-
81.《古风一篇简徐德夫提刑》 宋·郑清之
昌黎有名言,受恩异知已。
而况不识面,知心讵能面,知心讵能几。
浮云日多变, -
82.《吴中秋日》 宋·周文璞
郊原落叶已离离,尚有孤花闯短篱。
小醉不成怜病后,苦吟未了说愁时。
斗鸡走狗爰丝喜,临水登山宋玉悲。
豆角已收无别事,待同野老赴襟期。 -
83.《劳农安德镇古刹过句德华园二首》 宋·程公许
招提款松竹,古碣阅楷籀。
惠然二友佳,共此一卮酹。
扶携涉幽园,邂逅展遐眺。
海棠饮未酣,芳槛破微笑。 -
84.《为建平詹使君赋山泉》 宋·程公许
秋风慄憀宋玉宅,湍波磕涌三闾祠。
行人莫蚩我邦陋,离骚千古芳菲菲。
使君玉立笋班上,得州如斗不薄之。
冠峨切云佩陆离,欲与二了论襟期。 -
85.《祖饯三山赵茂实二首》 宋·程公许
煌煌洛阳城,衢术万国通。
车尘日交鹜,襟期那易同。
目成者谁欤,言笑春怡融。
我自商声歌,群亦手丝桐。 -
86.《剡县次韵张兼夜月联句》 宋·陈著
停棹即阶除,空明一锐如。
飞毫僵庶可,吐句走灵舒。
闹里自静好,公余相起居。
爱君情款密,裨我事迂疏。 -
87.《八归 庚辰七夕,与卫立礼同用此调》 元·邵亨贞
凉欺羽扇,风生蕲竹,秋意渐满院落。
商声又过梧桐井,还误剖瓜佳会,泛槎仙约。
漫忆中庭儿女夜,几*语、花楼欢乐。
尚认得、织女桥边,半是旧乌鹊。 -
88.《简任季明府判》 宋·晁公溯
昔别嗟何往,今晨问始知。
兹为泛舟役,端若赴襟期。
夜雨沾桃叶,春风在柳枝。
相逢不同醉,辜负艳阳时。 -
89.《次韵谢余知郡和予识山会饮韵》 宋·方回
衣冠奇古旧儒风,湖海襟期臭味同。
七字不妨容我和,一樽酒欠与君中。
春光是处饶生意,山色何曾碍太穿。
九叠云屏三笑路,何当偕访虎溪翁。 -
90.《舟行出峡先寄峡州太守荣子邕同年》 宋·李复
几日方离峡,舟浮任所之,江开平岸阔,天远去云迟。
心折襟分后,身存痛定时。
晚亭登至喜,归信半年期。 -
91.《赓赵别驾天宁古桧韵》 宋·释文珦
桧龙奋头角,百兽毋敢狞。
居然护只园,老鬽魂魄惊。
本要既深固,樛枝任纵横。
秋城风雨痴,或跃常夜鸣。 -
92.《和刘师文饮城西风怀》 宋·孙应时
刘侯元佑家,高标振流俗。
益州西门外,胜日事幽瞩。
襟期得佳士,命驾不待促。
壶觞傍水石,谈笑满林屋。 -
93.《谢邵武危秀才惠长笺》 宋·王洋
须知秋日胜春朝,一鹤凌空振羽毛。
满轴文章慰衰闰,十年灯火困英豪。
良医先为肱三折,合负终看钓六鳌。
郑老襟期幸同调,新诗时与寄亭皋。 -
94.《和施彦执怀姚进道叶先觉韵》 宋·张九成
西湖十里山,春风一杯酒。
兹兴良不浅,何日落吾手。
我读君和诗,襟期一何厚。
同生上下宇,共阅古今宇。 -
95.《过唐正叔郊居漫题索和》 明·程嘉燧
小塘潮落碧氤氲,画舫青丝系绿筠。
野老襟期同夜雨,故人诗态似春云。
忘形饮痛披衣惯,捉鼻歌轻拥被闻。
如此风流俱合写,不吟举白便浮君。 -
96.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
97.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
98.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
99.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
100.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。