-
41.《休日》 宋·宋庠
弥旬出沐道山头,僦庑萧萧避俊游。
枉是胸中无块垒,可能皮里有阳秋。
驾车款段惭乡品,托乘鸱夷笑客愁。
曲突无烟宾坐冷,时闻庭雀一啁啾。 -
42.《闽中山间每早白雾四塞咫尺不辨》 宋·张嵲
闽岭冬候晚,岁穷殊未寒。
谁为五里雾,皓皓怀群山。
剥琢斧斤响,啁啾禽鸟间。
逖听知何处,四顾但漫漫。 -
43.《赠陈符宝去非》 宋·张嵲
大雅久不作,此风日萧条。
纷纷世上见,啁啾乱鸣蜩。
唯公妙句法,字字陵风骚。
如鼓清庙弦,听者无淫滔。 -
44.《偶书》 宋·张镃
清晓啁啾响众禽,共忻暄色上穹林。
已如料峭春初景,不作萧条岁暮心。
堆径尚看桐叶在,绕篱那顾菊丛深。
秦正嘉月将何祝,长寿新芽当酒斟。 -
45.《以道学谕凤口有感诗写物记事备极词情不容继》 宋·张镃
人间盛衰理甚明,势去有如汤沃冰。
听言一事足叹惋,恐君亦复伤中情。
行都赫奕名王第,列屋珠玑多秀慧。
主翁五十二本兵,宠冠诸家当盛世。 -
46.《胡端逸结庵於清江之草鞋甲岁晏言别始知犹有》 宋·陈杰
千羊濈濈拥初平,有抵封人反哺羹。
自说老来行欲倦,忽闻亲在座皆惊。
白云飞动能无思,寒雀啁啾故有声。
回首送君双泪落,松楸霜露正关情。 -
47.《学诗吟十首》 宋·方回
三百篇既绝,孔圣作春秋。
荣辱系褒贬,与诗美刺侔。
楚骚降一等,尚可风雅俦。
汉盛出苏李,魏兴起曹刘。 -
48.《康子思二诗有问道之意和其韵》 宋·郭印
要作通天一大儒,措心寥廓未为迂。
神机应变无多子,圣域知归不远涂。
哮吼定应潜百痹,啁啾终是笑群雏。
吾今欲觅衣中宝,活计须教一物无。 -
49.《送朱仲远樊唐老趋阙奉大对》 宋·郭印
充城环髡山,南岭独秀郁。
何以获佳称,上有朱凤集。
三载争一鸣,朝阳整云翮。
今年二妙飞,好语哄邦邑。 -
50.《琵琶行》 唐·牛殳
何人劚得一片木,三尺春冰五音足。
一弹决破真珠囊,迸落金盘声断续。
飘飘飖飖寒丁丁,虫豸出蛰神鬼惊。
秋鸿叫侣代云黑,猩猩夜啼蛮月明。 -
51.《癸酉岁徐枢密第赏雪》 明·王彝
雄鸡日落鸣,天形咫尺悬如匏。
黑风不作黄云交,将军宴客具行庖。
酒饮马湩驼峰肴,燕姬珠帽翠垂髾。
色压秦娥河济娇,十四冰弦杂雅咬。 -
52.《次韵答叶学古》 宋·晁补之
昔我游武林,值子长江头。
我时方南辕,子亦将西舟。
相见两大笑,典衣上高楼。
楼高不知暑,五月凝清秋。 -
53.《舍弟南源刈稻》 宋·曾巩
买田南山下,禾黍忽已秋。
糟床待此注,岂止衣食谋。
穷阴迫霜霰,不可迟揫收。
吾党二三子,晨行已寒裘。