-
121.《沁园春·智慧男儿》 元·丘处机
智慧男儿,速悟尘劳,勿将性疲。
但此身彼物,皆名幼化,多虚少实,不可追随。
万种缠绵,千般汩没,荏苒光阴老却伊。
争如向,太玄真教法,讨论希夷。 -
122.《柴关岭雪》 清·曾国藩
我行度柴关,山关惊我马。
密雪方未阑,飞花浩如泻。
万岭堆水银,乾坤一大冶。
走兽交横奔,冻禽窜荒野。 -
123.《贺新郎·挽住风前柳》 宋·卢祖皋
挽住风前柳,问鸱夷当日扁舟,近曾来否?月落潮生无限事,零落茶烟未久。
谩留得莼鲈依旧。
可是功名从来误,抚荒祠、谁继风流后?今古恨,一搔首。
江涵雁影梅花瘦,四无尘、雪飞云起,夜窗如昼。 -
124.《双调 山鬼》 元·阿鲁威
若有人兮含睇山幽,乘赤豹文貍,窈窕周流。
渺渺愁云,冥冥零雨,谁与同游?
采三秀兮吾令蹇修,怅宓妃兮要眇难求。
猿夜啾啾,风木萧萧,公子离忧。 -
125.《塞下二首》 明·谢榛
青山行不断,独马去迟迟。
宿雾开军垒,寒城见酒旗。
沙连天尽处,霜重日高时。
惨淡兵戈气,萧条榆柳枝。
乾坤疲战伐,将相系安危。
寄语筹边者,功名当自知。
¤ -
126.《磅大受赴选天官》 宋·邹浩
元佑真人初御天,四门穆穆来忠言。
阆风学士望朝野,即日赐环司谏垣。
当时同列继登用,独先朝露归九原。
位不酬身在孙子,嶷嶷诸子声名喧。 -
127.《句》 宋·晁公武
只言天下少霖雨,不知隆中有卧龙。
峨眉古名山,长雄坤之维。
月峡为表裹,雪岭相蔽亏。 -
128.《即事》 宋·虞俦
已是春光晚,那堪雨气昏。
数茎惊白发,万感集清樽。
才力须时展,功名有命存。
眼前何足校,一笑任乾坤。 -
129.《沁园春·人物渺然》 宋·王迈
人物渺然,蕙兰椒艾,孰臭孰香。
昔尹公和靖,与龟山老,虽同名节,却异行藏。
尹在当年,深居养道,亲见兵戈兴洛阳。
杨虽出,又何畀於蔡,何救於章。 -
130.《贽鄂帅张仕简》 宋·阳枋
不为名缰浪出山,朱门桃李恐兰珊。
师寻湖胸怀阔跨,道满乾坤耳目宽。
水驿已终三楚尾,天阍犹向五云端。
登楼便欲骑黄鹤,乞与书生换骨丹。 -
131.《满江红·举扇西风》 宋·宋自逊
举扇西风,又十载、重游秋浦。
对旧日、江山错愕,鬓丝如许。
世事兴亡空感慨,男儿事业谁堪数。
被老天、开眼看人忙,成今古。 -
132.《沁园春·衮衣绣裳》 宋·何梦桂
衮衣绣裳,彤弓卢矢,山西将门。
自雪岭蓬婆,夷成坦道,炎州蜓獠,剗去连营。
吴越儿童,江淮草木,七见元戎识姓名。
争知道,这一隅斗大,尚借麾旌。 -
133.《莺啼序》 宋·黄公绍
银云卷晴缥缈,卧长龙一带。
柳丝蘸、几簇柔烟,两市帘栋如画。
芳草岸、弯环半玉,鳞鳞曲港双流会。
看碧天连水,翻成箭样风快。 -
134.《挽刘南溪》 唐·李潜
今年人苦旱蝗饥,正需平糶无南溪。
今年江南梅不开,正恨南溪诗不来。
李悝不作虽堪伤,不过饥民雷转肠。
少陵不作世懔懔,乾坤万象无题品。 -
135.《奉寄赵伯器参政尹时中员外五十韵》 元·王逢
诏立淮南省,符张阃外兵。
风雷朝焕发,牛斗夜精明。
参政材超伟,元僚器老成。
武林多树政,禁御旧蜚英。 -
136.《苏武慢·元气充餐》 元·冯尊师
元气充餐,麻衣遮体,万事转头何济。
黄芽白雪,黑水红云,轩帝注传名世。
深谢名师,说破希夷,妙理本来精粹。
把仙胎养就、云*缭绕,万神咸备。 -
137.《酹江月 呜鹤余音卷一回阳子林自然长生指要》 元·皇甫真人
凿开混沌,见钱塘、南控长江凝碧。
今古词人图景,谁解推原端的。
岁去年来,日庚月甲,因甚无差忒。
如今说破,要知天地来历。 -
138.《山行》 宋·叶茵
舍棹入山村,山深树自繁。
短歌田舍乐,长揖野人尊。
苔老云生石,松高月闯门。
不闻名利语,太古一乾坤。 -
139.《和此阳先生感兴诗二十首》 宋·刘黻
默观羲圣书,先天著复坤。
画画妙理具,森立河图文。
宇宙斡生意,日月棕辞奔。
乘承著不息,反穷性存存。
透彼名利关,沿此道义门。
用功不精密,频复何由敦。 -
140.《青弁云林图》 明·张羽
前代何人画山水,长安关仝营丘李。
华原特起范中立,三子相望古莫比。
亦有北苑与河阳,后来作者谁能当。
米家小虎出逸品,力挽元气归苍茫。