-
261.《聚星堂雪(并叙)》 宋·苏轼
元祐六年十一月一日,祷雨张龙公,得小雪,与客会饮聚星堂。
忽忆欧阳文忠作守时,雪中约客赋诗,禁体物语,于艰难中特出奇丽,尔来四十余年莫有继者。
仆以老门生继公后,虽不足追配先生,而宾客之美殆不减当时,公之二子又适在郡,故辄举前令,各赋一篇,以为汝南故事云。
窗前暗响鸣枯叶,龙公试手行初雪。 -
262.《长安杂题长句六首》 唐·杜牧
觚棱金碧照山高,万国圭璋捧赭袍。
舐笔和铅欺贾马,赞功论道鄙萧曹。
东南楼日珠帘卷,西北天宛玉厄豪。
[诗曰:鞗革金厄,盖小环。 -
263.《仁宗皇帝挽辞四首》 宋·王安石
凭几微言绝,群臣涕泗挥。
哀号三级陛,缟素九重围。
天上仙游远,宫中御座非。
最悲帷幄侍,不复未明衣。 -
264.《游土山示蔡天启秘校》 宋·王安石
定林瞰土山,近乃在眉睫。
谁谓秦淮广,正可藏一艓。
朝予欲独往,扶惫强登涉。
蔡侯闻之喜,喜色见两颊。 -
265.《隐静山》 宋·范成大
五峰抱岩扉,千柱奠云壑。
荒原蕞尔县,有此宝楼阁。
维昔经营初,衣锡化双鹤。
杖头具只眼,矫矫云中落。 -
266.《崔徽》 宋·秦观
蒲中有女号崔徽,轻似南山翡翠儿。
使君当日最宠爱,坐中对客常拥持。
一见裴郎心似醉,夜解罗衣与门吏。
西门寺里乐未央,乐府至今歌翡翠。 -
267.《书感》 宋·陆游
溪路人家尚阖扉,强扶衰惫著征衣。
百年朝露古所叹,一棹秋风吾欲归。
楚客长号沽白璧,汉宫太息遣明妃。
铄金消骨从来事,老矣何心践骇机。 -
268.《初寒》 宋·陆游
我穷不自活,万事付天公。
今年寒苦晚,雾雨常蒙蒙。
虽逭裘褐忧,坐念疾病攻。
清夜喜不寐,万木号西风。 -
269.《读王摩诘诗爱其散发晚未簪道书行尚把之句因》 宋·陆游
二十游名场,最号才智下。
蹭蹬六十年,亦有茆一把。
典衣租黄犊,乘雨耕绿野,西成得一饱,敢计泥没踝。
住久邻好深,百事通乞假,秋高小瓮香,相唤注老瓦。 -
270.《太息》 宋·陆游
凄凄复凄凄,山路穷攀跻。
仆病卧草间,马困声酸嘶。
脱兔截道奔,穷狖上树啼。
崩湍一何哀,下落万仞溪。 -
271.《和范待制秋兴》 宋·陆游
策策桐飘已半空,啼螿渐觉近房栊。
一生不作牛衣泣,万事从渠马耳风。
名姓已甘黄纸外,光阴全付绿尊中。
门前剥啄谁相觅,贺我今年号放翁。 -
272.《晓思》 宋·陆游
暮年多感怆,孤梦久不成。
残灯暗无焰,宿雨滴有声。
食少夜常饥,展转空肠鸣。
老鸡虽三号,山窗终未明。
默诵旧记书,更觉负平生。
披衣搔短发,壮志浩纵横。 -
273.《鹅湖夜坐书怀》 宋·陆游
士生始堕地,弧矢志四方。
岂若彼妇女,龊龊藏闺房。
我行环万里,险阻真备尝。
昔者戍南郑,秦山郁苍苍。 -
274.《客中夜寒戏作长谣》 宋·陆游
孤翁痴钝如寒蝇,霜夕不瞑愁严凝。
寝衣触体起芒粟,鼻息嘘润成冰凌。
冬冬默数严谯鼓,耿耿独看幽窗灯。
支床龟老共夜永。 -
275.《南堂夜坐》 宋·陆游
老来日月驶,秋令俄更端。
蝉号晚愈壮,萤火流空园。
西风吹衣裳,萧然谢炎官。
饱食一事无,散发坐前轩。 -
276.《致斋监中夜与同官纵谈鬼神效宛陵先生体》 宋·陆游
五客围一炉,夜语穷幻怪。
或夸雷可斫,或笑鬼可卖,或陈混沌初,或及世界坏,或言修罗战,百万起睚眦。
余谈恣搜抉,所出杂细大,风云堕皮帻,幽坎窥铁械,群号起古聚,孤泣出空廨,妖狐冠髑髅,掩袂弄姿态,空*伏逸囚,夜半出窃嘬。
虽云多闻益,颇犯绮语戒。 -
277.《寄黄龙升老》 宋·陆游
读书万卷裂儒衣,黄金可成弃不为。
快哉天马不可羁,开口便呼临济儿。
诸方蹴蹋莫支持,吾州一老偶得之。
闭门夜付僧伽黎,明日声价羽檄驰。 -
278.《十月暄甚人多疾十六日风雨作寒气候方少正作》 宋·陆游
昔我从行台,宿师南山旁。
仲秋已戒寒,九月常霣霜。
入冬即大雪,人马有仆僵。
土床炽薪炭,旃毳如胡羌。 -
279.《秋雨初晴有感》 宋·陆游
炎曦赫赫尚余威,冷雨萧萧故解围。
号野百虫如自诉,辞柯万叶竟安归?芼羹菰菜珍无价,上钓鲂鱼健欲飞。
散吏何功沾一饱,高眠仍听捣秋衣。 -
280.《夜闻秋风感怀》 宋·陆游
西风一夜号庭树,起揽戎衣泪溅襟。
残角声催关月堕,断鸿影隔塞云深。
数篇零落从军作,一寸凄凉报国心。
莫倚壮图思富贵,英豪何限死山林。