-
141.《山居招友人诗》 宋·释智圆
结宇平湖滨,放意且闲逸。
陵峰时采药,服饵蠲故疾。
藜藿可供餐,茆茨可容膝。
浮生贵适性,何须羡奢佚。 -
142.《默记淮南王事》 宋·宋庠
室饵初尝谒帝晨,宫中鸡犬亦登真。
可怜南面称孤贵,才作仙家守厕人。 -
143.《张户部惠山杨梅》 宋·张镃
尝闻魏伯阳,铸丹会稽山。
功成试其徒,未欲汎与餐。
绐言丹入口,命尽不可还。
一人笃信道,快饵肯作难。 -
144.《看涧水自警》 宋·张镃
昔往灵隐山,寺前贪看水。
木阴鉴晖彩,泓渟绝尘滓。
游鯈惯饼饵,敲栏聚如蚁。
坐玩岂不佳,直须波浪起。 -
145.《蒲涧行》 宋·赵汝鐩
君不见少君诧安期海上之枣,又不见坡仙咏安期宅边之蒲。
枣失其种岂复得,蒲生於涧何时无。
涧流涓涓浅可涉,牵蔓披沙搜九节。
仙家自欲供仙饵,灵根不容凡齿齧。 -
146.《董孝子行》 宋·刘黻
嵊有董孝子,父病刲其肝。
肝还犹可刲,一念充之难。
遗体戒毁伤,此毁乃为完。
萧条村落区,四顾药饵艰。 -
147.《和徐绍奕昭君图》 宋·陈宓
汉家无计饵单于,掖庭为出千金铢。
秀色妍姿玉不如,天子一见先嗟吁。
三千粉黛尔殊绝,谋身独拙何蠢愚。
梨花带雨辞殿隅,遗恨画工犹可诛。 -
148.《初到渔沧溪》 宋·陈宓
平生不到沧渔溪,邂逅相逢如有约。
远观已得环岫奇,俯瞰未识游鱼乐。
倚栏初试一铢饵,便有纖鳞最先觉。
须臾蚁杂复蜂屯,短鬣轻鬐恣腾跃。 -
149.《往行都至严州乌驻馆阻水留二日》 宋·陈宓
村馆通宵冷,江乡五月秋。
野梅酸味足,陇麦饵香浮。
水满迷行径,澜扬遏去舟。
亨衢如可待,莫厌小淹留。 -
150.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
151.《丰城道中》 宋·邓深
西风著衣袂,凉意晓来加。
宿露眩光彩,朝阳湿精华。
人烟互疏密,物色兴叹嗟。
喧嚣鸭子市,萧索渔人家。 -
152.《立秋久无诗》 宋·方回
三伏厌厌病欲萎,可能秋后尚无诗。
连宵急雨凉如洗,贫寐衰翁醉不知。
药饵谁精寸关尺,文章空说斗牛箕。
西斋池上堪逃暑,木落吾将信所之。 -
153.《喜赵宾旸杨华父两儿两女互姻》 宋·方回
十年役严陵,心服赵宾旸。
绝口不方贫,其气常扬扬。
一诵贯千古,一醉举百觞。
俗士或近之,白眼视昊苍。 -
154.《晨起二首》 宋·方回
近市招医士,空庖督爨奴。
羶荤犹可绝,药饵岂容无。
既欲营猫饭,仍当续马刍。
晨兴百需缺,独喜见吾雏。 -
155.《次容斋喜雪禁体二十四韵》 宋·方回
燠寒节若无嗟若,不寒而燠疫疠作。
叵堪穷腊阳气泄,况乃炎方土风恶。
大块积蓄久酝酿,元造斡回骤飘落。
朝曦掩翳九乌死,夜吹呼号万骑掠。 -
156.《次韵赵达夫过访》 宋·方回
无限溪山画不如,特寻花竹到贫居。
相迎具茗凉堂上,独肯冲泥苦雨余。
伐病政思翻素问,论诗徒觉过黄初。
脱然百脉俱甦醒,药饵登已可疏。 -
157.《日长三十韵寄赵宾旸》 宋·方回
栗里渊明径,桤林子美堂。
乱离容不死,穷乏果何伤。
红粒炊{左禾右山}饭,青苔煮菜汤。
甲兵才偃息,城市转荒凉。 -
158.《过李景安论诗为作长句》 宋·方回
三百年来工五七,追雅媲骚谁第一。
独闻彭城陈正字,向来得法金华伯。
终古不朽语言在,以诗教人人不识。
善学少陵而不为,殆如孟子不言易。 -
159.《释临邛记方物戏作》 宋·方回
昔人注尔雅,大儒以为诮。
学诗贵多识,圣言厥有诏。
下博梯上约,后进曷克劭。
矧于点{左黑右南}间,懵弗省体要。 -
160.《拟古》 宋·黄庚
徂徕有嘉木,薿薿高连天。
修柯濯雨露骨,沃叶藏云烟。
根蟠九地暖,声落四壁寒。
由来所养□,中与春相干。
岁外产茯苓,玉色腴且坚。
山人属为药,至味通灵仙。
愿言事服饵,身可三千年。