-
121.《和夔门开济堂韵》 宋·李曾伯
世事纷更局面棋,滔滔逝水只东之。
几堆顽石鬼神护,一节高风今古奇。
司马岂能无战垒,卧龙祗合在筹帷。
将星一落空遗恨,费尽诗人几许诗。 -
122.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
123.《题溧阳市》 宋·仇远
万家大县旧留都,一派中江入太湖。
缩项鱼肥人鱠玉,长腰米贵客量珠。
府分南北寒芜合,桥直东西夜市无。
却是旗亭浮蚁美,杖头能费几青蚨。 -
124.《三教》 宋·陈藻
枉费工夫是学仙,圣门妙处与僧传。
百年合死千年赘,一物都无万物全。 -
125.《西都官属咸备尹政得以仰成暇日池圃便同尘外》 宋·宋庠
谁谓留都剧,翻同小隐年。
沐头休吏日,闭阁读书天。
竹町能依沼,山楼解纳烟。
瘿床閒拥肿,茅栋自连蜷。 -
126.《绍兴中兴上复古诗》 宋·张嵲
天监我宋,受命以人。
咋为乱阶,以启圣人。
皇帝嗣位,其仁如春。
万邦欣载,共惟帝臣。 -
127.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
128.《分韵送王非之官山险得再字》 宋·刘宰
达官须亲民,未竟法应再。
昔君治姑孰,报政甫初载。
桃李春正华,风木养不待。
至今田里间,往往诵遗爱。 -
129.《泛洞庭》 宋·赵汝鐩
解维武陵岸,江肥雨新止。
兼程趋洞庭,势疾建瓴比。
银光吞上下,莫辨天与水。
我乃航其间,滉瀁藉一苇。 -
130.《自叹》 宋·晁公溯
巴蜀久雕敝,伤哉远朝廷。
大道舞狐狸,嘉谷困蝗螟。
我尝行其野,所在闻惟腥。
叹息莫能救,熟视涕泪零。 -
131.《次韵孙季和知县游西湖》 宋·释宝昙
何人熨冰纨,弄趁春昼晴。
东风有底急,不容縠纹平。
堤回柳阴直,鸥鹭时合并。
无端棹讴发,惊飞度微明。 -
132.《颂古一百则》 宋·释正觉
岸眉横雪,河目含秋。
海口鼓浪,航舌驾流。
拨乱之手,太平之筹。
老赵州,老赵州,搅搅丛林卒未休。
徒费工夫也造车合辙,本无伎俩也塞壑填沟。 -
133.《牡丹》 宋·舒岳祥
东风常带三分冷,春日自有一种香。
百花合和不可拣,中人如酒令人狂。
马塍卖花只贪早,野翁自爱开迟好。
看花不可见花心,烂漫开时春已老。
梢头茧栗幻柈杅,有许包藏费天巧。
自携尊酒醉花阴,偃仰鹿皮听语少。 -
134.《寓言》 宋·舒岳祥
昔有贵公子,闻鹤九皋禽。
其先本胎化,栖止必瑶林。
遣使三往聘,致之千黄金。
清唳复善舞,节奏合瑶琴。 -
135.《黄山》 宋·杨公远
古今墨客兼骚客,推许黄山甲众山。
三十六峰层汉外,百千万岫乱云间。
炼丹帝往名长在,捣药仙归臼已閒。
叶落花开人寂寂,雄鸣雌和鸟关关。 -
136.《谢赵昌父投赠诗卷》 宋·喻良能
赵子有新作,鼎珍初出庖。
端能工竞病,宁复费推敲。
白战应难敌,清臞亦任嘲。
风流前辈尽,试合续弦胶。 -
137.《上浙东帅王尚书》 宋·曾丰
太古牺娲氏,创为琴与笙。
氤氲弸混沌,噢咻擘冥茎。
合气归三律,分音丽五行。
未歌先协律,无韵不成声。