-
1.《吊屈原呈王内翰》 宋·释文兆
抱清谁可群,委质在湘濆。
今日不同楚,无人更似君。
沧波沈夜魄,古庙聚寒云。
吊罢踟蹰处,渔歌忍独闻。 -
2.《题壁》 宋·赵良埈
三北何人知管仲,五湖何处觅陶朱。
壁间遗墨还堪睹,吊罢灵魂一束刍。 -
3.《过杜甫坟》 宋·韩维
三尺孤坟墓,空留万古名。
风骚谁是主,天地太无情。
入夜月虚白,逢春草自生。
耒阳江色迥,吊罢恨难平。 -
4.《游刘阮洞》 宋·释慧远
云深露冷无人到,小径阴云翠欲迷。
吊罢神仙古时迹,乱峰影裹听猿啼。 -
5.《奉饯郑中丞罢浙西节度还京》 唐·刘长卿
天上移将星,元戎罢龙节。
三军含怨慕,横吹声断绝。
五马嘶城隅,万人卧车辙。
沧洲浮云暮,杳杳去帆发。 -
6.《奉饯郑中丞罢浙西节度还京》 唐·刘长卿
天上移将星,元戎罢龙节。
三军含怨慕,横吹声断绝。
五马嘶城隅,万人卧车辙。
沧洲浮云暮,杳杳去帆发。 -
7.《汉阴吊崔员外坟》 唐·戎昱
远别望有归,叶落望春晖。
所痛泉路人,一去无还期。
荒坟遗汉阴,坟树啼子规。
存没抱冤滞,孤魂意何依。
岂无骨肉亲,岂无深相知。
曝露不复问,高名亦何为。
相携恸君罢,春日空迟迟。 -
8.《汉阴吊崔员外坟》 唐·戎昱
远别望有归,叶落望春晖。
所痛泉路人,一去无还期。
荒坟遗汉阴,坟树啼子规。
存没抱冤滞,孤魂意何依。
岂无骨肉亲,岂无深相知。
曝露不复问,高名亦何为。
相携恸君罢,春日空迟迟。 -
9.《赠友人罢举赴交趾辟命》 唐·杜荀鹤
罢却名场拟入秦,南行无罪似流人。
纵经商岭非驰驿,须过长沙吊逐臣。
舶载海奴镮硾耳,象驼蛮女彩缠身。
如何待取丹霄桂,别赴嘉招作上宾。 -
10.《吊万人冢》 唐·张蠙
兵罢淮边客路通,乱鸦来去噪寒空。
可怜白骨攒孤冢,尽为将军觅战功。 -
11.《满江红(次韵吊汶阳李诚之待制)》 宋·晁补之
华鬓春风,长歌罢、伤今感昨。
春正好、瑶墀已叹,侍臣冥寞。
牙帐尘昏余剑戟,翠帷月冷虚弦索。
记往岁、龙坂误曾登,今飘泊。 -
12.《吊刘烈士炳生》 近代·柳亚子
新诗读罢意茫然,骨肉情深宛眼前。
无复扶风豪士赋,难赓江左大哀篇。
田横岛上人如梦,豫让桥边泪似泉。
尚有椎秦遗恨在,闻鸡起舞亦因缘。 -
13.《吊刘竹东后赋此》 明·程敏政
春泥半拥蓬扉开,萧萧翠竹如新栽。
百年老友不复见,旧雨故人空一来。
南郢歌工罢瑶瑟,西湖诗板生青苔。
感怀欲去重回首,黄柳白鸦增莫哀。 -
14.《吊友人墓》 宋·林尚仁
树阴云影暗空山,铭石虽存不忍看。
烧罢纸钱灰未冷,落花啼鴃雨声寒。 -
15.《吊邓左丞(二首·零陵忠臣)》 明·刘三吾
中山昔厉忠君志,左辖今推报国诚。
一死有光诸宰辅,九京无愧旧门生。
雁声愁过衡阳浦,江濑悲鸣一水城。
欲吊英雄已无迹,湘灵瑟罢月凄清。 -
16.《吊李台卿(并叙)》 宋·苏轼
李台卿,字明仲,庐州人。
貌陋甚,性介不群,而博学强记,罕见其比。
好《左氏》,有《史学考正同异》,多所发明。
知天文律历,千载之日可坐数也。 -
17.《胡宗伟罢官改秩,举将不及格,往谒金陵丹阳》 宋·范成大
冻云埋山天冥蒙,北风无情雪塞空。
道傍人稀鸟飞绝,问君东游何匆匆?
君言薄官淡无味,免俗未能聊复尔。
我评兹事一鸿毛,因行且看佳山水。 -
18.《重九考罢试卷书呈同院诸公》 宋·张耒
回首登高行复冬,后时只合叹龙钟。
愁须白酒来酣战,诗为黄花吊不逢。
十日飞腾过眼疾,万签甲乙定谁从。
共应净扫氍毹榻,深炷炉香午睡浓。 -
19.《次韵梁广文重午吊古》 宋·陈造
菰粽蘸蜜彩作丝,竹萌尚箨榴未子。
官居端午不可孤,小却文移谢胥史。
酒社切戒屐声疎,诗邮莫漫奚奴寄。
与君相望淮南北,宦游适偕乱山里。 -
20.《郊行吊古呈友人》 宋·苏泂
荒斋读书罢,出门步青春。
春风扇微和,冠者五六人。
登高恣游目,行迈靡其因。
平湖半疆畎,王谢亦齐民。
父老谈古先,觞客酒濡唇。
归同牛羊夕,戃恍难重陈。