-
121.《奉和御製读三国志诗》 宋·夏竦
家乘桑盖瑞,国富卧龙才。
汉水神晖彻,灵图密命开。
横天嘉气应,继日景云来。
傥管英雄器,三分亦殆哉。 -
122.《和子华安国明空颂》 宋·韩维
欲识真空理,须明动用间。
色心全不碍,生死岂相关。
卷箔凉风动,焚重昼景閒。
回头大行路,满目是青山。 -
123.《和定国廷评》 宋·韩维
孤身万里逐流人,两见炎洲末利春。
勋族每蒙朝念旧,圣恩方与士更新。
忘忧自有禅心静,御瘴无先道气醇。
傅野为霖非我事,愿闻雷雨跃穷鳞。 -
124.《和安国天钵拈香》 宋·韩维
杖策乘缘利有生,闻风犹得耳根清。
去年俱是凝然体,存殁徒伤妄者情。
灵骨不随烟共尽,真心常与月孤明。
世人欲识泥洹路,问取师今第几程。 -
125.《和楼志国范君武读胡尉临安所获颜鲁公书断碑》 宋·强至
书名唐世凡几人,鲁公运笔独有神。
当年一字百金直,异代傥获宜尔珍。
公尝道直不容内,江湖出走刺史轮。
东南挥翰落几郡,在处巨迹刊坚珉。 -
126.《依韵和志国首夏霖雨之作》 宋·强至
平溪涨雨欲过人,后土浮泥苦寄身。
但得薰风如舜世,未应大水似尧民。
渊鱼弄沫知生乐,林鸟啼饥与死滨。
急浪横流成浩荡,阴云狂态转纷纶。
杯觞自好消长日,草树犹疑泣晚春。
杖策北园寻傲吏,葛衣飘洒任吾真。 -
127.《某前日以鄙诗叙谢通判国博特垂宠和谨复依韵》 宋·强至
夫子文章却异端,横流遏尽见平湍。
间于风雅能臻极,粹甚圭璋不假刊。
累句辄尝论盛美,赐篇还与作荣观。
起予自愧无商学,何敢言诗向杏坛。 -
128.《和通判国博和金华著作陪知府少卿游北山韵》 宋·强至
盛府年来讼缿空,等闲深入乱云中。
惊禽引避前驱旆,宝刹幽寻数亩宫。
飞盖塞涂溪影杂,行歌聒地谷声通。
东阳屈指风流尹,前有休文后有公。 -
129.《和安国送茶》 宋·张栻
官焙苍云小卧龙,使君分饷自题封。
打门惊起曲肱梦,公案从今又一重。 -
130.《和郑国器六首》 宋·曹勋
归休三径得怡颜,何所羊裘与钓竿。
剩得新诗载行事,如游玄圃拾瑯玕。 -
131.《和郑国器六首》 宋·曹勋
老境欣逢世路平,收回神观远逢迎。
五更不复趋双阙,六凿都忘任七情。 -
132.《和郑国器六首》 宋·曹勋
幄密花深留暖径,日融天醉泛晴芳。
何人收向黄金榼,犹得氛氲助玉香。 -
133.《和郑国器六首》 宋·曹勋
湿玉吹香吐万花,先春粲粲等芳华。
朵云不惜吟疏影,踏雪应能访我家。 -
134.《和郑国器六首》 宋·曹勋
带雨看时意始真,谁家院落故藏春。
不须更待溶溶月,鬓影香传缥缈人。 -
135.《和郑国器六首》 宋·曹勋
小桃经雨暖成川,云锦相辉粉色天。
摘实未医尘世病,飞霞且致洞中仙。 -
136.《和郑国哭来自江州道中之什》 宋·曹勋
闻道山炉一炷香,三余常得寸心降。
直须了取诗千首,始可闲期璧一双。
梅润未能排絮帽,日阳只拟上云窗。
伫公纳锡充前列,毋使迟迟出九江。 -
137.《和陈国佐亦爱堂韵》 宋·吴芾
纷纷当世士,尽道休官去。
有堕尘网中,谁能复回顾。
重为轩冕惑,一念遂差互。
要当发深省,悟此形皆寓。 -
138.《张和公母秦国太夫人挽词》 宋·王之望
誓此共姜早,贫如翟母希。
三迁功可大,五福报无违。
衮绣供儿采,风旛契祖机。
千秋凭直笔,图史播芳徽。 -
139.《刘德修右史去国示所和从父东谿及杨子直诗走》 宋·楼钥
无人为辨乐羊书,却向空山问草庐。
世上荣枯无定在,眼前毁誉竟何如。
寸心未彻九重上,百口仍行万里余。
只恐君王思旧学,便看飞诏促严徐。 -
140.《刘德修右史去国示所和从父东谿及杨子直诗走》 宋·楼钥
东谿诗似老弥明,倾盖论诗绝点尘。
笔墨为供无尽藏,江湖乞得自由身。
出门远送成惆怅,无计相留更主臣。
但愿皇天开老眼,不应空谷滞斯人。