-
41.《二郎神·平生兴》 元·长筌子
平生兴,有万顷云山野景。
竹疃梅村蓬户悄,这幽闲、世间难胜。
一曲无弦喧宇宙,对沉水、石炉绝听。
向林下栖迟,养就懒散,烟霞情性。 -
42.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
43.《临云叹》 明·葛高行文
临高云而三叹兮,抚简册以致思。
步花阴而四顾兮,内伤悲而移时。
睹扶光之如箭兮,哀岁月其难追。
仰浮云之飘飘兮,志凛然而与世披。 -
44.《甲戌乡中民情长句寄彦文布政》 明·龚诩
景泰五年甲戌岁,正当南亩耕耘际。
忽然骤水涨江湖,汹涌浩漫良可畏。
更堪滂沛雨兼旬,大岸小塍俱决溃。
田家男妇奔救忙,力竭气穷无术备。 -
45.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
46.《渡太湖》 宋·范成大
囊风阁雨半晴阴,惨淡谁知造化心。
委命浮沉惟一叶,计身轻重亦千金。
红尘犹道不胜险,白浪莫嗔如许深。
晚得芗山堪寄缆,卧听鼍吼与龙吟。 -
47.《代书寄赵宏》 宋·曾巩
忆承昨岁致书召,遂入江城同一笑。
羸奴小马君所借,出犯朝寒鞅频掉。
从来万事固已拙,况乃病敦颜不少。
去随众后已自枉,更苦世情非可料。 -
48.《送真右史守泉》 宋·陈宓
昔人为太守,南物不入囊。
亦有市文集,悔恨不能忘。
所以致平理,闾阎富而康。
泉民困赋役,脱身事舟航。 -
49.《再和二首》 宋·郭印
鱼跳须过龙门,虎骤不从兔径。
上士闻道勤行,岂以难能为病。
固守满堂之珍,肯使如瓶之罄。
对境一念不萌,应缘六根皆净。