-
201.《蓦山溪》 宋·葛胜仲
春风野外。
卵色天如水。
鱼戏舞绡纹,似出听、新声北里。
追风骏足,千骑卷高冈,一箭过,万人呼,雁落寒空里。 -
202.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
203.《赠郭承务芦雁》 宋·白玉蟾
画士郭熙画之冠,郭熙去后名未断。
其裔复有郭万里,胸中丹青饱无限。
为谁作此芦雁图,杰出南齐宇文焕。
烟水潇潇风捲芦,沙边鸿雁暮相呼。 -
204.《花月长吟》 宋·邵雍
少年贪读两行书,人世乐事都如愚。
而今却欲释前憾,奈何意气难如初。
每逢花开与月圆,一般情态还何如。
当此之际无诗酒,情亦愿死不愿甦。 -
205.《谒郭马帅》 宋·刘过
千金买骏马,百金市蛾眉。
长安酒家楼,挥洒惊人诗。
天子不得臣,公卿气吞之。
俯视儿女辈,自诡男子奇。 -
206.《溪桥》 宋·李处权
昔人爱仙掌,归时倒骑驴。
风味顾不浅,岂以俗士拘。
我来过溪桥,效颦返肩舆。
异世颇同怀,往者不可呼。 -
207.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
208.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
209.《沁园春(题黄尚书夫人书壁后)》 宋·刘过
缓辔徐驱,儿童聚观,神仙画图。
正芹塘雨过,泥融路软,金莲自策,小小篮舆。
傍柳题诗,穿花劝酒,嗅蕊攀条得自如。
经行处,有苍松夹道,不用传呼。 -
210.《水龙吟(和吴宪韵,且坚郁孤同游之约)》 宋·李公昴
驿飞稳驾高秋,迎人满目清新景。
秋还有色,芙容照水,晨妆对镜。
雪卷寒芦,字横过雁,渡浮孤艇。
是骚人行处,腔风调月,香满袖、过梅岭。 -
211.《疏影(庐山瀑布)》 宋·彭履道
银云缥缈。
正石梁倒挂,飞下晴昊。
早挽悬河,高泻鲸宫,洪声百步低小。
分明仙仗崆峒过,又化作,归帆杳杳。 -
212.《沁园春·缓辔徐驱》 宋·刘过
缓辔徐驱,儿童聚欢,神仙画图。
正芹塘雨过,泥融路软,金莲自策,小小蓝舆。
傍柳题诗,穿花劝酒,嗅蕊攀条得自如。
经行处,有苍松夹道,不用传呼。 -
213.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
214.《送徐叔智运使奉祠归吴中》 宋·范成大
手种湖边花百亩,东风日夜催归去。
当年辛苦种花时,不道白头犹未归。
君如肯过城南陌,但向水云红处觅。
烦呼猿鹤问平安,当有畦丁解看客。
我今江船亦欲东,橶迎枫桥成两翁。
压枝万朵虽过尽,尚及巢龟莲叶中。 -
215.《新凉示同学》 宋·黄庭坚
西风先自无消息,忽上青林报秋色。
天高月明露泥泥,团扇已从蛛网织。
蛩螿何苦不自聊,入我夜床鸣唧唧。
似言冰雪催授衣,今者不乐君发白。 -
216.《结交行送武之文》 元·王冕
江南野人毛发古,骑牛读书无一侣。
白眼遥看泰华云,赤脚冷濯沧浪雨。
长安小儿不足数,论文忽有东平武。
武君胸中气峥嵘,呼吸云梦吞沧溟。 -
217.《明日安厚卿强几圣复召饮醉次前韵》 宋·苏辙
芳樽酌水清无淤,梨园著雪迷根株。
邺官士女喜行乐,坐上醉客谁亲疏。
倦游不知岁月过,痛饮渐觉筋骸苏。
风吹落片乱鹅毳,雨结细实骈明珠。 -
218.《赠许白云》 明·杨基
白云老翁乐且贫,眼如紫电炯有神。
麻衣纸扇趿两屐,头戴一幅东坡巾。
清晨扣户走过我,谓我旧是诸侯宾。
入门长揖肆雄辩,动引四代卑先秦。 -
219.《赵令畤德麟作襄阳从事丁丑季冬出行南山三邑》 宋·李廌
邹湛葛疆往过此,幕中佐曹畏简书。
习池岘首自今古,故寺悲喜成空虚。
越王之孙府从事,恶人亦作俗吏呼。
日从云间二三子,醉吟啸傲相携扶。 -
220.《次韵答西城王尉二十韵》 宋·李新
自惭井底蛙,边幅徒自饰。
行遇南山虎,引首叩白额。
前后履尾者,鲜不死其侧。
长啸激虚籁,阴风昏月夕。