-
101.《喜迁莺(寿令人)》 宋·刘仙伦
祥云笼昼。
正梅花弄粉,岁寒时候。
长记今朝,瑶台仙子,降作人间明秀。
四德生来全备,绿鬓年年依旧。 -
102.《减字木兰花(寄五羊钟子洪)》 宋·戴复古
天台狂客。
醉里不知秋鬓白。
应接风光。
忆在江亭醉几场。
吴姬劝酒。
唱得廉颇能饭否。
西雨东晴。
人道无情又有情。 -
103.《摸鱼儿(梅)》 宋·赵与洽
甚幽人、被花勾引,庭皋遥夜来去。
江空岁晚谁为伴,只有琼枝玉树。
愁绝处。
望万里瑶台,梦断迷归路。 -
104.《念奴娇》 宋·程公许
然有怀,借韵作一首。
晓凉散策,恨西风不贷,一池残绿。
谁与冰轮捴玉斧,恰好今宵圆足。
树杪翻光,莎庭转影,零乱昆台玉。 -
105.《贺新郎(寿蔡久轩参政,癸丑生)》 宋·王庚
满劝黄封酒。
是年年、春色长绕,径花宫柳。
碧水丹山添清气,岁月兰亭癸丑。
看枢极、光腾台斗。 -
106.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
107.《八声甘州》 宋·胡翼龙
甚年年、心事占秋多,芳洲乱芜生。
正小山已桂,东篱又菊,秋为人清。
肠断洞庭叶下,倚西风、谁可寄芳蘅。
袅袅愁予处,欲醉还醒。 -
108.《入声甘州(孤山寒食)》 宋·罗椅
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。
正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。
吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。
何地无芳草,惟此青青。 -
109.《入声甘州(孤山寒食)》 宋·罗椅
甚匆匆岁月,又人家、插柳记清明。
正南北高峰,山传笑响,水泛箫声。
吹散楼台烟雨,莺语碎春晴。
何地无芳草,惟此青青。 -
110.《沁园春(送友人补太学)》 宋·姚勉
一部周官,学间渊源,山齐得来。
最雄姿直气,不涂脂粉,仙风道骨,不涴尘埃。
万里青云,相期阔步,底事向天门折翼回。
君知否,这白衣御史,卿相胚胎。 -
111.《大酺(和须溪春寒)》 宋·颜奎
唱古荼コ,新荷叶,谁向重帘深处。
东风三十六,向园林都过,余寒犹妒。
公子狐裘,佳人翠袖,怎见此时情否。
天上知音杳,怪参差律吕,世间多误。 -
112.《玉女迎春慢(柳)》 宋·彭元逊
浅入新年,逢人日、拂拂淡烟无雨。
叶底妖禽自语。
小啄幽香还吐。
东风辛苦,便怕有、踏青人误。 -
113.《莺啼序(春晚)》 宋·赵文
东风何许红紫,又匆匆吹去。
最堪惜、九十春光,一半情绪听雨。
到昨日、看花去处,如今尽是相思树。
倚斜阳脉脉,多情燕子能语。 -
114.《莺啼序(春晚)》 宋·赵文
东风何许红紫,又匆匆吹去。
最堪惜、九十春光,一半情绪听雨。
到昨日、看花去处,如今尽是相思树。
倚斜阳脉脉,多情燕子能语。 -
115.《壶中天(寿贺晓山五下九岁,四月十二日生,先年有横讼)》 宋·朱元夫
人生有酒,得闲处、便合开怀随意。
况对寿、龟仙鹤舞,犹直壶天一醉。
蚕麦江村,梅霖院落,立夏明朝是。
樽前回首,去年四月十二。 -
116.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
117.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
118.《亲政篇》 明·王鏊
《易》之《泰》:“上下交而其志同。
”其《否》曰:“上下不交而天下无邦。
”盖上之情达于下,下之情达于上,上下一体,所以为“泰”。
下之情壅阏而不得上闻,上下间隔,虽有国而无国矣,所以为“否”也。 -
119.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
120.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。