-
21.《听杜山人弹胡笳》 唐·戎昱
绿琴胡笳谁妙弹,山人杜陵名庭兰。
杜君少与山人友,山人没来今已久。
当时海内求知音,嘱付胡笳入君手。 -
22.《听杜山人弹胡笳》 唐·戎昱
绿琴胡笳谁妙弹,山人杜陵名庭兰。
杜君少与山人友,山人没来今已久。
当时海内求知音,嘱付胡笳入君手。 -
23.《酬韩愈侍郎登岳阳楼见赠(时予权知岳州事)》 唐·窦庠
巨浸连空阔,危楼在杳冥。
稍分巴子国,欲近老人星。
昏旦呈新候,川原按旧经。
地图封七泽,天限锁重扃。 -
24.《镜听词》 唐·王建
重重摩挲嫁时镜,夫婿远行凭镜听。
回身不遣别人知,人意丁宁镜神圣。
怀中收拾双锦带,恐畏街头见惊怪。 -
25.《听歌》 唐·武元衡
月上重楼丝管秋,佳人夜唱古梁州。
满堂谁是知音者,不惜千金与莫愁。 -
26.《新月与儿女夜坐听琴举酒》 唐·权德舆
泥泥露凝叶,骚骚风入林。
以兹皓月圆,不厌良夜深。
列坐屏轻箑,放怀弦素琴。
儿女各冠笄,孙孩绕衣襟。 -
27.《冬夜陪丘侍御先辈听崔校书弹琴》 唐·杨巨源
雪满中庭月映林,谢家幽赏在瑶琴。
楚妃波浪天南远,蔡女烟沙漠北深。
顾盼何曾因误曲,殷勤终是感知音。
若将雅调开诗兴,未抵丘迟一片心。 -
28.《上元日听太清宫步虚》 唐·张仲素
仙客开金箓,元辰会玉京。
灵歌宾紫府,雅韵出层城。
磬杂音徐彻,风飘响更清。
纡馀空外尽,断续听中生。
舞鹤纷将集,流云住未行。
谁知九陌上,尘俗仰遗声。 -
29.《听庾及之弹乌夜啼引》 唐·元稹
君弹乌夜啼,我传乐府解古题。
良人在狱妻在闺,官家欲赦乌报妻。
乌前再拜泪如雨,乌作哀声妻暗语。 -
30.《黄草峡听柔之琴二首》 唐·元稹
胡笳夜奏塞声寒,是我乡音听渐难。
料得小来辛苦学,又因知向峡中弹。
别鹤凄清觉露寒,离声渐咽命雏难。
怜君伴我涪州宿,犹有心情彻夜弹。 -
31.《听妻弹别鹤操》 唐·元稹
别鹤声声怨夜弦,闻君此奏欲潸然。
商瞿五十知无子,更付琴书与仲宣。 -
32.《尝酒听歌招客》 唐·白居易
一瓮香醪新插刍,双鬟小妓薄能讴。
管弦渐好新教得,罗绮虽贫免外求。
世上贪忙不觉苦,人间除醉即须愁。
不知此事君知否,君若知时从我游。 -
33.《听歌》 唐·白居易
管妙弦清歌入云,老人合眼醉醺醺。
诚知不及当年听,犹觉闻时胜不闻。 -
34.《听歌六绝句·乐世(一名六么)》 唐·白居易
管急弦繁拍渐稠,绿腰宛转曲终头。
诚知乐世声声乐,老病人听未免愁。 -
35.《听芦管》 唐·白居易
幽咽新芦管,凄凉古竹枝。
似临猿峡唱,疑在雁门吹。
调为高多切,声缘小乍迟。
粗豪嫌觱篥,细妙胜参差。 -
36.《听邻女吟》 唐·李涉
含情遥夜几人知,闲咏风流小谢诗。
还似霓旌下烟露,月边吹落上清词。 -
37.《听简上人吹芦管三首》 唐·张祜
蜀国僧吹芦一枝,陇西游客泪先垂。
至今留得新声在,却为中原人不知。
细芦僧管夜沈沈,越鸟巴猿寄恨吟。
吹到耳边声尽处,一条丝断碧云心。
月落江城树绕鸦,一声芦管是天涯。
分明西国人来说,赤佛堂西是汉家。 -
38.《听郢客歌阳春白雪》 唐·欧阳衮
寂听郢中人,高歌已绝伦。
临风飘白雪,向日奏阳春。
调雅偏盈耳,声长杳入神。
连连贯珠并,袅袅遏云频。
度曲知难和,凝情想任真。
周郎如赏羡,莫使滞芳晨。 -
39.《夏末留别洞庭知己》 唐·朱庆馀
清秋时节近,分袂独凄然。
此地折高柳,何门听暮蝉。
浪摇湖外日,山背楚南天。
空感迢迢事,荣归在几年。 -
40.《听话丛台》 唐·李远
有客新从赵地回,自言曾上古丛台。
云遮襄国天边去,树绕漳河地里来。
弦管变成山鸟哢,绮罗留作野花开。
金舆玉辇无行迹,风雨惟知长绿苔。