-
21.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
22.《视民诗》 唐·柳宗元
帝视民情,匪幽匪明。
惨或在腹,已如色声。
亦无动威,亦无止力。 -
23.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
24.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
25.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
26.《王夫子》 唐·白居易
王夫子,送君为一尉,东南三千五百里。
道途虽远位虽卑,月俸犹堪活妻子。
男儿口读古人书,束带敛手来从事。 -
27.《有感三首》 唐·白居易
鬓发已斑白,衣绶方朱紫。
穷贱当壮年,富荣临暮齿。
车舆红尘合,第宅青烟起。
彼来此须去,品物之常理。 -
28.《偶作二首》 唐·白居易
扰扰贪生人,几何不夭阏。
遑遑爱名人,几何能贵达。
伊余信多幸,拖紫垂白发。
身为三品官,年已五十八。 -
29.《官俸初罢,亲故见忧,以诗谕之》 唐·白居易
七年为少傅,品高俸不薄。
乘轩已多惭,况是一病鹤。
又及悬车岁,筋力转衰弱。
岂以贫是忧,尚为名所缚。 -
30.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
31.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
32.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
33.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
34.《春日雨》 唐·温庭筠
细雨濛濛入绛纱,湖亭寒食孟珠家。
南朝漫自称流品,宫体何曾为杏花。 -
35.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
36.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
37.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
38.《中元甲子以辛丑驾幸蜀四首(第五首一作偶怀)》 唐·罗隐
子仪不起浑瑊亡,西幸谁人从武皇。
四海为家虽未远,九州多事竟难防。
已闻旰食思真将,会待畋游致假王。 -
39.《送吏部曹郎中免官南归》 唐·郑谷
高名向己求,古韵古无俦。
风月抛兰省,江山复桂州。
贤人知止足,中岁便归休。
云鹤深相待,公卿不易留。 -
40.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。