-
221.《昭德皇后挽歌词》 唐·包佶
西汜驰晖过,东园别路长。
岁华唯陇柏,春事罢公桑。
龟兆开泉户,禽巢闭画梁。
更闻哀礼过,明诏制心丧。 -
222.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
223.《宋中十首》 唐·高适
梁王昔全盛,宾客复多才。
悠悠一千年,陈迹唯高台。
寂寞向秋草,悲风千里来。
朝临孟诸上,忽见芒砀间。 -
224.《别韦参军》 唐·高适
二十解书剑,西游长安城。
举头望君门,屈指取公卿。
国风冲融迈三五,朝廷欢乐弥寰宇。
白璧皆言赐近臣,布衣不得干明主。 -
225.《同元使君舂陵行》 唐·杜甫
遭乱发尽白,转衰病相婴。
沈绵盗贼际,狼狈江汉行。
叹时药力薄,为客羸瘵成。
吾人诗家秀,博采世上名。 -
226.《赠特进汝阳王二十韵》 唐·杜甫
特进群公表,天人夙德升。
霜蹄千里骏,风翮九霄鹏。
服礼求毫发,惟忠忘寝兴。
圣情常有眷,朝退若无凭。 -
227.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
228.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
229.《药堂秋暮》 唐·钱起
隐来未得道,岁去愧云松。
茅屋空山暮,荷衣白露浓。
唯怜石苔色,不染世人踪。
潭静宜孤鹤,山深绝远钟。
有时丹灶上,数点彩霞重。
勉事壶公术,仙期待赤龙。 -
230.《同王錥起居程浩郎中韩翃舍人题安国寺用上人院》 唐·钱起
慧眼沙门真远公,经行宴坐有儒风。
香缘不绝簪裾会,禅想宁妨藻思通。
曙后炉烟生不灭,晴来阶色并归空。
狂夫入室无馀事,唯与天花一笑同。 -
231.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
232.《寄雍丘窦明府》 唐·韩翃
少年结绶骋金羁,许下如看琼树枝。
入里亲过朗陵伯,出门高视颍川儿。
西游太府东乘传,泗上诸侯谁不羡。 -
233.《寄哥舒仆射》 唐·韩翃
万里长城家,一生唯报国。
腰垂紫文绶,手控黄金勒。
高视黑头翁,遥吞白骑贼。
先麾牙门将,转斗黄河北。 -
234.《贾员外处见中书贾舍人巴陵诗集览之怀旧代书寄赠》 唐·独孤及
海岸望青琐,云长天漫漫。
十年不一展,知有关山难。
适逢阮始平,立马问长安。
取公咏怀诗,示我江海澜。 -
235.《代书寄上李广州》 唐·独孤及
皖水望番禺,迢迢青天末。
鸿雁飞不到,音尘何由达。
独有舆人歌,隔云声喧聒。
皆称府君仁,百越赖全活。 -
236.《题裴二十一新园(一作题裴固新园,又作裴周)》 唐·皇甫冉
东郭访先生,西郊寻隐路。
久为江南客,自有云阳树。
已得闲园心,不知公府步。
开门白日晚,倚杖青山暮。
果熟任霜封,篱疏从水度。
穷年无牵缀,往事惜沦误。
唯见耦耕人,朝朝自来去。 -
237.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。 -
238.《题高云客舍》 唐·皇甫冉
孤兴日自深,浮云非所仰。
窗中西城峻,树外东川广。
晏起簪葛巾,闲吟倚藜杖。
阮公道在醉,庄子生常养。 -
239.《八月五日歌》 唐·顾况
四月八日明星出,摩耶夫人降前佛。
八月五日佳气新,昭成太后生圣人。
开元九年燕公说,奉诏听置千秋节。 -
240.《哭绚法师》 唐·顾况
楚客停桡欲问谁,白沙江草麹尘丝。
生公手种殿前树,唯有花开鶗鴂悲。