-
401.《观怀素草书歌》 唐·贯休
张颠颠后颠非颠,直至怀素之颠始是颠。
师不谭经不说禅,筋力唯于草书朽。
颠狂却恐是神仙,有神助兮人莫及。 -
402.《读刘得仁、贾岛集二首》 唐·贯休
二公俱作者,其奈亦迂儒。
且有诸峰在,何将一第吁。
句还如菡萏,谁复赠襜褕。
想得重泉下,依前与众殊。 -
403.《题惠琮律师院》 唐·贯休
苦节兼青目,公卿话有馀。
唯传黄叶喻,还似白泉居。
猿拨孤云破,钟撞众木疏。
社坛踪迹在,重结复何如。 -
404.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
405.《桐江闲居作十二首》 唐·贯休
木落雨翛翛,桐江古岸头。
拟归仙掌去,刚被谢公留。
猛烧侵茶坞,残霞照角楼。
坐来还有意,流水面前流。 -
406.《送薛侍郎贬峡州司马》 唐·贯休
得罪唯惊恩未酬,夷陵山水称闲游。
人如八凯须当国,猿到三声不用愁。
花落扁舟香冉冉,草侵公署雨修修。
因人好寄新诗好,不独江东有沃州。 -
407.《句》 唐·可朋
来多不似客,坐久却垂帘。
(见《纪事》)
虹收千嶂雨,潮展半江天。
(见《刘公诗话》) -
408.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
409.《别庐州郡人》 唐·郑綮
唯有两行公廨泪,一时洒向渡头风。
-
410.《别庐州郡人》 唐·郑綮
唯有两行公廨泪,一时洒向渡头风。
-
411.《读襄阳耆旧传,因作诗五百言寄皮袭美》 唐·陆龟蒙
汉皋古来雄,山水天下秀。
高当轸翼分,化作英髦囿。
暴秦之前人,灰灭不可究。
自从宋生贤,特立冠耆旧。 -
412.《奉酬袭美先辈初夏见寄次韵》 唐·陆龟蒙
积雨晦皋圃,门前烟水平。
蘋蘅增遥吹,枕席分馀清。
村旆诧酒美,赊来满鋞程。
未必减宣子,何羡谢公荣。 -
413.《别胡中丞》 唐·方干
二年朝夜见双旌,心魄知恩梦亦惊。
幽贱粗能分菽麦,从容岂合遇公卿。
吹嘘若自毫端出,羽翼应从肉上生。
却恨此身唯一死,空将一死报犹轻。 -
414.《书桃花坞周处士壁》 唐·方干
醉吟雪月思深苦,思苦神劳华发生。
自学古贤修静节,唯应野鹤识高情。
细泉出石飞难尽,孤烛和云湿不明。
何事懒于嵇叔夜,更无书札答公卿。 -
415.《高唐赋》 先秦·宋玉
昔者楚襄王与宋玉游于云梦之台,望高之观,其上独有云气,崪兮直上,忽兮改容,须臾之间,变化无穷。
王问玉曰:“此何气也?”玉对曰:“所谓朝云者也。
”王曰:“何谓朝云?”玉曰:“昔者先王尝游高唐,怠而昼寝,梦见一妇人曰:‘妾,巫山之女也。
为高唐之客。 -
416.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
417.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
418.《游灵岩记》 明·高启
吴城东无山,唯西为有山,其峰联岭属,纷纷靡靡,或起或伏,而灵岩居其词,拔其挺秀,若不肯与众峰列。
望之者,咸知其有异也。
山仰行而上,有亭焉,居其半,盖以节行者之力,至此而得少休也。
由亭而稍上,有穴窈然,曰西施之洞;有泉泓然,曰浣花之池;皆吴王夫差宴游之遗处也。 -
419.《短歌行》 两汉·曹操
对酒当歌,人生几何!譬如朝露,去日苦多。
慨当以慷,忧思难忘。
何以解忧?唯有杜康。
青青子衿,悠悠我心。 -
420.《清平乐》 宋·毛滂
雪余寒退。
唯有青松在。
春不加荣寒不悴。
用舍如公都耐。
流肪磊硌龟蛇。
会留红日西斜。
欲助我公寿骨,蟠桃等见开花。