-
61.《东溪闲居示众偈》 宋·释行瑛
联络藤萝一径,行穷始到松门。
篱畔野华不艳,堂前流水非喧。
午饭龙离铁钵,夜深月落金盆。
此是真修行处,何人得意忘言。 -
62.《题清芬阁》 宋·吴说
乃祖飞英标万古,后来奕叶盛三吴。
传家孙达吾何慊,配食子陵德不孤。
秀句至今辉简表,故山从昔锁松梧。
他年我欲修清供,一盏寒泉一束刍。 -
63.《咏酒》 宋·徐文澜
才倾一盏碧澄澄,自是山妻手法成。
不遣水多防味薄,要令曲少得香清。
凉从荷叶风边起,暖向梅花月里生。
世味总无如此味,深知此味即渊明。 -
64.《游朝阳洞次孙机宜韵》 宋·张自明
乘轺初至忆前秋,岂意持麾尚此留。
立屋得僧成宴喜,游山如谢欠风流。
劝酬同把菊花盏,来往自操莲叶舟。
向晚洞门烟渐锁,祗应归兴更宜犹。 -
65.《答贺文杏韵》 宋·赵必蒸
文杏堂开华渡西,九天雨露正来肥。
漫夸奕叶光先宅,却羡新裁出故知。
千载暖回唐苑树,一时春足谢家枝。
欲将俚语依金玉,把盏共论觉醉迟。 -
66.《病中杂言四首》 明·皇甫涍
东轩微雨后,向夕引霞晖。
绿竹阴常满,青梧叶渐稀。
无端疏酒盏,早已授寒衣。
予本沧江客,将因谢病归。
¤ -
67.《上张灯后苑以麦灯居中吾州所产也》 明·王士骐
江南五月麦初黄,野老殷勤进上方。
织就丝丝冰比洁,镂成叶叶玉分光。
谁高市上千金价,不比宫中七宝装。
闻道圣人昭俭德,莹然一盏照中央。 -
68.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
69.《红梅三首》 宋·苏轼
怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。
故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。
寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。
诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。 -
70.《中秋月寄子由三首》 宋·苏轼
殷勤去年月,潋滟古城东。
憔悴去年人,卧病破窗中。
徘徊巧相觅,窈窕穿房栊。
月岂知我病,但见歌楼空。 -
71.《四月十一日初食荔支》 宋·苏轼
南村诸杨北村卢,(谓杨梅、卢橘也。
)白花青叶冬不枯。
垂黄缀紫烟雨里,特与荔支为先驱。
海山仙人绛罗襦,红纱中单白玉肤。 -
72.《中秋月寄子由三首》 宋·苏轼
六年逢此月,五年照离别。
歌君别时曲,满座为凄咽。
留都信繁丽,此会岂轻掷。
熔银百顷湖,挂镜千寻阙。 -
73.《与临安令宗人同年剧饮》 宋·苏轼
我虽不解饮,把盏欢意足。
试呼白发感秋人,令唱黄鸡催晓曲。
与君登科如隔晨,敝袍霜叶空残绿。
如今莫问老与少,儿子森森如立竹。
黄鸡催晓不须愁,老尽世人非我独。 -
74.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
75.《晚春》 宋·王安石
春残叶密花枝少,睡起茶多酒盏疏。
斜倚屏风搔首坐,满簪华发一床书。 -
76.《雨晴》 宋·陆游
闲曳枯筇自在行,曲廊小阁赏新晴。
幽禽叶底吟风久,残雨枝间照日明。
茶映盏毫新乳上,琴横荐石细泉鸣。
亦知老健终难恃,且复萧然得此生。 -
77.《归马二首》 宋·张耒
归马骎骎不受鞭,晚霞如画照晴川。
萧疏黄叶孤舟岸,零落秋云断雁天。
临水登山悲楚客,烹鸡酌酒爱诸仙。
任从老逐霜毛至,莫遣愁来玉盏边。 -
78.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
79.《啼鸟》 宋·欧阳修
穷山候至阳气生,百物如与时节争。
官居荒凉草树密,撩乱红紫开繁英。
花深叶暗耀朝日,日暖众鸟皆嘤鸣。
鸟言我岂解尔意,绵蛮但爱声可听。 -
80.《次韵和永叔尝新茶杂言》 宋·梅尧臣
自从陆羽生人间,人间相学事春茶。
当时采摘未甚盛,或有高士烧竹煮泉为世夸。
入山乘露掇嫩觜,林下不畏虎与蛇。
近年建安所出胜,天下贵贱求呀呀。