟对迁客,惆怅西南天。
昔为一官未得意,今向万里令人怜。
念兹斗酒成暌间,停舟叹君日将晏。 -
119.《送高三十五书记》 唐·杜甫
崆峒小麦熟,且愿休王师。
请公问主将,焉用穷荒为。
饥鹰未饱肉,侧翅随人飞。
高生跨鞍马,有似幽并儿。 -
120.《哀王孙》 唐·杜甫
长安城头头白乌,夜飞延秋门上呼。
又向人家啄大屋,屋底达官走避胡。
金鞭断折九马死,骨肉不得同驰驱。
腰下宝玦青珊瑚,可怜王孙泣路隅。