-
141.《廿一兄以手和四清香见饷用心清闻妙香为韵成》 宋·曾几
拟去竹坞间,煎茶炷新料。
从容二士谈,领会一语妙。 -
142.《廿一兄以手和四清香见饷用心清闻妙香为韵成》 宋·曾几
老柏参深水,封题远寄将。
发奁知长者,闭合自调香。 -
143.《太和县丞厅葺三亭于官廨曰真清曰特秀曰成溪》 宋·周必大
古来丞尚涉文书,近世何曾识吏胥。
不对溪山种桃李,官居真复似僧居。 -
144.《太和县丞厅葺三亭于官廨曰真清曰特秀曰成溪》 宋·周必大
松竹林中读异书,公馀有味在三馀。
立之犹未登台阁,予不负丞丞负予。 -
145.《太和县丞厅葺三亭于官廨曰真清曰特秀曰成溪》 宋·周必大
池疏龙首水循除,日暖游鯈得自如。
官已忘机民正乐,鱼今知我我知鱼。 -
146.《庆元戊午重九天气晴和侍七兄提举监丞早集清》 宋·周必大
午风和气借春来,雨足黄花越节开。
要识重阳真富贵,弟兄一日历三台。 -
147.《和张紫微韵题清虚菴》 宋·白玉蟾
鸡犬声村市,烟霞古洞天。
晨坛凝玉露,夜井浸珠躔。
凤翼团宸画,龟趺负古镌。
于湖诗去后,今昔几千篇。 -
148.《和运使王学士舟次德清见寄》 宋·蔡襄
洛阳平昔夸文会,君已胜冠我壮圾。
谈道最先称贾谊,忧时曾见哭唐衢。
敢将胶漆论同志,幸得湖山可共娱。
须向余春回马足,柳堤相逐踏青芜。 -
149.《清和吟》 宋·邵雍
清而不和,隘而多鄙。
和而不清,慢而鲜礼。
既和且清,义无定体。
时行则行,时止则止。 -
150.《奉和浚池初成清晨临泛诗》 南北朝·庾信
千金高堰合。
百顷浚源开。
翻逢积翠浪。
更识昆明灰。
猿啸风还急。
鸡鸣潮即来。
时看青雀舫。
遥逐桂舟回。 -
151.《和李公择赴历下道中杂咏十二首 泛清河》 宋·苏辙
南北无多水,崎岖未舍船。
何时好霖雨,是处有通川。
坟垅看书卷,兴亡指道边。
苍芒半秋草,犹复较愚贤。 -
152.《和李公择赴历下道中杂咏十二首其一泛清河》 宋·苏辙
南北无多水,崎岖未舍船。
何时好霖雨,是处有通川。
坟垅看书卷,兴亡指道边。
苍茫半秋草,犹复较愚贤。 -
153.《和章守三咏·右清心堂》 宋·黄公度
千里有馀刃,一堂聊赏心。
庭虚延远吹,檐敞受繁阴。
休吏帘初下,忘怀机自沉。
人间足尘土,无路到清襟。 -
154.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
深丛茉莉香有余,浓李争春俗不除。
借箸推排风味胜,尖新莫向小梅疏。 -
155.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
避俗渊明心会景,只咏孤松秀冬岭。
争识槎牙竹外枝,月上空阶间金影。 -
156.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
倚竹风神不胜情,裁云刻月斗轻明。
澄鲜只合骚人惜,懒对红尘肉眼横。 -
157.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
岭上休将贝阙夸,江头聊比玉川家。
个中真趣谁能会,独对回风雪阵斜。 -
158.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
碧涧潺潺暮山紫,闭关危坐心如水。
窗间微见一枝横,鼻观得香尤可喜。 -
159.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
胜赏须倾竹叶青,此花元自圣之清。
翻思杜老尤躯玩,野水横吹当酒行。 -
160.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
斜入茅檐如有恨,高情每赖吟题遣。
要知调鼎会有时,且占寒溪照清浅。