-
141.《玉真公主别馆苦雨赠卫尉张卿二首》 唐·李白
秋坐金张馆,繁阴昼不开。
空烟迷雨色,萧飒望中来。
翳翳昏垫苦,沉沉忧恨催。
清秋何以慰,白酒盈吾杯。 -
142.《新林浦阻风,寄友人》 唐·李白
潮水定可信,天风难与期。
清晨西北转,薄暮东南吹。
以此难挂席,佳期益相思。
海月破圆影,菰蒋生绿池。 -
143.《送王屋山人魏万还王屋·并序》 唐·李白
王屋山人魏万,云自嵩宋沿吴相访,数千里不遇。
乘兴游台越,经永嘉,观谢公石门。
后于广陵相见,美其爱文好古,浪迹方外,因述其行而赠是诗。
仙人东方生,浩荡弄云海。 -
144.《虢中酬陕西甄判官见赠》 唐·岑参
微才弃散地,拙宦惭清时。
白发徒自负,青云难可期。
胡尘暗东洛,亚相方出师。
分陕振鼓鼙,二崤满旌旗。 -
145.《送从弟亚赴安西判官》 唐·杜甫
南风作秋声,杀气薄炎炽。
盛夏鹰隼击,时危异人至。
令弟草中来,苍然请论事。
诏书引上殿,奋舌动天意。 -
146.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。 -
147.《送李校书二十六韵》 唐·杜甫
代北有豪鹰,生子毛尽赤。
渥洼骐骥儿,尤异是龙脊。
李舟名父子,清峻流辈伯。
人间好少年,不必须白晰。 -
148.《乾元中寓居同谷县,作歌七首》 唐·杜甫
有客有客字子美,白头乱发垂过耳。
岁拾橡栗随狙公,天寒日暮山谷里。
中原无书归不得,手脚冻皴皮肉死。 -
149.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
150.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
151.《至后》 唐·杜甫
冬至至后日初长,远在剑南思洛阳。
青袍白马有何意,金谷铜驼非故乡。
梅花欲开不自觉,棣萼一别永相望。
愁极本凭诗遣兴,诗成吟咏转凄凉。 -
152.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
153.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
154.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
155.《复愁十二首》 唐·杜甫
人烟生处僻,虎迹过新蹄。
野鹘翻窥草,村船逆上溪。
钓艇收缗尽,昏鸦接翅归。
月生初学扇,云细不成衣。 -
156.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
157.《送杨錥归隐》 唐·钱起
悔作扫门事,还吟招隐诗。
今年芳草色,不失故山期。
遥想白云里,采苓春日迟。
溪花藏石径,岩翠带茅茨。
九转莫飞去,三回良在兹。
还嗤茂陵客,贫病老明时。 -
158.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
159.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。 -
160.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。