-
501.《对镜吟》 唐·长孙佐辅
忆昔逢君新纳娉,青铜铸出千年镜。
意怜光彩固无瑕,义比恩情永相映。
每将鉴面兼鉴心,鉴来不辍情逾深。 -
502.《古宫怨》 唐·长孙佐辅
窗前好树名玫瑰,去年花落今年开。
无情春色尚识返,君心忽断何时来。
忆昔妆成候仙仗,宫琐玲珑日新上。 -
503.《鸿沟》 唐·张碧
毒龙衔日天地昏,八纮叆叇生愁云。
秦园走鹿无藏处,纷纷争处蜂成群。
四溟波立鲸相吞,荡摇五岳崩山根。 -
504.《咏欧阳行周事》 唐·孟简
有客西北逐,驱马次太原。
太原有佳人,神艳照行云。
座上转横波,流光注夫君。
夫君意荡漾,即日相交欢。 -
505.《竹枝词》 唐·李涉
荆门滩急水潺潺,两岸猿啼烟满山。
渡头少年应官去,月落西陵望不还。
巫峡云开神女祠,绿潭红树影参差。
不劳戍口初相问,无义滩头剩别离。 -
506.《赋月》 唐·李绅
月。
光辉,皎洁。
耀乾坤,静空阔。
圆满中秋,玩争诗哲。
玉兔镝难穿,桂枝人共折。
万象照乃无私,琼台岂遮君谒。
抱琴对弹别鹤声,不得知音声不切。 -
507.《古意》 唐·鲍溶
女萝寄青松,绿蔓花绵绵。
三五定君婚,结发早移天。
肃肃羔雁礼,泠泠琴瑟篇。
恭承采蘩祀,敢效同车贤。 -
508.《秋怀五首》 唐·鲍溶
促促生有涯,营营意无限。
无限意未申,有涯生已晚。
恩荣不可恃,天道归寸管。
老如影随人,时若车下坂。 -
509.《行路难》 唐·鲍溶
玉堂向夕如无人,丝竹俨然宫商死。
细人何言入君耳,尘生金樽酒如水。
君今不念岁蹉跎,雁天明明凉露多。 -
510.《旧镜》 唐·鲍溶
婵娟本家镜,与妾归君子。
每忆并照时,相逢明月里。
春风忽分影,白日难依倚。
珠粉不结花,玉珰宁辉耳。 -
511.《赠友人古镜》 唐·朱昼
我有古时镜,初自坏陵得。
蛟龙犹泥蟠,魑魅幸月蚀。
摩久见菱蕊,青于蓝水色。
赠君将照色,无使心受惑。 -
512.《送崔玄亮赴果州冬夜宴韩卿宅》 唐·姚合
兰烛照重茵,飞杯复几分。
主人寒不寐,上客晓离群。
骑吏缘青壁,旌旗度白云。
剑铭生藓色,巴字叠冰文。
华省思仙侣,疲民爱使君。
泠泠唯自适,郡邸有谁闻。 -
513.《寄安陆友人》 唐·姚合
别路在春色,故人云梦中。
鸟啼三月雨,蝶舞百花风。
烟束远山碧,霞欹落照红。
想君登此兴,回首念飘蓬。 -
514.《秋中寄崔道士》 唐·姚合
贫居雀喧噪,况乃静巷陌。
夜眠睡不成,空庭闻露滴。
旁有一杯酒,欢然如对客。
月光久逾明,照得笔墨白。 -
515.《长安杂题长句六首》 唐·杜牧
觚棱金碧照山高,万国珪璋捧赭袍。
舐笔和铅欺贾马,赞功论道鄙萧曹。
东南楼日珠帘卷,西北天宛玉厄豪。 -
516.《洛阳长句二首》 唐·杜牧
草色人心相与闲,是非名利有无间。
桥横落照虹堪画,树锁千门鸟自还。
芝盖不来云杳杳,仙舟何处水潺潺。 -
517.《池州清溪》 唐·杜牧
弄溪终日到黄昏,照数秋来白发根。
何物赖君千遍洗,笔头尘土渐无痕。 -
518.《送陆洿郎中弃官东归》 唐·杜牧
少微星动照春云,魏阙衡门路自分。
倏去忽来应有意,世间尘土谩疑君。 -
519.《吴宫词二首》 唐·杜牧
越兵驱绮罗,越女唱吴歌。
宫烬花声少,台荒麋迹多。
茱萸垂晓露,菡萏落秋波。
无遣君王醉,满城嚬翠蛾。 -
520.《重经姑苏怀古二首(一作杜牧之诗)》 唐·许浑
越兵驱绮罗,越女唱吴歌。
宫尽燕声少,台荒麋迹多。
茱萸垂晓露,菡萏落秋波。
无复君王醉,满城颦翠蛾。