-
101.《勉子瞻失干子二首》 宋·苏辙
人生本无有,众幻妄聚耳。
手足非吾亲,何况妻与子。
偶来似可乐,强作室家喜。
忽去未免悲,欣成要矜毁。 -
102.《别方良翰》 宋·黄公度
海上曾闻属国归,归来依旧壮心违。
风尘万里长为客,管库三年不救饥。
尊酒欲谋良夜醉,庭花故就别时飞。
看君好刷冲天翼,莫遣江城过雁稀。 -
103.《题释骖图》 明·刘基
关中小儿勇而竞,玉帐貔貅三百乘。
焉知道上十二牛,皇天默佑周同姓。
绛宫大厉吼如雷,墨车载甲光照纟畏。
鹰腾二陵间,剑锋白皑皑。 -
104.《次韵硕夫池亭赏莲》 宋·李弥逊
胡床尘尾挥长柄,风和入坐花容靓。
乍开还合晚照中,修竹佳人倚春暝。
此间此景乐最深,世路好恶君酌斟。
下车何必笑冯妇,投杼未免疑曾参。
江山信美来者稀,渊明独与田父违。
谁云宁食艾三斗,不如杯行莫停手。 -
105.《九日王越卿司法置酒要客始约登武安之塔为游》 宋·赵蕃
登高有约乃相违,故遣村船逆上溪。
寺与松篁元不隔,路经蓬萑却成迷。
数君放逸仍怀古,老我悲凉况哭妻。
郑重莫逃鸡黍社,又随新月共扶藜。 -
106.《山中闻知己及第》 宋·释智圆
交知心莫逆,出处任相违。
月里方攀桂,山中自采薇。
致君期有术,遁世贵无机。
华发他年事,云泉亦可归。 -
107.《送李委章》 宋·项安世
圣灵昔回眷,沾沐仰清徵。
十载朝云陛,赏心惟良知。
索居易永久,衰疾忽在斯。
常恐鹰隼击,微命察如丝。 -
108.《送杨渭夫入淮》 宋·陈傅良
老去关心最语离,不堪离久会还希。
君方慷慨思矜振,我已婆娑喜惰归。
万事莫如身自爱,十诗亦与世多违。
倘将书寄南来雁,且问琼花果是非。 -
109.《六友诗寄林景云留寿国林道初俞季渊·直友》 宋·刘黻
直友古耐交,莫问三两个。
玉立君子姿,足以警吾惰。
虚心内有容,劲节老无挫。
荒远亲旧违,得汝乃自贺。 -
110.《次韵德孺晚菊》 宋·李处权
屈原作离骚,採菊餐其英。
渊明赋归来,径荒菊犹荣。
此物有至性,名因君子成。
岂知时节过,不顾霜露凝。 -
111.《和徐思远岁除》 宋·王洋
节物催人莫自悲,开颜且喜看君诗。
饭抛宿岁因轻弃,酒为迎上故重违。
照镜不收寒鹭影,藏钩新与少年期。
何须真待东风醉,红烛花前且满枝。 -
112.《和董显叔韵》 宋·袁说友
江南人称在觌面,足以慰予畴昔念。
识公只在文字间,君子若人今子贱。
江湖路远睽言谈,八年于外自亦閒。
有时拂拭旧珠玉,端欲论诗伯仲间。