-
141.《挽张春卿尚书》 宋·陈傅良
论建回天力,生平与众同。
居常焚谏草,人自避乘骢。
朝誉多张仲,家声近鲁公。
挽辞吾不愧,收入汗青中。 -
142.《送孙謇卿赴寿昌主簿》 宋·陈傅良
乌鹊填门雪满除,倩谁骑马谢双鱼。
苦吟孙楚三年别,饥卧袁家一病余。
仕宦吾人聊复尔,梦魂今夜定何如。
钓台多是西征客,莫道渠能赋子虚。 -
143.《赠章虞卿》 宋·陈傅良
章子一别二十年,此来衔袖书一编。
自出己意说百篇,至说五诰尤愕然。
我今万事付幽屏,是书插架漫不省。
子之书意吾已领,且探梅花试汤饼。 -
144.《叶子逸以惠山泉瀹日铸新茶饷予与常郑卿》 宋·章甫
惠山甘泉苦不冷,日铸茶香方是真。
广文唤客作妙供,石铫风炉皆手亲。
神清便欲排阊阖,且了吾人淡生活。
瓶芽分送已无余,杯水尚容消午渴。 -
145.《书宝文卿墓》 宋·刘宰
冻宇兮煌煌,鬓发兮苍苍。
羌一言兮会心,驾吾车兮建阳。
车既驾兮遄归,今良是兮昨非。
释众累兮春冰,耿吾心兮夕晖。 -
146.《同叶恭叔郑节卿饮于赵子野官舍》 宋·刘宰
相望各千里,相逢酒一壶。
交情贯金石,诗思渺江湖。
夜雨滋园菊,秋风落井梧。
归欤吾有日,聚散一长吁。 -
147.《题程亚卿所藏刘进画鱼》 明·李东阳
刘生亦是丹青豪,近来作画无此曹。
平明退直呼浊醪,半酣脱却宫锦袍。
戏将秃笔作鳞介,已觉四壁生风涛。
风涛汹涌向何处,岸阁江空起烟雾。 -
148.《闻范道卿将赴试成都作此勉之》 宋·晁公溯
长来故倦游,车辙环天下。
艰难不吾容,虎兕适旷野。
世方卧积薪,敢独怨飘瓦。
久荒小山桂,几葬蒲圃槚。 -
149.《师袭卿来权摄峨眉县禄东之来乃去送以诗乃无》 宋·晁公溯
白水诸山翠作堆,岂令飞舄著尘埃。
勿嫌屈子峨眉县,正得同吾婪尾杯。
淑日升堂迎尽永,和风排闼送春来。
还家尚可为亲寿,柏叶清尊手自开。 -
150.《次韵鲁尧卿病起》 宋·陈棣
河阳桃李未成阴,已觉栽培用意深。
病起暂同中酒味,诗来还有惜花心。
养全浩气虹千丈,瘦减清标玉一寻。
春待吾侪共行乐,莫言无暇倦登临。 -
151.《赠吕肖卿三首》 宋·方回
千万人丛裹,应难一一寻。
政须真具眼,始可与关心。
匠手斤忘堊,禅机芥遇针。
绝弦吾欲理,忽复有知音。 -
152.《次韵吕肖卿讲学三首》 宋·方回
平生但力田,岂计不逢年。
吾道桴浮海,斯文笔补天。
早能丹点铁,曾用白嘲玄。
万虑今亡矣,焚香易一编。 -
153.《题王春阳傚王晋卿山水图》 宋·方回
烟江叠嶂子能学,都尉后身王姓同。
诗画惊逢两奇丽,赏音吾愧玉堂翁。 -
154.《题东平张智卿梅轩尝以墨梅一幅自随》 宋·方回
大庾岭头江南北,生平走遍梅花国。
天下梅花诗最难,和靖居士占第一。
七十四翁诗万篇,一句梅花吟不得。
譬如江夏黄鹤楼,既有崔颢无李白。 -
155.《赠马唐卿数学环中吟》 宋·方回
扬子云易为太玄,邵尧夫易为皇极。
温公之易曰潜虚,观物行成有七易。
环圆其形刳其中,圆则能转中则容。
譬如门牡必有牝,环中居士心与同。 -
156.《赠数学萧吉卿》 宋·方回
蓍草占周易,君从简处寻。
运筹见奇偶,落笔判升沉。
总悟生时数,谁萌分外心。
吾衰今七十,惟有死山林。 -
157.《和赏卿席上之韵》 宋·李处权
翠竹丹枫共一村,诗家得句转清新。
已怜楚地梅知腊,更想隋河柳欲春。
须信成名皆志士,故应行乐属吾人。
请君淬砺斑斑刃,始验儒冠不误身。 -
158.《李养吾董教同安为作长编》 宋·丘葵
一元之根贞下起,勾萌甲柝春阳敷。
千红万紫弄晴霁,忽然暗绿绕丘墟。
霜风厉厉百物遂,枝叶剥落留根株。
一诚通复心无愧,虽千万往犹褐夫。 -
159.《王大卿挽词三首》 宋·释宝昙
出处诚吾事,园林正及时。
乾坤身老大,兄弟日追随。
生死真谭笑,过逢类别离。
小楼今夜月,照我泪双垂。 -
160.《送张汉卿左藏》 宋·释宝昙
溪间曾语离,夜雨忽悲壮。
俄顷山月明,照我蓬背上。
欹枕念此行,变化或万状。
江湖大圆镜,有此白鸟样。