-
81.《送杨君谦》 明·吴宽
子有好学名,得之直从幼。
矻矻忘其疲,每以夜为昼。
谁令不自爱,坐与简编斗。
旋致心腹间,有病见脉候。 -
82.《相逢行别朱大复比部》 明·吴梦旸
请君为我止,听我《相逢行》。
相逢恍若昧平生,颜色可疑心事明。
但云两人天所成,安能百岁无合并。
眼中不觉乡国远,一日携手长安城。 -
83.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
84.《东湖》 宋·苏轼
吾家蜀江上,江水绿如蓝。
尔来走尘土,意思殊不堪。
况当岐山下,风物尤可惭。
有山秃如赭,有水浊如泔。 -
85.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
86.《次韵知府王仲行尚书鹿鸣燕古风》 宋·范成大
昔人重远行,供账饯出祖。
矧今燕嘉宾,宜有赠行语。
府公文章公,青紫拾芥取。
联翩二百言,字字劝稽古。 -
87.《初寒在告有感》 宋·陆游
豪举当年气吐虹,即今憔悴一衰翁。
寄怀本自俗尘外,移病何妨寒雨中。
香暖候知银叶透,酒清看似玉船空。
故人吴蜀音尘断,安得相携一笑同。 -
88.《雨声》 宋·陆游
雨声点滴朝复暮,中有诗人绝尘句。
云门咸池渺千古,断谱遗音此其绪。
雨声点滴夜不休,中有羁臣去国愁;九疑联翩湘水秋,忠诚内激涕自流。
我今衰病百无念,卧对青灯吐残焰,支床纳息效寒龟,傍枕长吟笑孤剑。 -
89.《赠刘矮跛相士》 宋·文天祥
媻姗三尺躯,举止如不扬。
瞻视照肝胆,音吐何琅琅。
君看水中凫,不及鹤胫长。
昔闻夔怜蚿,未闻一足僵。
万物各自适,形色安足量。
子言良有理,与子持酒浆。 -
90.《解瞌睡颂》 宋·黄庭坚
文殊吐酒卧,观音被杻械。
普贤盗铸钱,释迦扇炉韝。
范上座杀牛,黄鲁直害癞。 -
91.《蚕作茧》 元·王冕
老蚕欲作茧,吐丝净娟娟。
周密已变化,去取随人便。
有为机中练,有为琴上弦。
弦以和音律,练以事寒喧。
其功不为小,其用己为偏?作诗寄蚕姑,辛苦匪徒然。 -
92.《题夏迪双松图》 元·王冕
我昔曾上五老峰,白云尽处看青松。
中有两树如飞龙,正与夏迪画者同。
夏迪画松得松趣,个个乃是廊庙具。
贞固不特凌雪霜,偃蹇犹能吐烟雾。 -
93.《桃源忆故人·园林万木凋零尽》 宋·无名氏
园林万木凋零尽。
惟是寒梅香喷。
不许雪霜欺损。
迥有天然性。
南枝渐吐红苞嫩。
冠绝夭桃繁杏。
不记故人音信。
对景成离恨。 -
94.《和永叔柘枝歌》 宋·梅尧臣
渔阳三叠音隆隆,红蕖乱坼当秋风。
披香拥雾出妖嫮,妩眉壮发翩惊鸿。
锵锵杂佩离芳渚,珠帽红靴振金缕。
相迎垂手势如倾,障袂倚歌词欲吐。 -
95.《闺思》 宋·梅尧臣
望日赤如橘,游梁音信稀。
愁心常似醉,春絮等闲飞。
江鮆看将烂,芹牙吐尚微。
何时凭燕子,寄取锦书归。 -
96.《代书寄欧阳永叔四十韵》 宋·梅尧臣
始谪夷陵日,当居建德年。
一书冤逐客,四咏继称贤。
自谓临江徼,相逢莫我先。
白醪封画榼,素鲤养泓泉。 -
97.《姑苏杂咏 太湖石》 明·高启
没人采石山根渊,投身不试饥蛟涎。
冯夷不解护潜宝,几片捧出如青莲。
寒姿本是湖水骨,波涛潄击应千年。
初疑鬼怪离洞府,珊瑚铁网相钩连。 -
98.《竹溪和予喜大渊至二诗复叠前韵》 宋·刘克庄
力绵恩重老难任,箧有龙绡橐有金。
犹记席前曾见问,安知泽畔自行吟。
吾闻正始声初吐,子有元和脚可寻。
今大宗师惟阁老,蝉嘶未必不知音。 -
99.《读杨山人诗》 宋·文同
秋高群山空,众籁吐天窍。
霜飚击林野,岩壑起哀嘂。
萧萧寒月下,合若万鬼啸。
疑是太古魂,{左口右幽}{左口右幽}此中吊。 -
100.《谢杨侍读惠端溪紫石砚》 宋·文同
学文二十年,语气殊未成。
所以文房中,四谱无一精。
岂不愿收贮,恐窃好事名。
自愧中槁然,敢假外物荣。