-
21.《庵中杂书》 宋·陆游
万物并作吾观复,众人皆醉我独醒。
走遍世间无著处,闭门锄菜伴园丁。 -
22.《老学庵》 宋·陆游
穷冬短景苦匆忙,老学庵中日自长。
名誉不如心自肯,文辞终与道相妨。
吾心本自同天地,俗学何知溺秕糠?已与儿曹相约定,勿为无益费年光。 -
23.《老学庵北作假山既成即雨弥月不止》 宋·陆游
古者封禅岁,乾封辄枯旱;不言绝民食,徒欲晒日观。
我今作小山,才及仞有半,下瀦数斗水,草木稍葱蒨。
蕞尔何足言,造物亦幽赞。
冥冥一月雨,阴翳迷昏旦。 -
24.《冬夜与溥庵主说川食戏作》 宋·陆游
唐安薏米白如玉,汉嘉栮脯美胜肉。
大巢初生蚕正浴,小巢渐老麦米熟。
龙鹤作羹香出釜,木鱼瀹葅子盈腹。
未论索饼与饡饭,掫爱红糟并缹粥。
东来坐阅七寒暑,未尝举箸忘吾蜀。
何时一饱与子同,更煎土茗浮甘菊。 -
25.《庵中独居感怀》 宋·陆游
自闭庵门不点灯,惰耕村叟罢参僧。
一生已是胶黏日,投老安能夏造冰?顽面敢辞乾汝唾,蔬餐聊得曲吾肱。
高舂睡熟无多笑,那有禅师解放鹰。 -
26.《自东泾度小岭闻有地可卜庵喜而有赋》 宋·陆游
小岭西南烟水间,颇闻有地百弓宽。
谁其云者两黄鹄,何以报之双玉盘。
竹坞未昏先晻暧,莲汀当暑亦清寒。
一庵何日从吾好,会约高人共倚阑。 -
27.《游近山僧庵》 宋·陆游
卧看香穗叹吾衰,起著芒鞋信所之。
十里溪山最佳处,一年寒暖适中时。
眼明竹院如曾到,心许沙鸥卜後期。
不是诗人托高兴,日长真付一枰棋。 -
28.《题张季长少卿饰庵,名取告词云"学足以自饰》 宋·杨万里
吾友张饰庵,学到贲上白。
真贲初非文,至饰亦无色。
君看瑄玉姿,岂借青黄饰。
宝气不自中,白虹贯空碧。 -
29.《题吕子明国谕退庵》 宋·杨万里
笔砚工为崇,湖山若约盟。
坐忘非圣处,行乐且吾生。
一笑谁当会,孤斟句恰成。
何时却乘兴,雪外叩柴门? -
30.《独乐园七题·钓鱼庵》 宋·司马光
吾爱严子陵,羊裘钓石濑。
万乘虽故人,访求失所在。
三公岂易贵,不足易其介。
奈何夸毗子,斗禄穷百态。 -
31.《丞相信庵赵公哀诗五首》 宋·刘克庄
自是乾坤间气生,吾犹识此万人英。
博求骏骨千金致,忽割牛心四座惊。
古有诗人悼房琯,今无壮士哭田横。
遥知岳市新华表,过者徘徊下马行。 -
32.《丞相信庵赵公哀诗五首》 宋·刘克庄
丙午遭逢瑟改调,先皇记忆忝弓招。
明扬虽曰由师锡,密启端因侍燕朝。
早识武侯比龙凤,晚为公旦序鸱鸮。
吾贫岂是无难酒,恨不携将柏下浇。 -
33.《梅州杨守铁庵》 宋·刘克庄
北客由来惮入南,仆家谏议饱曾谙。
谁云瘴雾非吾上,曾有魁躔住此庵。
身重岂容眉斧伐,时危犹要脊梁檐。
公归未必怀陈迹,留与州人作美谈。 -
34.《十月二十二夜同方寺丞宿瀑庵读刘宾客集》 宋·刘克庄
瀑山木落霜寒夜,共读吾家梦得诗。
坐对遗篇忘漏尽,手遮残烛怕风吹。
森严似听元戎令,机警如看国手棋。
千载愚溪相对垒,未应地下友微之。 -
35.《约僧宿北山庵先寄平甫》 宋·王令
上人合动山间兴,吾恨衰迟学谢安。
纳屐操筇那有限,吹云落雨漫无端。
先戚报信春枝破,预想分题雪屋寒。
林下不谙人世苦,笑将霜鬓与君看。 -
36.《胡子嬴庵中偶题》 宋·白玉蟾
道人惯喫胡麻饭,来到人间今几年。
白玉楼前空夜月,黄金殿上起春烟。
闲倾一盏中黄酒,闷扫千章内景篇。
昨夜钟离传好语,教吾且作地行仙。 -
37.《题郑舜举蔗庵》 宋·韩元吉
吾州富佳山,修竹连峻岭。
居然缚尘埃,一见辄心醒。
岂知刺史宅,跬步閟清景。
古木盘城隅,石径幽且迥。 -
38.《题噔上人颐庵》 宋·王之道
我生困语言,老大犹栖迟。
咄哉一言失,虽悔何能追。
常欲说向人,到口还忸怩。
不如静中坐,此理吾所知。 -
39.《吊魏敏功赠住庵通老》 宋·王之道
一别异生死,三年能几时。
埋玉不可见,拱木徒兴悲。
通老奉香火,坐阅岁月移。
圆颇点飞霜,夷旷真吾师。 -
40.《晨光亭夹径草深庵僧澄锄去之将种桃李》 宋·朱翌
径荒随处长蓬蒿,忽告通幽且尽薅。
已问花翁移郁李,竟从金母折蟠桃。
住庵事简吾何力,种树功高子有劳。
吏用公材当小试,把锄来趁雨如膏。