-
21.《侍宴赋得起坐弹鸣琴二首(此下俱互见杨师道集)》 唐·杨希道
北林鹊夜飞,南轩月初进。
调弦发清徵,荡心祛褊吝。
变作离鸿声,还入思归引。
长叹未终极,秋风飘素鬓。
丝传园客意,曲奏楚妃情。
罕有知音者,空劳流水声。 -
22.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
23.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
24.《定风波》 宋·欧阳修
把酒花前欲问他。
对花何吝醉颜酡。
春到几人能烂赏。
何况。
无情风雨等闲多。
艳树香丛都几许。
朝暮。
惜红愁粉奈情何。
好是金船浮玉浪。
相向。
十分深送一声歌。 -
25.《摸鱼儿(海棠)》 宋·刘克庄
甚春来、冷烟凄雨,朝朝迟了芳信。
蓦然作暖晴三日,又觉万姝娇困。
霜点鬓。
潘令老,年年不带看花分。 -
26.《诫外甥书》 魏晋·诸葛亮
夫志当存高远,慕先贤,绝情欲,弃凝滞,使庶几之志,揭然有所存,恻然有所感;忍屈伸,去细碎,广咨问,除嫌吝,虽有淹留,何损于美趣,何患于不济。
若志不强毅,意不慷慨,徒碌碌滞于俗,默默束于情,永窜伏于凡庸,不免于下流矣! -
27.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
28.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
29.《柳梢青 右和欲开》 元·柯九思
姑射论量。
渐消冰雪,重试新妆。
欲吐芳心,还羞素脸,犹吝清香。
此情到底难藏。
悄默默、相思寸肠。
月转更深,凌寒等待,更倚西廓。 -
30.《柳梢青 右和欲开》 元·柯九思
姑射论量。
渐消冰雪,重试新妆。
欲吐芳心,还羞素脸,犹吝清香。
此情到底难藏。
悄默默、相思寸肠。
月转更深,凌寒等待,更倚西廓。 -
31.《送长蘅偕计北上二首》 明·郑胤骥
忆予初识子,子方髫而俊。
未能与深素,亦以私余润。
迈往不屑姿,良足驱鄙吝。
岁月既已多,肝胆两能印。 -
32.《处世》 宋·戴复古
风波境界立身难,处世规模要放宽。
万事尽从忙里错,一心须向静中安。
路当平处经行稳,人有常情耐久看。
直到始终无悔吝,旁生枝叶便多端。 -
33.《东斋杂书》 宋·陆游
吾居鱼鳖乡,戒食兼鲜槁;鸡鹜以御客,乃者亦一扫。
区区仁爱心,殆可质苍昊。
物情岂远哉!我亦吝肝脑。 -
34.《摇落吟》 宋·陆游
素秋欲尽风雨恶,千林如扫俱摇落。
年运而往秋复冬,念念元知已非昨。
痴人顾欲吝此生,放翁悯汝笑绝缨。
发毛爪齿俱外物,天地大化终无情。
我贫无以遗儿子,惟有一言持付尔:仕宦要能当百挫,为农饥死无游惰。 -
35.《数诗》 宋·欧阳修
一室曾何埽,居闲俗虑平。
二毛经节变,青监不须惊。
三复磨圭戒,深防悔吝生。
四愁宁敢拟,高咏且陶情。 -
36.《宿别瀑上二首》 宋·刘克庄
两日相疏鄙吝生,今当远别若为情。
夜窗看到千峰黑,枕上犹贪落涧声。 -
37.《答友人》 宋·邵雍
何者名为善处身,非唯能武又能文。
可行可止存诸已,或是或非系在人。
遍数古来贤所得,历观天下事须真。
吉凶悔吝生乎动,刚毅木讷近於仁。
易地皆然休计较,不言而信省开陈。
虽居蛮貊亦行矣,无患乡闾情未亲。 -
38.《晓发楼子庄》 宋·晁补之
晓发楼子庄,淮山自兹近。
春风似恼客,浪稳舟不进。
长安一回首,堤柳千里润。
念当整帆席,快若冬蛰奋。 -
39.《史馆盛学士以诗相贺因而答之》 宋·杨亿
前年出守缙云城,曾枉骊歌慰远行。
今日代言青锁闼,又披郢唱见深情。
侧聆九奏都忘味,连得双金自满籯。
红药阶前试吟嚼,胸中鄙吝一时平。 -
40.《爱诏修书述怀感事三十韵》 宋·杨亿
太极垂裳日,中原偃革初。
楼船秋发咏,衡石夜程书。
好问虚前席,徵贤走传车。
蓬莱侔汉製,煨烬访秦馀。