-
221.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
222.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
223.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
224.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
225.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
226.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
227.《仙掌铭》 唐·独孤及
阴阳开阖,元气变化,泄为百川,凝为崇山,山川之作,与天地并,疑有真宰而未知尸其功者。
有若巨灵赑屃,攘臂其间,左排首阳,右拓太华,绝地轴使中裂,坼山脊为两道,然后导河而东,俾无有害,留此巨迹于峰之巅。
后代揭厉于玄踪者,聆其风而骇之,或谓诙诡不经,存而不议。
及以为学者拘其一域,则惑于余方。 -
228.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
229.《西江月(十二之七)》 宋·张伯端
雄里内含雌质,负阴抱却阳精。
两般和合药方成。
点化魄纤魂胜。
信道金丹一粒,蛇吞立变龙形。
鸡餐亦乃化鸾鹏。
飞入真阳清境。 -
230.《蝶恋花》 宋·赵令
意。
崔氏缄报之词,粗载于此,曰:“捧览来问,抚爱过深。
儿女之情,悲喜交集。
兼惠花胜一合,口脂五寸。 -
231.《水调歌头》 宋·张继先
高真留妙诀,达士济群迷。
心清行洁,天人凡圣尽皈依。
不在搬精运气,不在飞罡蹑斗,心乱转狐疑。
但要除邪妄,心地合神祇。 -
232.《沁园春》 宋·曹勋
浓绿交阴,脆圆经雨,夏景正新。
遽紫泥封检,红幢建钺,飘然吹起,一片闲云。
禁殿趋班,玉音亲诏,并遣皇华通宝邻。
凌篘去,任重霄温暑,万里风薰。 -
233.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
234.《醉蓬莱(梅)》 宋·赵彦端
向蓬莱云渺。
姑射山深,有春长好。
香满枝南,笑人间惊早。
试问寒柯,镂冰裁玉,费化工多少。 -
235.《于飞乐(鸳鸯怨曲)》 宋·史达祖
绮翼兼羽兼羽,问谁常借春陂。
生愁近渚风微。
紫山深,金殿暖,日暮同归。
白头相守,情虽定、事却难期。
带恨飞来,烟埋秦草,年年枉梦红衣。
旧沙间,香颈冷,合是单栖。
将终怨魂,何年化、连理芳枝。 -
236.《满庭芳》 宋·葛长庚
两种汞铅,黄婆感合,如如真虎真龙。
周年造化,蹙在片时中。
炉里温温种子,玄珠象、气透三宫。
金木处,炼成赤水,白血自流通。 -
237.《沁园春(和吕洞宾)》 宋·夏元鼎
大道无名,金丹有验,工夫片时。
似婴儿娇俊,不离门户,盈盈姹女,缓步深帏。
二八当年,黄婆匹配,隔碍潜通势似危。
须臾见,见灵明宝藏,一点星飞。 -
238.《水调歌头(十之五)》 宋·夏元鼎
律应黄钟候,天地尚胚浑。
腾腾一气,家园平地一枝春。
下手依时急采,莫放中宫芽溢,害里却生恩。
火候精勤处,加减武和文。 -
239.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
240.《喜迁莺》 宋·江汉
升平无际。
庆八载相业,君臣鱼水。
镇抚风棱,调燮精神,合是圣朝房魏。
凤山政好,还被画毂朱轮催起。