-
301.《喜晴》 宋·周弼
久客无别望,出门惟快晴。
茅店局促卧,村静不打更。
淅沥渐有间,四檐稍收声。
俯身问僮仆,贪睡语辄惊。 -
302.《仲宣楼》 宋·周弼
仲宣徙倚思归后,又复谁传独步名。
自昔城闉虽尚在,至今波浪未尝平。
半规赤日沈荒渚,一缕黄烟起废城。
梅落碎花催塞色,葭横响叶弄边声。
惊寒牧马频回顾,趁暖宾鸿渐北征。
况乃有怀伤岁暮,登楼那不动乡情。 -
303.《再用韵酬朱行甫》 宋·方岳
梦中翠凤飞来双,驾言后土逊名邦。
手持玉简判红紫,敛袂欲以诗城降。
粹容喜动日月角,揖我入对玲珑窗。
为言琼花返蓬阆,下界久矣无根椿。 -
304.《春山》 宋·卫宗武
青山四时好,春至尤盛丽。
润泽散冲融,华滋出枯悴。
云根鳞甲动,风柯羽旄曳。
群芳间点染,一碧互经纬。 -
305.《和夹谷书隐先生寄题蛟峰石峡书院三十韵》 宋·何梦桂
堪舆运玄化,万物品彙分。
狉狉鹿豕群,中吸五色麟。
圣哲不出世,郊囿可能驯。
粤从光岳分,鸿灵咸纠纷。 -
306.《夜闻秋声》 宋·仇远
西南振响使人惊,未必秋声作此声。
万骑奔驰鼙鼓动,千夫翻踏桔槹鸣。
初疑潮汐还疑雨,只在山林不在城。
人道今年丰稔兆,灯前起舞待天明。 -
307.《石屋》 宋·董嗣杲
云梁烟栋翠嵚崯,五百痴人谩饰金。
屋顶谁增华阁重,石头自拥白云深。
钟声透谷泉分响,鬼力支空雨聚阴。
无废无兴无启闭,老僧不动一心生。 -
308.《汉宫春·正好修行》 元·王哲
正好修行,得深深幽密,玄玄微妙。
枢机是兹,仗此便成关要。
惺惺了了。
更做就、风流真俏。 -
309.《满庭芳 留别京兆》 元·王哲
劝韩公,归东路,人子细消详。
谈教我,须要写词章。
地慈尊几旦,轮显,圆相明光。
谁得,心无碍,古庆好施张。 -
310.《满庭芳 鸣鹤馀音卷之三》 元·马钰
吾剑非凡,玉皇宣赐,非吾谁敢承当。
青蛇三尺,时复起祥光。
剔起乾坤骨髓,劈开太一真阳。
何人铸,耶溪欧冶,金水配柔刚。 -
311.《赠汪社耆》 近代·陈三立
崩坼乱喧呼,有身复安寄。
片椽青溪上,老益慕气类。
忆溷鄂王城,得子好兄弟。
不恤文酒污,偷娱风雨晦。 -
312.《尝假马于亲旧不獲因感而成咏》 宋·宋庠
东方昔借车,尼父尝假盖。
一马兹不全,夷涂出如阂。
人无托乘宠,朝罕均茵载。
策足本乏谋,临风嗟有待。 -
313.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
314.《除夜用前韵》 宋·陈傅良
又添犬马齿,常恐牛羊夕。
牙无数株牢,鬓已太半白。
六朝贵人家,珊瑚高数尺。
复有陵巴豪,沃壤动连陌。 -
315.《秋日夙兴》 宋·张镃
晨起浴倍佳,爽疏洞肤发。
灵芜郁宝鼎,清忱睇天阙。
三十六帝座,一一神远谒。
旋瞻云始盈,洒雨响飃忽。 -
316.《古兴和饶云峰韵》 宋·刘黻
贫妇守蓬藋,憔悴无颜姿。
挈瓶养公姑,肯涉山径蹊。
夫君昵浮响,疏越成暌离。
家欠蚕织具,茹苦宁力支。 -
317.《贺傅寺丞喜雨二十六韵》 宋·陈淳
去冬九旬已渴雨,那意今春渴尤苦。
自开正元越三月,生意全蛰不闯吐。
阳威烈烈炽盛夏,田野熬熬剧焦釜。
新秧既长且乾萎,播种无由可入土。 -
318.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
319.《三天竺还五首》 宋·方回
涧晴石出水穿沙,万树松杉隐数家。
一鸟不鸣风不动,忽闻林下响缫车。 -
320.《赠方童子》 宋·方回
我年五十九,门弧子垂左。
我今年七十,见子双髻鬌。
腹仅椰子大,贮书一何夥。
疾读建瓴水,响应炙车輠。