-
21.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
22.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
23.《早春近野》 宋·宋祁
紫苞如纽缀榆繁,春意愔愔遍近原。
霁岭浮烟含缥翠,泮渠新溜变清浑。 -
24.《采桑子·东君有意观群卉》 宋·无名氏
东君有意观群卉,故放争先。
带露含烟。
对月偏宜映水边。
琼苞素蕊胭脂淡,雪後风前。
堪赏堪怜。
曾与歌楼佐管弦。 -
25.《木兰花慢·望阳生渐布》 宋·无名氏
望阳生渐布,见梅萼、暖初回。
向雪里、一枝才苞,素艳已占春台。
烟笼半含粉面,透清香、暗触满襟怀。
可惜前村望断,魏林庾岭栽培。 -
26.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
27.《牡丹十六韵》 宋·王禹偁
艳绝百花惭,花中合面南。
赋诗情莫倦,中酒病先甘。
国色浑无对,天香亦不堪。
遮须施锦障,戴好上瑶簪。 -
28.《句》 宋·朱翌
水精透膜轻含液,绛縠离苞未变香。
-
29.《宜秋轩桂》 明·杨基
宜秋轩东一株桂,香叶婆娑拥寒翠。
秋堂夜静风满帘,时觉幽芳来拂鼻。
清晨曳履访幽独,一径青苔双户闭。
离离嫩蕊罥虫丝,蔌蔌轻花落深砌。 -
30.《依韵奉和判府司徒侍中赏西禅院牡丹之什》 宋·强至
花蒙一顾重长安,从此时人洗眼看。
留艳徘徊供燕席,飞香迤逦上貂冠。
露苞含晓宜三嗅,风朵摇春似七盘。
便好移归东阁种,免教来岁隔栏干。 -
31.《题墨梅》 宋·王柏
胸中含静操,笔下走寒梢。
一见孤山客,清香尽拆苞。 -
32.《觉道同玩梅》 宋·张嵲
雪尽径泥乾,团栾绕树看。
玉梅呈素艳,霜重月华寒。
一萼半含春意密,数苞未破胭脂粒。
斜枝倒浸碧池深,罗衣暗惹香风湿。 -
33.《冯万州当可以洞庭春色遗王子载盖用安定郡王》 宋·晁公溯
秋风洞庭波,霜落洲渚出。
黄芦半倾倒,江树无复色。
独余千木奴,后皇所嘉植。
芳辛有余味,不减玉斚沥。 -
34.《修竹二首》 宋·晁公溯
修林出夏筍,戢戢如牛毛。
宁亡口腹味,所冀逃炎熇。
露节半含粉,风篁微解苞。
清阴日夜长,会见干云霄。 -
35.《缘识》 宋·宋太宗
牡丹花,深红浅,忍把金刀枝上剪。
侵晨含走路万苞香,见者无非情展转。 -
36.《逍遥咏》 宋·宋太宗
炼矿勿教侵外域,真铅岂得离中华。
天然五色被云遮,圣境由来路迳赊。
苞含日月高还远,自是人心识见邪。
龙浴凤池谁可意,神仙群聚笑唅呀。 -
37.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥利乐认天真,心印深藏喻海津。
法须求经里字,无缘劳问洞中人。
研穷道德从何入,清净玄通驭物亲。
此语苞含堪赏咏,丹台羽客善铺陈。 -
38.《和胡俛学士红丝桃》 宋·苏颂
京都花品予尝评,夭桃仅有十数名。
含丝繁艳今始识,鲜苞长蕊彯红缨。
春晴日暖助颜色,灼灼一片朝霞轻。
鲛绡剪碎旋装缀,虬须摘尽将纫萦。 -
39.《偶得上饶芡实颇佳分荐同邑以诗送》 宋·王洋
明珠宝簿藏贝宫,嫦娥取置空明中。
视仙法游仗秘咒,一粒变化传无穷。
水府仙人通妙诀,擘破寒泉弄明月。
左庚右甲养素胎,珠胜醍醐争如雪。