-
121.《周十三丈约同马三丈入青原山赋诗五首以记行》 宋·赵蕃
游山忘襆被,唤渡已无航。
隔岸初更动,缘沙数里长。
大呼空亟疾,小立更微茫。
莫遣眠鸥觉,笑人朝夕忙。 -
122.《渡江云 庚戌腊月九日,与邾仲羲同往江阴·》 元·邵亨贞
,芭苇弥望,朔吹乍静,山气乍昏复明,起与仲羲登桥纵目,霜月遍野,情怀恍然,口占纪行,求仲羲印可朔风吹破帽,江空岁晚,客路正冰霜。
暮鸦归未了,指点旗亭,弭棹宿河梁。
荒烟乱草,试小立、目送斜阳。
寻旧游、恍然如梦,展转意难忘。 -
123.《作南塘记郡守沈持要以诗来谢次韵奉酬》 宋·陈傅良
周公作雅颂,退然在豳风。
功成贵无迹,名大谤亦丛。
彼人自标置,刻画岂不工。
君看榛莽间,断碑卧颓墉。 -
124.《八月十日同潘王游曾城和潘韵》 宋·陈宓
羌庐聚处秋将半,山色湖光翠映璃。
河汉乘槎端可到,蓬壶跨海屹难移。
织织天外知商舶,猎猎沙头见酒旗。
欲豁尘襟须得月,题诗仍记共来时。 -
125.《九月三日晚登秀亭分韵得七字》 宋·方回
登高佳辰近,暗数屈指七。
古郡拥乱山,危亭低落日。
未堪摘嘉菊,亦且醉新秫。
矢诗记同游,是岁实丙戌。 -
126.《陪德孺游徐氏园池》 宋·李处权
十载吾庐信不通,偶来仁里一尊同。
心惊人物如江左,眼净林塘似洛中。
著日晶明松下雪,弄波萧瑟竹间风。
浇花酿酒勤料理,作记东园有醉翁。 -
127.《记梦》 宋·释文珦
神清发幽梦,梦到仙人峰。
老仙启玄门,问我来何从。
仙发映山绿,仙颜眩日红。
高低种玉田,异植方茸茸。 -
128.《怀昭樵屋并越中诸友》 宋·释行海
又见春风湖上花,故人南北已无多。
谁能记得同游处,不奈萋萋绿草何。 -
129.《自题木假山》 宋·喻良能
根干轮囷蔽马牛,何年飘泊寄沧洲。
幽岩邃壑渔罾得,百巧千奇云浪锼。
好唤老泉来作记,肯将居士与同游。
毕宏韦偃丹青妙,画得天然意绪不。 -
130.《寄同年怀安曹守二首》 宋·袁说友
慈恩犹记北山游,四十年间几别愁。
岁晚天涯重握手,两翁齐白九分头。 -
131.《万元亨名所居为景马堂于其家求书记额》 宋·袁说友
公居虽未称潭潭,占尽湖山直到南。
觅我新题留琬琰,少游高处要同谙。 -
132.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
133.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
134.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
135.《沁园春·长沙》 现代·毛泽东
独立寒秋,湘江北去,橘子洲头。
看万山红遍,层林尽染;漫江碧透,百舸争流。
鹰击长空,鱼翔浅底,万类霜天竞自由。
怅寥廓,问苍茫大地,谁主沉浮? -
136.《入都》 清·李鸿章
其一
丈夫只手把吴钩,意气高于百尺楼。
一万年来谁著史,三千里外欲封侯。
定将捷足随途骥,那有闲情逐水鸥。 -
137.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
138.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
139.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
140.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。