-
101.《哀吕东莱》 宋·巩丰
呜呼吕夫子,天姿素颙昂。
文献绍家学,刻意稽虞唐。
看书如月,洞照所未详。
云雾养豹质,彝尊瑑龙章。 -
102.《次韵文夫兄病目新起》 宋·王淹
胸中眸子坦何疑,不见妖蟇叹月诗。
牛背神光元我在,虎头墨妙敢吾欺。
竞看投杖行成矩,会起弯弨满中规。
可惜平生忧国泪,眼明犹及见清时。 -
103.《送杨舒州》 宋·卫博
我昔怀军书,西行尽淮泗。
是时敌方张,长江饮渴骑。
憨将何一律,两地一朝弃。
川原厌膏血,关山接烽燧。 -
104.《谱乐歌》 宋·赵由济
悠悠我祖,始于轩辕。
既历高阳,秩秩大猷。
爰自伯益,舜赐皂斿。
中衍仕商,造父御周。 -
105.《次韵王止仲见寄并柬郡诸友》 明·徐贲
少年不用悲秋蓬,致身岂但儒冠中。
壮心非干要夸世,平生直欲图成功。
枉将空言恣幽讨,徒采众说相芟砻。
全功独取辽城箭,大言谁信扶桑弓。 -
106.《孙莘老寄墨四首》 宋·苏轼
徂徕无老松,易水无良工。
珍材取乐浪,妙手惟潘翁。
(潘谷作墨,杂用高丽煤。
)鱼胞熟万杵,犀角盘双龙。 -
107.《刁景纯席上和谢生二首》 宋·苏轼
误入仙人碧玉壶,一欢那复间亲疏。
杯盘狼藉吾何敢,车骑雍容子甚都。
此夜新声闻北里,他年故事纪南徐。
欲穷风月三千界,愿化人天百忆躯。 -
108.《别子由三首(兼别迟)》 宋·苏轼
知君念我欲别难,我今此别非他日。
风里杨花虽未定,雨中荷叶终不湿。
三年磨我费百书,一见何止得双璧。
愿君亦莫叹留滞,六十小劫风雨疾。 -
109.《韩持国见访》 宋·王安石
余生非匏瓜,於世不无求。
弱力惮耕稼,衣食当周流。
起家始二十,南北今白头。
愁伤意已败,罢病恐难瘳。 -
110.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
111.《岁首书事》 宋·陆游
扶持又度改年时,耄齿侵寻敢自期。
中夕祭余分餺飥,犁明人起换锺馗。
春盘未抹青丝菜,寿斝先酬白发儿。
闻道城中灯绝好,出门无日叹吾衰。 -
112.《赴亳州教官次韵和中书钱舍人及亳州守晁美叔》 宋·张耒
久知疏慵难应接,勉强一官亲讼牒。
羁穷正似鸠无巢,摆去不如鱼有鬣。
从来书史钝蹊径,更叹诗骚穷事业。
几思狐白易絮纩,羞褫旧服求新夹。 -
113.《送彦孚主簿》 宋·黄庭坚
斯文当两都,江夏世无双。
叔度初不言,汉庭望风降。
中间眇人物,潜伏老崆谾。
本朝开典礼,棫朴作株桩。 -
114.《奉和慎思寺丞太康传舍相逢并寄扶沟程太丞尉》 宋·黄庭坚
扶亭大夫伯淳父,平生执鞭所欣慕。
蚤年学问多东南,形阻江山想神遇。
阮籍台边有一人,爱叹非为婚姻故。
民言令君明且清,玉壶寒冰不受污。 -
115.《次韵时进叔二十六韵》 宋·黄庭坚
时子河上园,竹间开栋宇。
大儿胜衣冠,小儿丰颊辅。
嫁女与朱公,伏腊可称举。
发疏虽苍浪,齿嚼未龃龉。 -
116.《西禅听戴道士弹琴》 宋·黄庭坚
灵宫苍烟荫老柏,风吹霜空月生魄。
群鸟得巢寒夜静,市井收声虚室白。
少年抱琴为予来,乃是天台桃源未归客。
危冠匡坐如无傍,弄弦铿铿灯烛光。 -
117.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
118.《读汉书梅子真传》 宋·梅尧臣
子真实吾祖,耿介仕炎汉。
权臣始擅朝,忠良被涂炭。
辇下莫敢言,上书陈治乱。
是时卿大夫,曾不负愧汗。 -
119.《记梦》 宋·晁说之
山上多曲木,涧底有劲草。
乃知穷达性,多随势所到。
此语自梦中,景物殊浩浩。
颇逢平生人,叹息老非少。
独不偶贵胜,昔见非吾好。
语类紫芝歌,敢不勉蹈道。
孰能憔悴予,著之视同袍。 -
120.《始到无极作》 宋·晁说之
徂岁若飞羽,去矣不可招。
谅积寒暑多,我发觉翛翛。
是身一枯木,引忧自焚烧。
河山再游宦,乡国梦魂劳。