-
121.《扬州被召著作佐郎自金山回阻冰效退之陆浑山》 宋·晁补之
二年官扬犹一炊,丞聋毋害守不讥。
帝知无功呼返之,具舟从江民不知。
道傍愚叟为涕洟,岂无爱人如尔为。
我谢叟归视汝儿,风号鸿潦水涸陂。 -
122.《度秦岭》 宋·张舜民
狗日去中山,春尽抵冯翊。
闰晦适石城,发轸蒙再谪。
有姪佐晋阴,所幸在肘腋。
儿女本天爱,未免各分北。 -
123.《和卢叔才食蛹》 宋·葛立方
绿柘林中听晚缫,闻将煮蛹当持螯。
何须有茧大如瓮,救得妻儿啼与号。 -
124.《胡明仲潭溪三日饮》 宋·刘子翚
潭溪梧竹堆,无地浮高荫。
暑中犹未佳,袒膊俯清深。
急雨翳幽芬,空山落啼鵀。
村醪得旧烧,时果出寒沈。 -
125.《按麦行和魏定父韵》 宋·王之道
号啼莫怪妻子疏,麦秋恰了偿官租。
嘘嚅湿沫鱼在陆,伤时令我思唐虞。
平和还易有何说,大要丰财贵知节。
相扶相吊来流亡,问言豆叶何时黄。
远哉天道所不晓,人比前年孰多少。 -
126.《射罴行》 元·杨维桢
草枯燎发原野业,老罴愤起千军敌。
将军名号巴而思,白羽惯数黄狼肋。
老罴决石如怒猊,将军立马攒霜蹄。
满弓一射正贯脾,马前突立人而啼。 -
127.《蜀国弦》 明·刘基
胡笳拍断玄冰结,湘灵曲终斑竹裂。
为君更奏《蜀国弦》,一弹一声飞上天。
蜀国周道五千里,蛾眉岧岧连玉垒。
岷嶓出水作大江,地砉天浮戒南纪。 -
128.《蜀国弦(七首)》 明·刘基
铜梁翠气通青蛉,碧鸡啼落天上星。
山都号风寡狐泣,杜鹃呜咽愁幽冥。 -
129.《发衡州(一本题作《白发》)》 明·杨基
五日白一发,十日皱一肤。
人生冰雪容,终作靴纹粗。
今朝清镜中,已与昨日殊。
不忧须眉苍,但恐皮肉枯。 -
130.《湘竹有题》 明·杨基
朝行湘竹下,暮宿湘竹中。
云情与雨态,万变俄不同。
密密深翳日,疏疏细含风。
新梢露袅袅,老节烟蒙蒙。 -
131.《赠江贯道》 宋·吴则礼
即今海内丹青妙,只有南徐江贯道。
孤峰叠巘真自奇,老树沧波亦复好。
扶杖时来问麴生,戏捉毛锥吾绝全。
龙眠居士唤不应,世上从交韦偃少。 -
132.《和谢吏部铁字韵三十四首·别僧永肩》 宋·邓肃
号寒啼饥自聒耳,火中莲花那著水。
超然不复顾尘寰,空色两冥舍利子。
冠巾贾岛齿平人,当时仅免退之嗔。
何如伯升云水去,万劫不磨一点真。
公今更恐情难绝,泛作飞蓬谋未拙。
挽袖牵裳浩不回,当知若人是真铁。 -
133.《送王总卿》 宋·李流谦
北风号霜脱群木,送客东门车万轴。
城中人家作儿啼,若为四角生华毂。
公今未上九天上,身虽去此犹在蜀。
边头张颐万虎兕,一食不饱吼振谷。 -
134.《次叔通推官见寄二首》 宋·刘学箕
君比昌黎颇似之,号啼不问但吟诗。
貯储甚愧邻僧谊,不与庐仝更与谁。 -
135.《萧长公来访示以诸公诗卷谓与予游从之久不能》 宋·刘学箕
人生立志各有癖,浃髓沦肌疗无术。
君不学少年奏赋明光宫,又不能桑麻谷粟去作田舍翁。
苦心竭虑淡泊音,手携三尺绿绮琴。
七弦指下业然鸣,于以求见古人心。 -
136.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
137.《夜梦在旧京忽闻卖花声有感至于恸哭觉而泪满》 宋·陈著
卖花声,卖花声,识得万紫千红名。
与花结习夙有分,宛转说出花平生。 -
138.《送郑编修罢任》 宋·姚勉
江城雪作阴如莫,儿样老翁啼塞路。
云深日隐天不知,驱马萧萧使君去。
使君四海郑村边,人是白玉堂中仙。
君谟政事文永叔,五花为笔蒲为鞭。 -
139.《春夕闻雁》 宋·宋庠
春夕坐神皋,天长北雁号。
来思击书足,去羡顺风毛。
瑞鹄天渊暖,啼鸟禁树高。
夫君自江海,避弋莫为劳。 -
140.《头陀岩》 宋·叶茵
旧说头陀坐石巅,披肩坏衲不知年。
空岩圣得头陀号,啼鸟枯松也解禅。