-
181.《谢自然诗》 唐·韩愈
果州南充县,寒女谢自然。
童騃无所识,但闻有神仙。
轻生学其术,乃在金泉山。
繁华荣慕绝,父母慈爱捐。 -
182.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
183.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
184.《赠张籍》 唐·韩愈
吾老著读书,馀事不挂眼。
有儿虽甚怜,教示不免简。
君来好呼出,踉跄越门限。
惧其无所知,见则先愧赧。 -
185.《路傍堠(以下四篇并元和十四年出为潮州作)》 唐·韩愈
堆堆路傍堠,一双复一只。
迎我出秦关,送我入楚泽。
千以高山遮,万以远水隔。
吾君勤听治,照与日月敌。
臣愚幸可哀,臣罪庶可释。
何当迎送归,缘路高历历。 -
186.《和苏十郎中谢病闲居时严常侍萧给事…有二毛之作》 唐·刘禹锡
清羸隐几望云空,左掖鸳鸾到室中。
一卷素书消永日,数茎斑发对秋风。
菱花照后容虽改,蓍草占来命已通。
莫怪人人惊早白,缘君尚是黑头翁。 -
187.《杨枝词二首》 唐·刘禹锡
迎得春光先到来,浅黄轻绿映楼台。
只缘袅娜多情思,更被春风长倩猜。
巫峡巫山杨柳多,朝云暮雨远相和。
因想阳台无限事,来君回唱竹枝歌。 -
188.《合江亭槛前多高竹不见远岸花客命翦之感而成咏》 唐·吕温
吉凶岂前卜,人事何翻覆。
缘看数日花,却翦凌霜竹。
常言契君操,今乃妨众目。
自古病当门,谁言出幽独。 -
189.《古意》 唐·孟郊
荡子守边戍,佳人莫相从。
去来年月多,苦愁改形容。
上山复下山,踏草成古踪。
徒言采蘼芜,十度一不逢。 -
190.《石淙(一作五淙十首)》 唐·孟郊
岩谷不自胜,水木幽奇多。
朔风入空曲,泾流无大波。
迢递径难尽,参差势相罗。
雪霜有时洗,尘土无由和。 -
191.《答卢仝》 唐·孟郊
楚屈入水死,诗孟踏雪僵。
直气苟有存,死亦何所妨。
日劈高查牙,清棱含冰浆。
前古后古冰,与山气势强。 -
192.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
193.《和宣州钱判官使院厅前石楠树》 唐·孟郊
大朴既一剖,众材争万殊。
懿兹南海华,来与北壤俱。
生长如自惜,雪霜无凋渝。
笼笼抱灵秀,簇簇抽芳肤。 -
194.《和宣州钱判官使院厅前石楠树》 唐·孟郊
大朴既一剖,众材争万殊。
懿兹南海华,来与北壤俱。
生长如自惜,雪霜无凋渝。
笼笼抱灵秀,簇簇抽芳肤。 -
195.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
196.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
197.《羁旅行》 唐·张籍
远客出门行路难,停车敛策在门端。
荒城无人霜满路,野火烧桥不得度。
寒虫入窟鸟归巢,僮仆问我谁家去。 -
198.《书怀寄元郎中》 唐·张籍
转觉人间无气味,常因身外省因缘。
经过独爱游山客,计校唯求买药钱。
重作学官闲尽日,一离江坞病多年。
吟君钓客词中说,便欲南归榜小船。 -
199.《楼上女儿曲》 唐·卢仝
谁家女儿楼上头,指挥婢子挂帘钩。
林花撩乱心之愁,卷却罗袖弹箜篌。
箜篌历乱五六弦,罗袖掩面啼向天。 -
200.《恼公》 唐·李贺
宋玉愁空断,娇饶粉自红。
歌声春草露,门掩杏花丛。
注口樱桃小,添眉桂叶浓。
晓奁妆秀靥,夜帐减香筒。