-
81.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
82.《宿深村》 唐·贯休
行行一宿深村里,鸡犬丰年闹如市。
黄昏见客合家喜,月下取鱼戽塘水。 -
83.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
84.《寄吴国知旧》 唐·齐己
淮甸当年忆旅游,衲衣棕笠外何求。
城中古巷寻诗客,桥上残阳背酒楼。
晴色水云天合影,晚声名利市争头。
可怜王化融融里,惆怅无僧似惠休。 -
85.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
86.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
87.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
88.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
89.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
90.《风流子(一名内家娇)》 宋·陆游
佳人多命薄,初心慕、德耀嫁梁鸿。
记绿窗睡起,静吟闲咏,句翻离合,格变玲珑。
更乘兴,素纨留戏墨,纤玉抚孤桐。
蟾滴夜寒,水浮微冻,凤笺春丽,花砑轻红。 -
91.《菩萨蛮(永州故人亭和圣徒季行韵)》 宋·赵师侠
故人话别情难已。
故人此别何时会。
江上驻危亭。
离怀牵故情。
悠悠东去水。
簇簇渔村市。
应记合江滨。
潇湘别故人。 -
92.《贺新郎(游水东周家花园)》 宋·刘克庄
溪上收残雨。
倚画栏、薄绵乍脱,日阴亭午。
闹市不知春色处,散在荒园废墅。
渐小白、长红无数。 -
93.《贺新郎(陪广帅方右史登越台)》 宋·李公昴
绣谷流明帜。
稳飞舆、茵柔草碧,盖欹松翠。
遨首意行穷绝顶,彩榭千年胜地。
远峰断、莽苍烟水。 -
94.《探芳信·暖风定》 宋·吴文英
丙申岁,吴灯市盛常年。
余借宅幽坊,一时名胜遇合,置杯酒,接殷勤之欢,甚盛事也。
分镜字韵。
暖风定。 -
95.《瑞龙吟(和王圣与寿韵)》 宋·刘辰翁
老人语。
曾见昨日开炉,坠天花否。
生年不合荒荒,枯根薄命,婵娟误汝。
那知许。 -
96.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
97.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
98.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
99.《次韵蔡瞻明秋园五绝句》 宋·洪适
芥毛金爪勇难干,肯作霜花对乍寒。
若说乘轩有痴鹤,司晨如此合峨冠。
翔仞当年览德辉,传芳花品未思归。
晚来雾鬓凭轩处,直恐金翘相对飞。 -
100.《淮阳感秋》 隋代·李密
金风荡初节,玉露凋晚林。
此夕穷涂士,郁陶伤寸心。
野平葭苇合,村荒藜藿深。
眺听良多感,徙倚独沾襟。