-
141.《陪程元诏文彧李久善游汉州天宁元诏有诗见遗》 宋·郭印
四海岂无兄弟亲,气合行须同父母。
相逢坐语忽移时,不觉朝餐辄过午。
品评人物妙雌黄,议论邦家人覼缕。
危言齰舌久自吞,幽愤填膺欣欲吐。 -
142.《送吴蜀州还朝》 宋·郭印
达官视贫贱,辽绝间天壤。
门墙奧莫窥,鼎茵恣居享。
令行雷风前,气吐虹霓上。
陋彼衡门流,挥斥同草莽。 -
143.《送岑婿归许昌》 宋·李处权
恨我生不早,不拜苏范岑。
伥伥斯文中,永叹一何深。
世家颍川上,万卷修竹林。
相望群玉府,清风犹至今。 -
144.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
145.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
我有一语,非甜非苦。
既遇知音,如何通吐。
夜来点得柳土獐,如今变成尾火虎。 -
146.《寄赠王子静》 宋·释文珦
子静野鹿性,萧散逃絷鞿。
倚诗以为田,曾弗忧年饥。
诗肠有余积,诗貌无多肥。
朝吟暮亦吟,吐屑常霏霏。 -
147.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
仲秋渐凉,蒲团放稳长连床。
身心澄彻见渊底,河汉淡淡秋磨光。
二祖不短,少林不长,相传笑杀威音王。
你无所得,我无所藏,四无壁落浑大方。
万世清规信明白,夜寒吐月山苍苍。 -
148.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
眉眼分明,风柳柔青。
心胆纯一,野华吐赤。
了无物碍自由人,还得观音妙智力。
连城不割谁肯休,相如却夺秦王璧。 -
149.《钱郎中写真求赞》 宋·释正觉
胜净明心,混融古今。
河汉之气清秋阔,牛斗之光寒夜深。
机历历兮锦梭吐绪,道绵绵兮玉线联针。
月漾珊瑚海,春回薝蔔林。
法法变通手段,尘尘出碍胸襟。
明镜谁嫌差别像,空山自答合同音。 -
150.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
151.《真阳峡》 宋·曾丰
嶂合含元气,岩呀吐太阴。
崖根连地入,石笋与天侵。
尧舜成陈迹,英韶寄古音。
黄巢徒堰水,遗臭到于今。 -
152.《走笔答赠胡京孺(名拱极)》 明·程嘉燧
丈夫身无羽翰长逼侧,江水滔滔阻相识。
白首逢君大道间,一笑寒灰吐颜色。
五山低昂波浪高,扁舟掀舞同秋毫。
截江破浪赴知己,侯门噂沓讥徒劳。