-
41.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
42.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
43.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
44.《少年游》 宋·苏轼
为诗敏捷,立成。
余往观之。
神请余作少年游,乃以此戏之
玉肌铅粉傲秋霜。
准拟凤呼凰。
伶伦不见,清香未吐,且糠秕吹扬。
到处成双君独只,空无数、烂文章。
一点香檀,谁能借箸,无复似张良。 -
45.《醉蓬莱(魏相国生日)》 宋·赵善括
正槐堂日永,梅雨消尘,麦天摇翠。
天祐昌辰,诞中兴嘉瑞。
秀伟标姿,从容谋断,笑吐平戎计。
汉节归来,边尘扫净,鼎司荣贵。 -
46.《贺新郎(李颐正路分见访,留饮,即席书赠)》 宋·张鎡
看了梅花去。
要东风、攀翻飞雪,与君同赋。
海内从来天际眼,一笑平窥千古。
待翦尽、烛花红吐。 -
47.《沁园春》 宋·葛长庚
乍雨还晴,似寒而暖,春事已深。
是妇鸠乳燕,说教鱼跃,豪蜂醉蝶,撩得莺吟。
斗茗分香,脱禅衣夹,回首清明上已临。
芳菲处,在梨花金屋,杨柳琼林。 -
48.《贺新郎(次韵江定轩咏菊)》 宋·冯取洽
句里思黄九。
笑王郎、不奈寒芳,腰围如柳。
得似江郎饶雅趣,时揽黄花诳口。
吐妙语、与之争秀。 -
49.《贺新郎(次韵江定轩咏菊)》 宋·冯取洽
句里思黄九。
笑王郎、不奈寒芳,腰围如柳。
得似江郎饶雅趣,时揽黄花诳口。
吐妙语、与之争秀。 -
50.《蜡梅香》 宋·吴师孟
锦里阳和,看万木凋时,早梅独秀。
珍馆琼楼畔,正绛跗初吐,秾华将茂。
国艳天葩,真澹伫、雪肌清瘦。
似广寒宫,铅华未御,自然妆就。 -
51.《感皇恩》 宋·张侃
换骨有丹砂,阿谁传与。
爱惜芳心不轻吐。
客来烂熳,解得此情良苦。
有时三两点、胭脂雨。
旧说江南,红罗亭下,未必春光便如许。
认桃辨杏,最是渠家低处。
问花曾怨不、娇无语。 -
52.《贺新郎(寿右史·正月初七)》 宋·王迈
曾侍螭头立。
吐危言、婴鳞编虎,扶持熬极。
谁炼精金铸刚卯,气节毅然镇国。
肯顾恋、眼前官职。 -
53.《玉带生歌并序》 清·朱彝尊
玉带生,文信国所遗砚也。
予见之吴下,既摹其铭而装池之,且为之歌曰:玉带生,吾语汝:汝产自端州,汝来自横浦。
幸免事降表,佥名谢道清,亦不识大都承旨赵孟俯。
能令信公喜,辟汝置幕府。 -
54.《正气歌》 宋·文天祥
余囚北庭,坐一土室。
室广八尺,深可四寻。
单扉低小,白间短窄,污下而幽暗。
当此夏日,诸气萃然:雨潦四集,浮动床几,时则为水气;涂泥半朝,蒸沤历澜,时则为土气;乍晴暴热,风道四塞,时则为日气;檐阴薪爨,助长炎虐,时则为火气;仓腐寄顿,陈陈逼人,时则为米气;骈肩杂遝,腥臊汗垢,时则为人气;或圊溷、或毁尸、或腐鼠,恶气杂出,时则为秽气。 -
55.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。 -
56.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
57.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
58.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
59.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
60.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。