-
1.《《鸣泉思》,思君子也·君子抱道且殆,而时》 宋·苏轼
鸣泉鸣泉,经云而潺湲。
拔为毛骨者修竹,蒸为云气者霏烟。
山夔莫能隐其怪,野翟讵敢藏其奸。
茅庐肃肃,昔有人焉。 -
2.《君子行》 宋·邵雍
何者为君子,君子固可修。
是知君子途,使之从之游。
与义不与利,记恩不记雠。
扬善不扬恶,主喜不主忧。 -
3.《君子非好异》 宋·陆游
君子非好异,本意亦从众,居然迫所媿,难复趋一哄。
孟轲遇齐王,夫岂不欲用;万锺养弟子,乃似以利动。
惟其有辞受,百世尊道统。
岂惟圣贤哉,学者固所共。 -
4.《君子勿郁郁士有谤毁者作诗以赠之》 唐·孟郊
君子勿郁郁,听我青蝇歌。
人间少平地,森耸山岳多。
折輈不在道,覆舟不在河。
须知一尺水,日夜增高波。 -
5.《信陵君窃符救赵》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子,而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
公子为人,仁而下士 ,士无贤不肖,皆谦而礼交之,不敢以其富贵骄士。
士以此方数千里争往归之,致食客三千。 -
6.《魏公子列传》 两汉·司马迁
魏公子无忌者,魏昭王少子而魏安釐王异母弟也。
昭王薨,安釐王即位,封公子为信陵君。
是时范睢亡魏相秦,以怨魏齐故,秦兵围大梁,破魏华阳下军,走芒卯。
魏王及公子患之。 -
7.《诸子喻山水》 先秦·先秦诸子
子曰:“譬如为山,未成一篑,止,吾止也;譬如平地,虽覆一篑,进,吾往也。
《论语·子罕》上不天则下不遍覆,心不地则物不必载。
太山不立好恶,故能成其高;江海不择小助,故能成其富。
故大人寄形于天地而万物备,历心于山海而国家富。 -
8.《吴子使札来聘》 先秦·公羊高
吴无君,无大夫,此何以有君,有大夫?贤季子也。
何贤乎季子?让国也。
其让国奈何?谒也,馀祭也,夷昧也,与季子同母者四。
季子弱而才,兄弟皆爱之,同欲立之以为君。 -
9.《爱莲说》 宋·周敦颐
水陆草木之花,可爱者甚蕃。
晋陶渊明独爱菊。
自李唐来,世人甚爱牡丹。
予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖,中通外直,不蔓不枝,香远益清,亭亭净植,可远观而不可亵玩焉。 -
10.《裳裳者华》 先秦·佚名
裳裳者华,其叶湑兮。
我觏之子,我心写兮。
我心写兮,是以有誉处兮。
裳裳者华,芸其黄矣。