-
381.《题白石翁画虞山古桧》 明·张渊
虞山老桧三株青,斗坛半掩招摇星。
道人丹成化鹤去,三桧夭矫飞龙形。
是谁手植经千载,曾见昭明读书在。
几回天上葬神仙,不独人间变桑海。 -
382.《寓言》 明·周是修
阴阳分昼夜,轮运浩无穷。
时物更代谢,孰知玄化工。
人生如梦寐,即寤永成空。
幽观衰荣朕,往复迈旋逢。 -
383.《钱舜举金碧山水图》 明·周玄
风土邻巴国,山河枕蜀城。
层流九折转,积石七盘横。
树影分萤槛,崖光护鸟楹。
绛云全抹曙,紫磴半牵晴。 -
384.《又和题(一首)》 明·周永年
听说图中风物美,但读长歌已狂喜。
乔木清川数里间,尺幅都收到曲几。
前有老杜后大苏,能以诗章当画史。
二歌三读转兴怀,少陵眉山相比拟。 -
385.《喜雪歌赐兵部尚书张本》 明·朱瞻基
天气肃肃当严冬,大地凛冽号朔风。
扶桑曜雪韬瞳鋋,屏翳一色浮鸿蒙。
斯须素景摇太空,霏花糁叶何茸丰。
六出巧自造化工,覆纩敷缟远近同。 -
386.《哭孔戡》 唐·白居易
洛阳谁不死?戡死闻长安。
我是知戡者,闻之涕泫然。
戡佐山东军,非义不可干。
拂衣向西来,其道直如弦。 -
387.《中秋月寄子由三首》 宋·苏轼
殷勤去年月,潋滟古城东。
憔悴去年人,卧病破窗中。
徘徊巧相觅,窈窕穿房栊。
月岂知我病,但见歌楼空。 -
388.《郊祀庆成诗》 宋·苏轼
帝出乘昌运,天心予太平。
文章三代继,制作七年成。
大祀乾坤合,刚辰日月明。
泰坛朝埽地,魄宝夜垂精。 -
389.《明日南禅和诗不到故重赋数珠篇以督之二首》 宋·苏轼
未来不可招,已过那容遣。
中间现在心,一一风轮转。
自従一生二,巧历莫能衍。
不如袖手坐,六用都怀卷。 -
390.《二十六日五更起行至磻溪未明》 宋·苏轼
夜入磻溪如入峡,照山炬火落惊猿。
山头孤月耿犹在,石上寒波晓更喧。
至人旧隐白云合,神物已化遗踪蜿。
安得梦随霹雳驾,马上倾倒天瓢翻。 -
391.《谢人惠云巾方舄二首》 宋·苏轼
燕尾称呼理未便,剪裁云叶却天然。
无心只是青山物,覆顶宜归紫府仙。
转觉周家新样俗,?头巾起后周。
?未容陶令旧名传。 -
392.《残腊独出二首》 宋·苏轼
幽寻本无事,独往意自长。
钓鱼丰乐桥,采杞逍遥堂。
罗浮春欲动,云日有清光。
处处野梅开,家家腊酒香。 -
393.《次韵钱穆父紫薇花二首》 宋·苏轼
虚白堂前合抱花,秋风落日照横斜。
阅人此地知多少,物化无涯生有涯。 -
394.《次韵张安道读杜诗》 宋·苏轼
大雅初微缺,流风困暴豪。
张为词客赋,变作楚臣骚。
展转更崩坏,纷纶阅俊髦。
地偏蕃怪产,源失乱狂涛。 -
395.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
396.《碧落洞(在英州下十五里·)》 宋·苏轼
槎牙乱峰合,晃荡绝壁横。
遥知紫翠间,古来仙释并。
阳崖射朝日,高处连玉京。
阴谷叩白月,梦中游化城。 -
397.《江月五首(并引)》 宋·苏轼
岭南气候不常。
吾尝云:菊花开时乃重阳,凉天佳月即中秋,不须以日月为断也。
今岁九月,残暑方退,既望之后,月出愈迟。
予尝夜起登合江楼,或与客游丰湖,入栖禅寺,叩罗浮道院,登逍遥堂,逮晓乃归。 -
398.《海棠》 宋·王安石
桂宁辞月窟,桃合避仙源。
赠别难饶柳,忘忧好树萱。
轻轻飞燕舞,脉脉息妫言。
蕙陋虚侵径,梨凡浪占园。 -
399.《送郓州知府宋谏议》 宋·王安石
盛世千龄合,宗工四海瞻。
天心初吁俊,云翼首离潜。
德望完圭角,仪形壮陛廉。
徐鸣苍玉佩,尽校碧牙签。 -
400.《游城南即事二首》 宋·王安石
神奸变化久难知,禹鼎由来更不疑。
螭魅合谋非一日,太丘真复社亡迟。