-
81.《题王高翰单于昭君夜坐图》 明·曹孔章
天如穹庐塞云黑,胡地寒多胡草白。
阴山积雪不曾消,马潼驼峰作常食。
一身不幸颜如花,一朝飘泊在天涯。
宫中不识天子面,哪知世有呼韩邪。 -
82.《夜泊长桥同斗一君熙作》 明·葛一龙
虹梁亘一里,半入溪花丛。
县郭浮居绕,江门照影空。
月寒春尽雪,渔集夜无风。
语谓同舟客,前年过此中。 -
83.《五月望夜与诸君山中再酌和仅初韵》 明·华察
仲夏苦昼永,薰风起将夕。
圆景海上来,照此山中客。
坐令微暑消,兼使众累释。
兴至时命觞,露下复移席。 -
84.《别唐君俞》 明·李至清
别是人间催老物,穷为我辈绝交方。
相思最苦长安月,不照离人夜半床。 -
85.《邯郸行随张使君肖甫出猎》 明·刘黄裳
使君按节邯郸城,游子邯郸意气生。
相从射猎西山去,城中年少来纵横。
纷纷罢掷博场里,追呼云集黄尘垒。
白马连环响夜霜,雕弓香箭明秋水。 -
86.《自君之出矣(四首)》 明·刘琏
自君之出矣,蝉鬓枯可燎。
思君如流萤,持明徒自照。 -
87.《七月十五夜醉卧三贤阁梦玉山隐君会稽外史与》 明·琦元璞
中语以记神交云耳龙门与天通,鸟道当绝壁。
青天挂石镜,倒影太湖碧。
飞亭压清湍,幽谷时游观。
千崖古雪积,六月松风寒。 -
88.《苦寒行(家难甫平,展先府君墓于山之阳而作》 明·阮自华
一上一上,再上其难。
陟言呼天,征于嵚岩。
培风阶云,三上及菑。
层互折,如我百罹。 -
89.《拟君子有所思》 明·石珝
朝登黄金门,暮上白玉堂。
清飙播柔弦,倏忽变炎凉。
蟋蟀吟苔砌,宵行流夜光。
云汉悬西南,星斗何纵横。 -
90.《过族祖姑寿阳君主墓》 明·硕篽
高阜城西墓,荒凉卧石麟。
青山犹似黛,金粉自成尘。
花落梅妆在,莺啼竹泪新。
向来萧馆月,不照夜台人。 -
91.《岁暮客钱唐邦彦征君以诗招饮席间因次其韵》 明·文林
隐君潇洒有高斋,径造何烦折简催。
雪砌宜人寒不扫,溪门待客夜还开。
离离灯火分春色,奕奕梅花照酒杯。
笑杀山阴王长史,不逢安道为谁来。 -
92.《松下迟杨君谦不至(二首)》 明·朱存理
松下翻书坐石床,书鱼晴落砚波凉。
须臾月出照书上,历历蝇头字几行。 -
93.《醉中戏赠郑使君 时使君先归,留妓乐重饮·》 唐·白居易
密座移红毯,酡颜照绿杯。
双娥留且住,五马任先回。
醉耳歌催醒,愁眉笑引开。
平生少年兴,临老暂重来。 -
94.《徐使君分新火》 宋·苏轼
临皋亭中一危坐,三见清明改新火。
沟中枯木应笑人,钻斫不然谁似我。
黄州使君怜久病,分我五更红一朵。
従来破釜跃江鱼,只有清诗嘲饭颗。
起携蜡炬绕空屋,欲事烹煎无一可。
为公分作无尽灯,照破十方昏暗锁。 -
95.《章钱二君见和复次韵答之》 宋·苏轼
黄昏已作风翻絮,半夜犹惊月在沙。
照汴玉峰明佛刹,隔淮云海暗人家。
来牟有信迎三白,薝卜无香散六花。
(薝卜,栀子花也,与雪花皆六出。 -
96.《孔周翰尝令仙源中秋以事留东武时陈君荣右王》 宋·苏轼
超然台闻周翰乞此郡客有诵其诗者乃次其韵二篇以为他日一笑?此诗一题“和鲁人孔周翰题诗二首”,而以现题为引。
底本原收孔诗,今删。
?坏壁题诗已五年,故人风物两依然。
定知来岁中秋月,又照先生枕曲眠。 -
97.《送乔仝寄贺君六首》 宋·苏轼
君年二十美且都,初得恶疾堕眉须。
红颜白发惊妻孥,览镜自嫌欲弃躯。
结茅穷山啖松腴,路逢逃秦博士卢。
方瞳照野清而臞,再拜未起烦一呼。 -
98.《秀州僧本莹静照堂》 宋·苏轼
鸟囚不忘飞,马系常念驰。
静中不自胜,不若听所之。
君看厌事人,无事乃更悲。
贫贱苦形劳,富贵嗟神疲。 -
99.《徐君猷挽词》 宋·苏轼
一舸南游遂不归,清江赤壁照人悲。
请看行路无従涕,尽是当年不忍欺。
雪后独来栽柳处,竹间行复采茶时。
山城散尽樽前客,旧恨新愁只自知。 -
100.《送乔仝寄贺君六首(并叙)》 宋·苏轼
旧闻靖长官、贺水部,皆唐末五代人,得道不死。
章圣皇帝东封,有谒于道左者,其谒云晋水部员外郎贺亢,再拜而去,上不知也。
已而阅谒,见之,大惊,物色求之不可得。
天圣初,又使其弟子喻澄者诣阙进佛道像,直数千万。