-
101.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
楚越千万山,雄奇此山兼。
盘根虽巨壮,其末乃修纤。
去县尚百里,侧身勇前瞻。
萧条烟岚上,缥缈浮青尖。 -
102.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
103.《思王逢原》 宋·王安石
自吾失逢原,触事辄愁思。
岂独为故人,抚心良自悲。
我善孰相我,孰知我瑕疵。
我思谁能谋,我语听者谁。 -
104.《潭州新学诗》 宋·王安石
有嘉新学,潭守所作。
守者谁欤,仲庶氏吴。
振养矜寡,衣之褰襦。
黔首鼓歌,吏静不求。 -
105.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
106.《淳熙甲午桂林鹿鸣燕,辄赋小诗,少见劝驾之》 宋·范成大
维南吾国最多儒,耸看招招赴陇书。
竹实秋风辞穴凤,桃花春浪脱渊鱼。
月宫移种新栽桂,江水朝宗旧凿渠。
况有床头坊井上,明年应表第三闾。 -
107.《自咏》 宋·陆游
生草覆蜗庐,长须驾鹿车。
贫犹思施乐,老不废观书。
登览携童稚,歌呼和里闾。
躬耕亦何得,聊以遂吾初。 -
108.《幽居》 宋·陆游
社结山林友,家藏种树书。
蔽床欣卜宅,容驷笑高闾。
薄饭频葅韭,单衣旋制綀。
东家借蹇罢,南市买船初。
美景游俱遍,邻翁好不疏。
时时得乘兴,岂独爱吾庐。 -
109.《秋雨》 宋·陆游
老火阻余威,赖此一雨洗。
一雨岂遽凉,凉亦自此始。
陂湖菱芡熟,小市新酒美。
行歌多醉人,驩意溢闾里。
悬知娄丰年,丝谷贱如水。
呼儿具笔牍,作诗识吾喜。 -
110.《书喜》 宋·陆游
宠辱元知不足惊,退居兀兀饯余生。
冰鱼可钓羹材足,霜稻方登籴价平。
邻媪已安诸子养,园丁初葺数椽成。
乡闾喜事吾曹共,一醉宁辞洗破觥。 -
111.《秋夜读书有感》 宋·陆游
齿发凋残志有余,一编聊复遂吾初。
老来每恨无同学,梦里犹曾得异书。
家世偏憎慕青紫,儿童切莫话龙猪。
正令世世皆农圃,廉让何妨化里闾。 -
112.《自喜》 宋·陆游
身寄人间世,心常古镜如。
唤醒狂蝶梦,扫尽老狐书。
年出乡闾石,贫过仕宦初。
村村是桃李,岂独爱吾庐。 -
113.《遂初》 宋·陆游
狂本类三闾,归仍慕二疏。
何由满人笑,但可遂吾初。
奕奕沙堤马,栖栖下泽车。
细看俱外物,俛首老犁锄。 -
114.《老学庵北作假山既成即雨弥月不止》 宋·陆游
古者封禅岁,乾封辄枯旱;不言绝民食,徒欲晒日观。
我今作小山,才及仞有半,下瀦数斗水,草木稍葱蒨。
蕞尔何足言,造物亦幽赞。
冥冥一月雨,阴翳迷昏旦。 -
115.《寄奉新高令》 宋·陆游
小雨催寒著客袍,草行露宿敢辞劳。
岁饥民食糟糠窄,吏惰官仓鼠雀豪。
只要闾阎宽箠楚,不须停障肃弓刀。
九重屡下丁宁诏,此责吾曹未易逃。 -
116.《游万州岑公洞》 宋·陆游
大业征辽发闾左,军兴书檄煎膏火。
此时也复有闲人,自引岩泉拾山果。
後六百岁吾来游,洞中正夏凄如秋。
乳石床平可坐卧,水作珠帘月作钩。
十年神游八极表,浮名坐觉秋豪小。
试问岑公迎我不?鹤飞忽下青松杪。 -
117.《识媿》 宋·陆游
几年羸疾卧家山,牧竖樵夫日往还。
至论本求编简上,忠言乃在里闾间。
私忧骄虏心常折,念报明时涕每潸。
寸禄不沾能及此,细听只益厚吾颜。 -
118.《题唐执中书楼》 宋·陆游
吾州唐子他州无,闭户偏读家藏书。
志气颇闻已山立,神仙固自多楼居。
终日坐忘对燕几,有时出游骑蹇驴。
人生如此自可尔,勿羡新贵高门闾。 -
119.《汪给事太夫人程氏挽辞太恭人谕氏挽辞》 宋·陆游
爵邑恩荣盛乡闾誉望尊。
儒科传累叶,上寿萃高门。
阡茂新栽柏,堂余旧树萱。
故民何以报,沾洒望秋原。 -
120.《醉中歌》 宋·陆游
吾少贫贱真臞儒,贪食嗜味老不除。
折腰歛版日走趋,归来聊以醉自娱。
长缾巨榼罗杯盂,不须渔翁劝三闾。
牛尾膏美如凝酥,猫头轮囷欲专车,黄雀万里行头颅,白鹅作鮓天下无,浔阳糖蟹径尺余,吾州之蔊尤嘉蔬,珍盘餖飣百味俱,不但项脔与腹腴。