-
101.《答侯少府》 唐·高适
常日好读书,晚年学垂纶。
漆园多乔木,睢水清粼粼。
诏书下柴门,天命敢逡巡。
赫赫三伏时,十日到咸秦。 -
102.《赠别王十七管记》 唐·高适
故交吾未测,薄宦空年岁。
晚节踪曩贤,雄词冠当世。
堂中皆食客,门外多酒债。
产业曾未言,衣裘与人敝。 -
103.《别韦参军》 唐·高适
二十解书剑,西游长安城。
举头望君门,屈指取公卿。
国风冲融迈三五,朝廷欢乐弥寰宇。
白璧皆言赐近臣,布衣不得干明主。 -
104.《谒禹庙》 唐·徐浩
亩浍敷四海,川源涤九州。
既膺九命锡,乃建洪范畴。
鼎革固天启,运兴匪人谋。
肇开宅土业,永庇昏垫忧。 -
105.《曲江三章,章五句》 唐·杜甫
曲江萧条秋气高,菱荷枯折随风涛,游子空嗟垂二毛。
白石素沙亦相荡,哀鸿独叫求其曹。
即事非今亦非古,长歌激越梢林莽,比屋豪华固难数。
吾人甘作心似灰,弟侄何伤泪如雨。 -
106.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
107.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
108.《送从弟亚赴安西判官》 唐·杜甫
南风作秋声,杀气薄炎炽。
盛夏鹰隼击,时危异人至。
令弟草中来,苍然请论事。
诏书引上殿,奋舌动天意。 -
109.《发秦州(乾元二年自秦州赴同谷县纪行)》 唐·杜甫
我衰更懒拙,生事不自谋。
无食问乐土,无衣思南州。
汉源十月交,天气凉如秋。
草木未黄落,况闻山水幽。 -
110.《泛溪》 唐·杜甫
落景下高堂,进舟泛回溪。
谁谓筑居小,未尽乔木西。
远郊信荒僻,秋色有馀凄。
练练峰上雪,纤纤云表霓。 -
111.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
112.《山寺(得开字,章留后同游)》 唐·杜甫
野寺根石壁,诸龛遍崔嵬。
前佛不复辨,百身一莓苔。
虽有古殿存,世尊亦尘埃。
如闻龙象泣,足令信者哀。 -
113.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
114.《山寺(得开字,章留后同游)》 唐·杜甫
野寺根石壁,诸龛遍崔嵬。
前佛不复辨,百身一莓苔。
虽有古殿存,世尊亦尘埃。
如闻龙象泣,足令信者哀。 -
115.《贻华阳柳少府》 唐·杜甫
系马乔木间,问人野寺门。
柳侯披衣笑,见我颜色温。
并坐石下堂,俯视大江奔。
火云洗月露,绝壁上朝暾。 -
116.《雷》 唐·杜甫
大旱山岳燋,密云复无雨。
南方瘴疠地,罹此农事苦。
封内必舞雩,峡中喧击鼓。
真龙竟寂寞,土梗空俯偻。 -
117.《八哀诗·故秘书少监武功苏公源明》 唐·杜甫
武功少也孤,徒步客徐兖。
读书东岳中,十载考坟典。
时下莱芜郭,忍饥浮云巘.负米晚为身,每食脸必泫。
夜字照爇薪,垢衣生碧藓。 -
118.《可叹》 唐·杜甫
天上浮云如白衣,斯须变幻如苍狗。
古往今来共一时,人生万事无不有。
近者抉眼去其夫,河东女儿身姓柳。
丈夫正色动引经,酆城客子王季友。 -
119.《重过何氏五首》 唐·杜甫
问讯东桥竹,将军有报书。
倒衣还命驾,高枕乃吾庐。
花妥莺捎蝶,溪喧獭趁鱼。
重来休沐地,真作野人居。 -
120.《空囊》 唐·杜甫
翠柏苦犹食,晨霞高可餐。
世人共卤莽,吾道属艰难。
不爨井晨冻,无衣床夜寒。
囊空恐羞涩,留得一钱看。