-
81.《忆山送人》 宋·苏洵
少年喜奇迹,落拓鞍马间。
纵目视天下,爱此宇宙宽。
山川看不厌,浩然遂忘还。
岷峨最先见,晴光厌西川。 -
82.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
83.《答魏衍黄预勉余作诗》 宋·陈师道
我诗浅短子贡墙,众目俯视无留藏。
句中有眼黄别驾,洗涤烦热生清凉。
人言我语胜黄语,扶竖夜燎齐朝光。
三年不见万里外,安得奋身置汝傍。 -
84.《枉系二首》 唐·沈佺期
吾怜曾家子,昔有投杼疑。
吾怜姬公旦,非无鸱鸮诗。
臣子竭忠孝,君亲惑谗欺。
萋斐离骨肉,含愁兴此辞。 -
85.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
86.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
87.《送李顺文》 明·李延兴
维齐古青州,其地山水秀。
尝遭国大侵,夹辅犹腋肘。
宅土称上腴,财赋等浙右。
奇阃久乃隳,完城失封守。 -
88.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
89.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
90.《登闻鼓诗》 宋·毛滂
九重赤涂高如天,四海黔首纷於蝝。
众屧望天若无路,区区有意常能宣。
乃知听卑四聪达,万里呻笑如邮传。
朝阳门外登闻鼓,鼓下章飞如急雨。 -
91.《谢方德顺古风》 宋·刘子翚
吾闻沧溟深,浸灌东风维。
开风一荡潏,莽苍天为低。
中藏百怪珍,文彩光陆离。
潜鲲尽鹏材,游鱼悉龙资。 -
92.《送元卫弟赴长亭盐场》 宋·楼钥
阿连生而秀,二亲所甚爱。
仲兄勤拊养,遇事辄如诲。
干蛊静而办,胸次无卑隘。
今焉职牢盆,官宇临渤澥。 -
93.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
94.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
95.《上孙使君》 唐·贯休
圣主得贤臣,天地方交泰。
恭惟岳精粹,多出于昭代。
君侯握文镜,独立尘埃外。
王演俗容仪,崔陵小风概。 -
96.《寿傅宪》 宋·李商叟
籍甚何阳地,江山秀色连。
家声自岩野,帝梦协台躔。
彝鼎功镌勒,衣冠喜接联。
相门当出相,贤父又生贤。 -
97.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
98.《赠刘草窗三十韵》 明·杜琼
河图一画人文现,书画已在羲皇时。
鸟迹科斗又继作,象形取义日以孳。
肖形求贤在商世,书画从兹分两歧。
秦汉画工可指数,笔迹已远不可追。 -
99.《代仲舅尚书赋江山得助楼》 宋·楼钥
江山信美非吾土,王粲登楼意凄楚。
丽谯井干高则高,未免绮罗相滓污。
君家华屋照城隅,丹壁重重不知数。
谁令作此三层楼,雪脊干霄千尺所。 -
100.《饯李君亮著作守眉山分韵得翠字》 宋·楼钥
天下大峨山,雄秀盘厚地。
山虽不在眉,所在拥空翠。
矫矫三苏公,挹此淑灵气。
文章垂日星,照映盖一世。