-
61.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫旷望时。
一片园林拥京国,几层楼观犯云霓。
朝昏天气屡变易,今古人情旋合离。
欲问远山惟敛黛,尧夫非是爱吟诗。 -
62.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫鉴诫时。
意浅不知多则惑,心灵须识动之微。
行凶既有人诛戮,心善岂无天保持。
读易不惟明祸福,尧夫非是爱吟诗。 -
63.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫挥尘时。
每见宾朋须欵曲,更和言语不思惟。
方将与物同休戚,何暇共人争是非。
天地与人同一体,尧夫非是爱吟诗。 -
64.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫得意时。
这意著何言语道,此情惟用喜欢追。
仙家气象闲中见,真宰功夫静处知。
不必深山更深处,尧夫非是爱吟诗。 -
65.《浩歌吟》 宋·邵雍
何者谓知几,惟神能造微。
行藏全在我,用舍系於时。
每恨知人晚,常忧见事迟。
与天为一体,然后识宣尼。 -
66.《岁暮吟》 宋·邵雍
世人纷华都不见,眼前惟见读书尊。
百千难过尚惊惕,三十岁前尤苦辛。
少日只知艰险事,老年方识太平身。
家风幸有儿孙继,足以无心伴白云。 -
67.《兴亡吟》 宋·邵雍
曹刘孙三人,兴国体相惟。
虽然小有才,何复语命世。 -
68.《四者吟》 宋·邵雍
目时然后视,耳时然后听。
口时然后言,身时然后行。
前不见厚禄,然不见重兵。
惟其义所在,安知利与名。 -
69.《战国吟》 宋·邵雍
七国之时尚战争,威强智诈一齐行。
廉颇白起善用兵,苏秦张仪善纵横。
朝为布衣暮衣卿,昨日鼎食今鼎烹。
范雎谢相何心情,蔡泽入秦何依凭。 -
70.《观性吟》 宋·邵雍
千万年之人,千万年之事。
千万年之情,千万年之理。
惟学之所能,坐而烂观尔。 -
71.《不愿吟》 宋·邵雍
不愿朝廷命官职,不愿朝廷赐粟帛。
惟愿朝廷省徭役,庶几天下少安息。 -
72.《予顷从穰下移涖河阳洎出中书复领分陕惟兹二》 宋·寇准
蝉鸣日正树阴浓,避暑行吟独杖筇。
却爱野云无定处,水边容易耸奇峰。 -
73.《扬州五吟其一九曲池》 宋·苏辙
嵇老清弹怨广陵,隋家水调继哀音。
可怜九曲遗声尽,惟有一池春水深。
凤阙萧条荒草外,龙舟想像绿杨阴。
都人似有兴亡恨,每到残春一度寻。 -
74.《白头母吟》 明·杨基
白头母,乌头妇,妇姑啼寒抱双股。
妇哭征夫母哭儿,悲风吹折庭前树。
家有屋,屯军伍,家家有儿遭杀虏。
越女能嘲楚女词,吴人半作淮人语。 -
75.《同官直舍有木犀一株盛开与余修竹惟隔屏墙尔》 宋·姜特立
小山丛桂隔墙阴,曲槛修篁别作林。
芳意不孤符有德,寒梢相近本无心。
春多得地生何幸,岁晚为邻分益深。
赖有高人发佳致,因成盛事寄微吟。 -
76.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
气运有盈虚,品物迭滋耗。
人生於两间,谁能长不老。
胡为习鲜荣,而独恨枯槁。
婉娈儿女态,爱惜容色好。 -
77.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
南山翠鬅鬙,四荔拱故宅。
采衣侍三寿,教爱如夙昔。
晓然一梦阑,无复万里隔。
了知恩爱缚,障我修行力。 -
78.《和雪吟》 宋·卫宗武
庖无美炙惟野蓛,爨无积薪用劳轴。
夜半烹酒和雪吞,賸喜吾庐银作屋。
须臾清气散入脾,不觉吟肩楼耸玉。
映书更宜剔鱼蠹,拥被那肯作龟缩。 -
79.《和吟友月夜遇风雨不见薄蚀韵》 宋·卫宗武
麟经纪载浩岁月,天家妖祥互分别。
所书薄蚀三十六,独於黑夜泯无说。
岂以为阳义所崇,可略者阴辞遂轰。
曩年月蚀无风雨,风雨胡为为月设。 -
80.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。