-
221.《木兰花慢(柳浪闻莺)》 宋·周密
晴空摇翠浪,画禽静、霁烟收。
听暗柳啼莺,新簧弄巧,如度秦讴。
谁绸。
翠丝万缕,飏金梭、宛转织芳愁。 -
222.《一枝春》 宋·周密
醉,且调新弄以谢之
碧淡春姿,柳眠醒、似怯朝来酥雨。
芳程乍数。
唤起探花情绪。 -
223.《清平乐(赠教坊乐师)》 宋·刘埙
铿金戛玉。
弹就神仙曲。
铁拨鶤弦清更熟。
新腔浑胜俗。
教坊尽道名师。
声华都处俱知。
指日内前宣唤,云韶独步丹墀。 -
224.《摸鱼儿》 宋·王沂孙
洗芳林、夜来风雨。
匆匆还送春去。
方才送得春归了,那又送君南浦。
君听取。 -
225.《酹江月(呈谭龙山)》 宋·黎廷瑞
锦袍何处,向旧江、衰草寒芦萧瑟。
瀛馆神仙挥玉尘,唤醒诗酒魂魄。
走电飞虹,惊涛触石,举目乾坤窄。
油然归去,短篷多载风月。 -
226.《薄幸》 宋·仇远
眼波横秀。
乍睡起、茸窗倦绣。
甚脉脉、阑干凭晓,一握乱丝如柳。
最恼人、微雨慳晴,飞红满地春风骤。 -
227.《八犯玉交枝(招宝山观月上)》 宋·仇远
沧岛云连,绿瀛秋入,暮景欲沈洲屿。
无浪无风天地白,听得潮生人语。
擎空孤柱。
翠倚高阁凭虚,中流苍碧迷烟雾。 -
228.《步蟾宫(春景)》 宋·蒋捷
玉窗掣锁香云涨。
唤绿袖、低敲方响。
流苏拂处字微讹,但斜倚、红梅一饷。
濛濛月在帘衣上。
做池馆、春阴模样。
春阴模样不如晴,这催雪、曲儿休唱。 -
229.《玉漏迟》 宋·蒋捷
上,而图西湖景于楼壁。
翠鸳双穗冷。
莺声唤转,春风芳景。
花涌□香,此度徐妆偏称。 -
230.《忆旧游(大都长春宫,即旧之太极宫也)》 宋·张炎
看方壶拥翠,太极垂光,积雪初晴。
阊阖开黄道,正绿章封事,飞上层青。
古台半压琪树,引袖拂寒星。
见玉冷闲坡,金明邃宇,人往深清。 -
231.《清波引(横舟·是时以湖湘廉使归)》 宋·张炎
江涛如许。
更一夜听风听雨。
短篷容与。
盘礴那堪数。 -
232.《一萼红(束季博园池,在平江文庙前)》 宋·张炎
舣孤篷。
正丛篁护碧,流水曲池通。
伛偻穿岩,纡盘寻径,忽见倒影凌空。
拥一片、花阴无地,细看来、犹带古春风。 -
233.《祝英台近(寄陈直卿)》 宋·张炎
路重寻,门半掩、苔老旧时树。
采药云深,童子更无语。
怪他流水迢迢,湖天日暮,想只在、芦花多处。
谩延伫。 -
234.《忆秦娥(别情)》 宋·万俟咏
千里草。
萋萋尽处遥山小。
遥山小。
行人远似,此山多少。
天若有情天亦老。
此情说便说不了。
说不了。
一声唤起,又惊春晓。 -
235.《念奴娇(月)》 宋·韩驹
海天向晚,渐霞收馀绮,波澄微绿。
木落山高真个是,一雨秋容新沐。
唤起嫦娥,撩云拨雾,驾此一轮玉。
桂华疏淡,广寒谁伴幽独。 -
236.《排遍第五》 宋·曾布
凤凰钗、宝玉凋零。
惨然怅,娇魂怨,饮泣吞声。
还被凌波呼唤,相将金谷同游,想见逢迎处,揶揄羞面,妆脸泪盈盈。
醉眠人、醒来晨起,血凝螓首,但惊喧,白邻里、骇我卒难明。 -
237.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。 -
238.《西江月》 宋·向滈
流水断桥衰草,西风落日清笳。
往来赢得鬓边华。
此去征鞍休跨。
烟溆绿深陂筱,霜篱红老江花。
青山尽处是侬家。
拟唤渔舟东下。 -
239.《排遍第五》 宋·曾布
凤凰钗、宝玉凋零。
惨然怅,娇魂怨,饮泣吞声。
还被凌波呼唤,相将金谷同游,想见逢迎处,揶揄羞面,妆脸泪盈盈。
醉眠人、醒来晨起,血凝螓首,但惊喧,白邻里、骇我卒难明。 -
240.《无愁可解》 宋·陈慥
天下传咏,以谓几于达者。
龙丘子犹笑之。
此虽免乎愁,犹有所解也。
若夫游于自然而托于不得已,人乐亦乐,人愁亦愁,彼且恶乎解哉。