-
41.《清明日》 唐·李建勋
他皆携酒寻芳去,我独关门好静眠。
唯有杨花似相觅,因风时复到床前。 -
42.《庐陵别朱观先辈》 唐·徐铉
桂籍知名有几人,翻飞相续上青云。
解怜才子宁唯我,远作卑官尚见君。
岭外独持严助节,宫中谁荐长卿文。
新诗试为重高咏,朝汉台前不可闻。 -
43.《次韵奉和永叔谢王尚书惠牡丹》 宋·梅尧臣
大梁有公子,洛阳有游侠。
昔时意气相凭陵,不问兴亡事栽插。
栽红插绿斗青春,春风与开春雨飒。
两都富贵不相殊,走马寻芳何合杂。 -
44.《乞笛竹》 宋·邵雍
洛人好种花,唯我好种竹。
所好虽不同,其心亦自足。
花止十日红,竹能经岁绿。
俱沾雨露恩,独无霜雪辱。 -
45.《曹使君置酒石桥山用肉字韵作诗见招不果往复》 宋·毛滂
玻璃瓶中新压玉,趋脍腥唇脯麟肉。
紫丝步障破烟霏,饴鼎灼炊千蜡烛。
山英饩公却薄相,木兰坠露和秋菊。
此公骨秀气欲仙,石室名深三十六。 -
46.《呈陆革进士》 宋·强至
鱼沫遇穷能一煦,莺声得意亦相求。
近来无复友朋义,独善颇为鱼鸟羞。
今日指心论皎皎,明朝掉臂逐悠悠。
世间唯我交夫子,忧喜同怀二十秋。 -
47.《挽汤丞相三首》 宋·吴芾
吴郡为僚日,如公最妙龄。
众寻归鬼录,独出佐王庭。
道丧思人物,公存尚典刑。
伤哉今亦逝,唯我老零丁。 -
48.《王子友示诗次其韵》 宋·李流谦
先生不忧穷到骨,唯惜修名易埃灭。
平生窗几辛勤功,语及云程辄呜咽。
冷曹晨炊有不续,远道相从笑回曲。
微言不足温饱人,羡渠着斗量珠玉。 -
49.《成父送梅一株》 宋·赵蕃
无竹恐人俗,无梅忧竹孤。
阿连解我意,为致三尺株。
莳之西窗前,青白相与扶。
梅瘦竹亦瘠,岂唯人独癯。
终年厄贫病,藉尔得暂愉。
索酒莫计琖,瓶罄当续沽。 -
50.《得晴欲过江访梅已忽病作天亦复阴怅然有赋》 宋·赵蕃
立春数日间,梅花未多睹。
书窗有折枝,每浸则微吐。
残编宵未眠,犯酒朝自举。
时闻递幽香,似接谭妙语。 -
51.《渔家傲 以上上清太玄集卷七》 元·侯善渊
一笠一蓑堪倚靠。
波光曲岸垂钩钓。
**浮卮自频告。
高吟笑。
尽教人道渔家傲。
独弄无弦琴一操。
个中始觉知音少。
江月盈山空相照。
谁登晃。
蟾宫唯我亲曾到。 -
52.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
53.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
54.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
55.《琵琶行/琵琶引》 唐·白居易
元和十年,予左迁九江郡司马。
明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者,听其音,铮铮然有京都声。
问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆、曹二善才,年长色衰,委身为贾人妇。
遂命酒,使快弹数曲。 -
56.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
57.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
58.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
59.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
60.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。